فاطمه (س) ميوه بهشتي و فرشته اي به صورت انسان

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

فاطمه (س) ميوه بهشتي و فرشته اي به صورت انسان

پيامبر اسلام (ص) بعد از پذيرفتن مأموريت بس بزرگ و خطير با جديت و تلاش طاقت فرسا مشغول انجام وظيفه الهي خودش بود و با تحمل خطرات و شکنجه هاي روحي و جسمي با ياران اندکش مي خواست جامعه خفته در مرگ جاهليت و خواب حيواني و ابتذالات شهواني را به معبود يگانه و محوريت توحيد دعوت نمايد ، و آلودگي هاي ظاهري و باطني را كه کانون يگانه پرستي (کعبه ) را فرا گرفته بود از جامعه بزدايد ، و بعد از سه سال مبارزه و دعوت مخفيانه و اعلام دعوت علني و شعار « قولوا لا اله الا الله تفلحوا » و به فرموده پروردگار اول از اقوام و فاميل هاي خويش شروع کن ! و دعوت و مبارزه سختي را با شرک و نفاق و بتها و خداياني پوشالي و طاغوت و طاغوت پرستان انجام داد .
دو سال از دعوت علني و آشکار مي گذشت و اطرافيان و پيروان اسلام هر روز داشتند زيادتر مي شدند و افراد بيچاره و توسري خور زير پاي طرفداران زر و زور له گرديده بودند و داشتند خطر بسيار بزرگي را ( با معنويت و قداست خودشان نسبت به سران بت پرست قريش و کساني که زندگي حيواني و شهواني خودشان را در پيروي از بت هايي همانند « هبل » و «عزي » و « لات » مي دانستند ) به وجود مي آوردند ، و آنها که با ظهور اسلام همه هستي و زندگي شرک آميزشان را از دست مي دادند و از هيچ گونه فشارهاي روحي و جسمي و شکنجه هاي طاقت فرسا نسبت به پيامبر (ص) و پيروانش فروگذار نمي کردند ، و تا آنجا اين شکنجه ها و اذيت ها جدي و بسيار زياد بود که پيامبر رحمت (ص) فرمود : « هيچ پيامبري در انجام وظيفه الهي و رسالتش مثل من اذيت نشده است » و لذا خداوند به پاس اين مأموريت و رسالت بزرگ فرمود : « آن قدر به تو عطا کنم و ببخشم تا راضي شوي » و محبوب خودش را به معراج و عروج و اوج به ملکوت و مقام قرب خودش دعوت نمود و پيامبر به فاصله دو طرف تيرکمان به قرب خدا نزديک شدند . و او را از عالم ملک به عالم ملکوت و ديدار با عرشيان و کروبيان و پيامبران (ع) سير دادو سير وسياحت در بهشت و مشاهده مقام بهشتيان و پيروان و پويندگان راه حق و ذلت و خواري روندگان راه شيطان و طاغوت را با همين بدن دنيايي ، و گردش و تفرج در بهشت با جبرئيل و استفاده از ميوه هاي بهشتي و در سفره سير معنوي و عروج ملکوتي به مدال کوثر و مائده بهشتي را در محضر ملکوتيان و عرشيان مشعلهاي نوراني را که درخشنده تر از خورشيد به نام هاي زيباي « فاطمه » ، « طاهره » ، محدثه » ، « صديقه »، « مبارکه » و « انسيه الحوري » بودند بخشيد تا تسکين آلام و رنج هاي او و اتمام حجت بر امتش باشد . و پيامبر (ص) بعد از نزول از عرش خدا و از عالم ملکوت به عالم ملک و چهل شبانه روز دوري از خديجه پاک و گرفتن چهل روز روزه و نزول مائده آسماني و افطاري در شب چهلم ، و افطار کردن او از خرماي بهشتي به امر خداوند به سراغ خديجه رفت و با او هم بستر شد نطفه خورشيد عالم تاب آسمان عصمت و طهارت فاطمه و انسيه الحوري تکّون پيدا کرد و به گفته خديجه پاک : به خدا قسم پيامبر بعد از چهل شبانه روز دوري از من وقتي که با من همبستر شد از من دور نشد مگر اينکه نوري خاص را در وجود خودم احساس کردم ، خديجه کبري تا قبل از بعثت فرزندان ديگري به دنيا آورده بود ، اما در حمل هيچ کدام آنها احساس و وضعيت خاصي را نداشت و اين حمل ويژگي ديگري داشت ، انيس و مونس تنهايي مادر بود و اين حمل در عالم جنيني و رحم مادر با او صحبت مي کرد و حرف مي زد ، و مادر را در مشاهده بعضي از حوادث و ناملايمات دلداري مي داد . و در بعضي نقل ها آمده است که وقتي کفار قريش از پيامبر (ص) انشقاق قمر را خواستند زماني بود که فاطمه در رحم پاک مادر بود ، خديجه پاک از سوال کفار ناراحت مي شود که چرا محمد (ص) را تکذيب مي کنند در حالي که او فرستاده خداست ؟ ناگاه خديجه صداي آرام بخش را از رحم پاک مي شنود که اي مادر نترس و محزون مباش خدا با پدر من است ، و اين دين جهاني و عالم گير مي شود و وقتي که مدت حمل تمام شد فاطمه به دنيا آمد و با نور جمال خودش جهان را روشن و منور ساخت . /p>
بلي فاطمه و مکتب او اتمام دين است ، و دين پسنديده دين و مکتب فاطمه است ،

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

اکمال دين را گرچه پيامبر (ص) به امر خدا در غدير سال دهم هجري اعلام فرمود ، ولي سرمنشأ و ريشه آن در سال پنجم بعثت بيست جمادي الثاني بود ، و از ولادت زهرا (س) دين اسلام دين کامل شد ، و وقتي که عصمت و طهارت دين با ولايت و امامت آن تلاقي کرد آن دين آنگاه پسنديده گرديد ، فاطمه و مکتب فرزندان او اتمام نعمت هستند ، فاطمه و روش و منش او و پاره هاي تنش اکمال دين و مرضي و پسنديده خداوند هستند ، هر ديني که در آن فاطمه (س) مطرح نباشد آن دين و مذهب کامل نيست ، و او را به زباله دان تاريخ بايد انداخت و يا به ديوار بايد کوبيد ، و اين سخن به گزاف نيست ، چرا که پيامبر از منبع وحي فرموده است : فاطمه شعبه اي از دين من است ، و بالاتر خداي پيامبر فرموده : همه افلاک و هستي و انزال کتب و ارسال رسل و عرش و فرش و ملک و ملکوت و لاهوت و ناسوت و شاهد و مشهود ، حضور و ظهور از وجود فاطمه ( س ) است ، چرا که او صاحب ملک و ملکوت و صاحب بهشت و رضوان و کرسي و لوح و قلم است و در عالم خلقت و جلوه جمال آفرينش طبقه نسوان ديده نشده قلم ، و در منقولات هم « جز کوثر خدا فاطمه زهرا (س) » نيامده است که زني در عالم رحم با مادر صحبت کرده باشد و اين افتخار و مژده بزرگ نصيب اشرف مخلوقات و سيد پيامبران و پيامبر اسلام (ص) گرديد ، چرا که زهرا از نور بهشت و مائده هاي بهشتي جمال و نورانيتش در صلب پيامبر (ص) به وجود آمد و به رحم پاک خديجه قرار گرفت ، از عايشه نقل شده است : مي ديدم که پيامبر (ص) بسيار بسيار زير گلوي فاطمه را مي بوسيد ! گفتم : اي فرستاده حق شما کاري با فاطمه (س) انجام مي دهيد که نديدم با کسي ديگر آن را انجام بدهيد ! فرمود : اي حميرا هنگامي که مرا از عالم ملک به ملکوت سير دادند و به آسمان عروج کردم خداي متعال جبرئيل را موکل من قرار داد و او مرا نزد درختي از درخت هاي بهشت نگه داشت که از جهت سفيدي برگ و رنگ و زيبايي و بوي خوش مثل او را نديده بودم ، و ميوه اي از آن درخت آورده و خوردم . و نطفه در صلب من گرديد ، و وقتي که در عالم ملک نزول کردم و با خديجه هم بستر شدم و او به فاطمه حامله شد هرگاه اشتياق بوي بهشت را پيدا مي کنم فاطمه را بو مي کنم اي حميرا فاطمه ( مثل زن هاي ديگر آدميان و حالات که دارند ) نيست ، بلکه او پاک و پاکيزه و فرشته است به صورت انسان .
ابن عباس از عايشه نقل کرده است : بر پيامبر وارد شدم در حالي که او مشغول بوسيدن فاطمه بود ، از رسول خدا (س) سوال کردم :آيا فاطمه را دوست داري ؟ فرمود : آري به خدا و تو اگر ميزان دوستي مرا نسبت به او مي دانستي دوستي تو هم به فاطمه زياد مي شد ، چرا که وقتي مرا به آسمان چهارم به معراج بردند خرمايي که تازه و نرم تر از زبد و خوش بوتر از مشک و شيرين تر از عسل بود به من دادند و آن را خوردم و نطفه شد در صلب من وقتي که به زمين هبوط کردم با خديجه همبستر شدم او به فاطمه حامله شد ، بس بدان فاطمه فرشته اي است به صورت انسان هر زمان که شوق و اشتياق بهشت در من ايجاد مي شود فاطمه را استشمام مي کنم »
عجب است از مقام و منزلت فاطمه که در نزد خدايش دارد و وقتي که قدم نوراني را به عرصه گيتي مي گذارد خديجه پاک سراغ زنان قريش مي فرستد تا او را در وضع حمل ياري کنند و آنان به خاطر اذواج خديجه با محمد از آمدن امتناع مي کنند ، اما خداوند مقام و منزلت سيده زنان دو عالم را به جهانيان نشان مي دهد ناگهان در هاي آسمان باز مي شود و هودج فرو مي آيد چهار زن از آن بيرون مي آيند که نورانيت و جمال ايشان وصف ناپذير بودند ، اولي من مادرت حوا هستم ؛ دومي آسيه همسر خدا پرست فرعونم ؛ سومي کلثوم خواهر موسي هستم ؛ چهارمي مريم مادر عيسي هستم ، آمده ايم تا تو را در ولادت کوثر خدا ، ناموس دهر و علت بقاء دين فاطمه (س) کمک کنيم ، يکي از بانوان آسماني دست به پهلوي خديجه مي کشد ، ناگهان فاطمه به دنيا مي آيد در حالي که سر به سجده گذاشته و انگشت مبارکش را بالا گرفته بود »
و چه درَ گرانبهايي است فاطمه (س) که خداوند او را در صدف نبوت و امامت قرار داد .
پيامبر فرمود : « اگر خداوند علي را نمي آفريد براي فاطمه شوهر هم شأن در زمين پيدا نمي شد »
و چه عظمت و شکوهي پاره تن رسول خدا در نزد معبودش دارد که به گفته فرزندش امام باقر (ع) « قسم به خدا هر آينه خداوند فاطمه را از علم بشري و از ناپاکيها و زشتي ها ي ديگر زنان عالم در عالم ميثاق و عالم ذر باز داشته و پاک فرموده است » سوالي که مطرح است چه عواملي وجود دارد که امت بعد از رسول خدا (ص) عظمت و مقام او را در نزد خدا و رسول نشناختند در حالي که پيامبر درباره مقام و منزلت او فرموده بود : هنگامي که قيامت برپا مي شود ، از عرش خدا منادي صدا مي کند : اي اهل محشر سرها را همه پايين بياوريد و چشم ها را فرو ببنديد تا فاطمه دختر محمد (ص) از صراط بگذرد و سپس فاطمه با هفتاد هزار کنيز از فرشتگان همانند برق مي گذرد
فاطمه همانند ماه شب چهارده و يا بالاتر از ماه همانند خورشيدي که ابر گرداگرد او را گرفته باشد ، و از ابر بيرون آيد و سفيد چهره اي که سفيدي وي آميخته با سرخي بود در بيست جمادي الثاني سال پنجم بعثت به دنيا آمد و او آن کسي بود که به گفته ي عايشه ( که ميانه خوبي با فاطمه نداشته است ) « هيچ کسي را در حرکات بدن و راه ورسم زندگي و سخن گفتن به رسول خدا شبيه تر از فاطمه (س) نديدم ، هرگاه بر پيامبر (ص ) وارد مي شد پيامبر(ص) به احترام او برمي خاست و به او خوش آمد مي گفت و دستش را مي گرفت و در جاي خودش مي نشانيد . او شجره طيبه بود که خداوند به غضب او غضبناک و از خشنودي او خشنود مي شود .
او جمال کبريايي بود که در ظاهر در يک خانه گلي ( که فرش آن شن و رمل بود ، ولي از جهت معنويت بالاتر از خانه انبياء و پيامبران بود ) يک زندگي مشترک و با معنويت را با مقام ولايت ولي اللهي از جهت شوهرداري و بچه داري و رسيدگي به بينوايان و مسائل اجتماعي و راز و نياز شبانه روزي با معبود خويش را به جهانيان به ارمغان آورد اما حيف که امت بعد از رسول خدا (ص) با آن همه اتمام حجت وي نسبت به زهرايش او را تنها گذاشتند و عظمت او را درک نکردند .

« الهي بحق فاطمه و ابيها و بعلها و بنيها اقضي حوائجنا »