پیامدهای سالمندآزاری
پیامدهای آزار برای سالمندان میتواند بسیار جدی باشد. سالمندان از لحاظ جسمانی ضعیفتر و آسیبپذیرتر هستند و گاه حتی یک جراحت یا آسیبدیدگی کوچک میتواند سبب مشکلی جدی و ماندگار برای سلامت آنها شود. شواهدی از مطالعات انجام گرفته در کشورهای توسعه یافته نشان میدهد نسبت سالمندان آزاردیدهای که از افسردگی یا پریشانی روانشناختی، احساس درماندگی، بیگانگی، گناه، شرم، ترس، اضطراب، انکار و استرس پس از ضربه رنج میبرند بیش از همسالان آزار ندیده آنهاست. همچنین در مطالعهای دیگر که به مقایسه نرخ مرگ و میر بین سالمندانی که مورد آزار قرار گرفتهاند با سالمندانی که مورد آزار قرار نگرفتهاند پرداخته است مشخص شد بدرفتاری با سالمند سبب استرس بین فردی شدید میشود که میتواند خطر مرگ قربانیان سوءرفتار را افزایش دهد.
پیشگیری از این پدیده نامیمون، در درجه نخست منوط به اطلاع رسانی گسترده و ارائه آموزشهای مناسب به آحاد جامعه از کودک تا خود سالمندان است. این در حالی است که امروز، با وجود تمام ادعاهای روشنفکرانه، گفتن و شنفتن از سالمندآزاری هنوز یک تابو محسوب میشود. بدیهی است، تا وقتی که نگاه ما نسبت به این مسئله اینگونه باشد دستیابی به آمار واقعی و انجام اقدامات پیشگیرانه و مداخلاتی ممکن نخواهد بود. با توجه به اهمیت موضوع، به نظر شما آیا وقت آن نرسیده است که تک تک ما سالمند آزاری را به عنوان یک واقعیت اجتماعی مورد بحث و مطالعه بیشتری قرار دهیم؟ آیا شما اطلاعرسانی فعلی در این زمینه را مناسب و کافی میدانید؟ به نظر شما چه روشی یا روشهایی برای انتقال این مسئله مهم به دیگران مناسبتر است؟
راحله فلاح
بخش خانواده ایرانی تبیان