امروز که دل قرین شادیست،میلاد تو ای امام هادی است{اشعارولادت امام هادی(ع)

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

کیستم من شاهکار ملک ذات کبریایم
دهمین مسند نشین از بعد ختم الانبیایم

گوهرى ارزنده از گنجینه ى جود جوادم
نهمین فرزند دلبند على مرتضایم

مصرعى از شعر ناب عصمت کبراى حقم
هشتمین پرورده ى ایمان و صبر مجتبایم

پاسدار پرچم پر افتخار حق پرستى
هفتمین سنگر نشین نهضت خون خدایم

در عبادت فارغ التحصیل درسعابدینم
ششمین زینت فزا از بهر محراب دعایم

در نایابى ز بحر دانشبحراالعلومم
پنجمین گنجینهى اسرار کل ماسوایم

صادق آل نبى را وارث فقه و اصولم
چارمین استاد دانشگاه تکوین ولایم

وارث موسى بن جعفر در مسیر پایدارى
سومین نور دل آن پیشواى مقتدایم

محور چرخ زمانم، حجت روى زمینم
دومین گل از گلستان على موسى الرضایم

در مسیر حق پرستى بعد آباء گرامم
اولین هادى خلق بعد از مصباح الهدایم

در شجاعت بى قرینم، در سخاوت بى نظیرم
حق پرستان را حبیبم، دردمندان را دوایم

من وصیم، من ولیم، من نقیم، من سخیم
زانکه همنام على معنىِ، هاى هل اتایم

آیه ى تطهیر را مصداق و از امر الهى
آیه اى از شاخصار نصِنون انّمایم

غم مخور (ژولیده) فردا پاى میزان عدالت
شافعت در نزد حق هنگام پاداش و جزایم


شاعر : محمود ژولیده

[معصومه خانم]

خورشيد پر تلألو هفت آسمان شدي
ذي الحجه شهير زمين و زمان شدي

با ( اهدنالصراط ) تو شد راه ، مستقيم
وقتي كه حمد خواندي و تفسير آن شدي

تكثير گشته آيه ي اياك نعبدوا
از آن زمان كه هادي اهل جهان شدي

ابن الجواد ! تا كه گدايت شديم ما
مثل پدر كريم شدي ، مهربان شدي

تا سفره هاي دست كريم تو پهن شد
ما ميهمان شديم ، تو هم ميزبان شدي

امروز بر دريچه قلبم نزول كن
لطفي كن و مرا به غلامي قبول كن

هر وقت شيعه سائل و محتاج مي شود
درياي لطف و جود تو مواج مي شود

دل را به دست غير تو هرگز نمي دهم
از اين قضيه عشق تو انتاج مي شود

پرهاي جبرئيل نگاهم در آتش است
وقتي كه خاك پاي تو معراج مي شود

در امتحان رشته عشق و ولاي تو
هر كس كه زير ده شده اخراج مي شود

تو پادشاه كشور ديني بدون شك
گاها عمامه بر سر تو تاج مي شود

امروز بر دريچه قلبم نزول كن
لطفي كن و مرا به غلامي قبول كن

امروز آمديم كه عيدي به ما دهيد
يك گوشه ، يك كنار به ما نيز جا دهيد

چشمان ما به دست شما خيره گشته اند
تا كه مجوز سفر سامرا دهيد

از اين چل و دو سال فقط لحظه اي بس است
تا با اشاره اي دل ما را جلا دهيد

از التماس پر شده دستان خاليم
وقتش شده كه تكه نان بر گدا دهيد

گفتند كه بلا سبب قرب مي شود
بي زحمت اي طبيب به ما هم بلا دهيد

امروز بر دريچه قلبم نزول كن
لطفي كن و مرا به غلامي قبول كن

شاعر : مسعود یوسف پور

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

منم از مبتلایت مبتلاتر
منم از آشنایت آشناتر

اگر لطف کریمان به نداری است
منم از بینواها بینواتر

تو حالا که هزاران فیض داری
دل من از گدایانت گداتر

تو راه باز توحیدی،هر آنکه
به تو نزدیک تر پس با خدا تر

برایت دشمنت هم نذر می کرد
تو هستی از همه مشگل گشا تر

علی هستی و جدت هم علی بود
تویی با این حساب ابن الرضاتر

تو هم مثل پدر زهرا نژادی
عزیز خانه ی باب المرادی

[یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*]

تو ناشر حقیقتى تو مظهر ولایتى
تو هادى طریقتى تو کشتى هدایتى

تو میوه نبوتى تو شاخسار عترتى
تو نور چشم عصمتى تو را خدا عنایتى

تویى شراب ناب من حساب من کتاب من
شفاعتم به دست تو به حال ما رعایتى

وحوش رامِ رامِ تو طیور صید دام تو
تو کیستى تو چیستى؟ خداى را چه آیتى

نه وصف توست کار من نه مدح تو شکار من
تو صید وصف داورى ز بسکه خوش حکایتى

مرا به خویش بنده کن بیا و مرده زنده کن
مسیح جان خسته کن ز بى کسان حمایتى

میان حصر دشمنان امید قلب دوستان
طلایه دار شیعیان امیر با درایتى

[شهاب منتظر]

نام تو را در دفتر خاتم نوشتند
هادی نسل حضرت آدم نوشتند

ما راه و رسم نوكری را برگزیدیم
چون كه شما را رهبر عالم نوشتند

یك قطره از مدح تو را كه ثبت كردند
دیدند بالاتر ز صدها، یم نوشتند

هر كس كه از نام شما یك بار دم زد
نام ورا مداح عیسی دم نوشتند

جزو ارادتمندهای روضۀ تو
شكر خدا كه نام ما را هم نوشتند

خوشبخت آن هایند كه مست تو هستند
بدبخت آن هایی كه از تو كم نوشتند

از داغ مظلومیتت آقای عالم
چشمان ما را چشمۀ زمزم نوشتند

نام تو را پروردگارت گفته هادی
چون در كرامت مثل بابایت جوادی

قطعاً مسیحا هم به فرمان تو باشد
پای كلاس درس عرفان تو باشد

ذكر دعای جامعه زیباست اما
زیباترش اینكه در ایوان تو باشد

پای دعای جامعه می خواهم آقا
ابواب ایمان وا به امان تو باشد

با یك نگاهت صاحب ملك زمین است
آنكس كه یك لحظه پریشان تو باشد

وقتی محالّ معرفت الله هستی
باید همه عالم سر خوان تو باشد

حتی مسیحی ها ارادت بر تو دارند
این هم ز الطاف فراوان تو باشد

آقا ، سلاطین جهان را بنده كردی
با یك نگاهت بردگان را زنده كردی

شكر خدا یك عمر دستم را گرفتی
درس كرامت از خود بابا گرفتی

مهدی نظری

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

ای نور خدای حیّ سرمد
وی آینۀ جمال احمد (ص)!

ای نور هدایت و امامت
ای شافع شیعه در قیامت

ای نام تو از سخن فراتر
وی وارث مصطفی و حیدر

زیبا گلِ گلشن و لایی!
عطر خوش مکّه و منایی!

بر فاطمه نور دیده‌ای تو
بر ظلمت ما سپیده‌ای تو

تو وارث خونِ کربلایی
حجّت به تمام ماسوایی

ساجد چو امام ساجدینی
روشنگر راهِ راستینی

چون حضرت باقری و صادق (ع)
احیاگر مکتب حقایق

ای دوست! تو از تبار نوری
چون موسیِ کاظم و صبوری

روح و تن هشتمین­امامی
ماه دهمینِ شیعیانی

ای حجّتِ حق، امام هادی (ع)!
تو نور دو دیدۀ جوادی

منظومۀ پایدار عشقی
دلگرمیِ روزگار عشقی

ای ماه منوّرِ خداوند!
فرزند پیمبرِ خداوند!

تو لاله و گلشن بهاری
سرسبزیِ لطف کردگاری

درفضل و کرم یگانه‌مردی
امّید و پناه اهل دردی

نزد تو لبی خموش دارم؛
باری ز گنه به دوش دارم

دل غیر شما به کس نبستم
مولا! ز وفا بگیر دستم

ای شیرِ درنده از تو مبهوت!
آرامش دل ولای دلجوت!

دلدادۀ تو، که غم ندارد!
با مهر تو، هیچ کم ندارد!

هر کس ز کمال تو نداند
غافل ز امامِ حق بمانَد

در وصف تو گرچه ناتوانم!
در شادی و غم تو را بخوانم

در سینه دلم چه ناشکیب است
در وادیِ عاشق غریب است

دلتنگ دیار آشنایم
دلدادۀ شهر سامرایم

من عاشق و مبتلای عشقم
دل‌بستۀ کربلای عشقم

ای نور خدا درون سینه!
دل گشته هواییِ مدینه

جان­ها به فدای خاک پایت!
قربان ترنّمِ صدایت!

مولا! نفسی مرا صدا کن
از غصّه و محنتم رها کن

با مهر تو دل ز غم رها شد
مرهون عنایت خدا شد


شاعر : غلامرضا غلامپور

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آن شب مـدینـه غـرق تجلاّی نور بود
آیــات نـور در همـه جـا در ظهـور بود

گـردون دوبـاره جلـوۀ وادی طور بود
هرسو فرشتـه ای به فلك در عبـور بود

آئینـه ای ز نور خـدا داشت شهـر نور
گنجینه ای ز صدق و صفا داشت شهر نور

كروبیان به شـوق قدومش صلا زدند
با هر نفس كه در ره صـدق و صفا زدند

دم از فروغ چهرۀ شمس الضحی زدند
گم كـرده گـان راه وفـا را صــدا زدند

گفتند گر نشاط سماوات بی حد است
فصل ظهـور هـادی آل محمّـد است

خیـز و ببین سُــلالۀ خیــرالأنـام را
آئینـــه ای زلال، ز حُسـن تمــام را

در بـر گـرفتـه است امـامی امـام را
دادنــد بـار عــام تمــام عــوام را

دستی برآر و عیـدی از آن مقتـدا بگیر
از درگـه جــواد جــواز جــزا بگیر

او جلـوۀ همیشه بهــار ولایت است
چـارم علی ز آل رسـول عنایت است

خـورشیـد تابناك سپهر هدایت است
الطاف این امام مبین بی نهایت است

ای تشنه كام لب به لب كوثری بزن
ازچشمۀ كـرامت او سـاغــری بزن

آئینــۀ نجـابت گل هـای نور اوست
مشعل فروز سینۀ سینـای نور اوست

فلك نجـات و گـوهر دریای نور اوست
شمس هدایت همه، معنای نور اوست

این انعكاس نور در آئینــۀ خـداست
معنای نور آیۀ والشمس والضحاست

او را خدای عـزّوُجـل بـرگزیده است
بهر بشـر امـام هُــدا آفـریـده است

وقتی دعای جامعه از او رسیـده است
یعنی زلال وحی از آن گل چكیده است

این كوثر همیشه زلالی كه جاری است
هرگز خزان ندارد و دائم بهاری است

ایمان شكوفه ایست به گلزار جان او
تقوا نشـانـه ایست ز حُسـن بیـان او

اخـلاص چشمه ایست ز چشم روان او
ایثــار آیتـی ایست ز درد گــران او

قدرش اگر كه نامتنـاهی است این امام
مجموعۀ صفات الهی است این امام

این است آن امـام كه از نور بـاورش
عطرحیات می دهد انفاس اطهـرش

ظلمت شده اسیر همیشـه به محضـرش
شیـران نشستـه اند همـه در برابرش

در پای آن امـام مبین سـر نهاده اند
سر را به خـاكبـوسی دلبـر نهاده اند

اشكی ز شـوق در قـدم او فشانده ام
خود را به آستـانۀ آن گل کشانده ام

دل را به راه سامرۀ او نشانده ام
من هرچه خواستم از او ستانده ام

ایـن بـارهم كــرامت او راطلب كنم
بار دگـر بـه درگهش عرض ادب كنم

ای واجب السّــلام نثارت سلام من
شیرین شده ز جـام ولای تو كـام من

نامت همیشه مـوج زنـد در كلام من
تـو بـا خبـر ز حـال منی ای امــام من

چشم«وفائی»است به بخشیدن شما
روز حسـاب دست من و دامـن شما


سید هاشم وفائی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

دلا در خانۀ ابن الرّضا ابن الرّضا را بین
چراغ و چشم زهراغ و علیّ مرتضی را بین

ز انوار رخ ابن الرّضا روشن فضا را بین
فروغی دلنشین و دلربا و جانفزا را بین

عروس حضرت زهرا بهار شادی آورده
برای شیعیان امشب امام هادی آورده

دو چشم دل ز هم بگشا که حسن دادگر بینی
در ابناء بشر آیینۀ خیر البشر بینی

در آغوش جواد ابن الرّضا قرص قمر بینی
بیا تا نخل سر سبز ولایت را ثمر بینی

دوباره شیعه را از نور حق دل منجلی آمد
که از سوّم محمّد (ص) در جهان چارم ولی بینی

فروغ حسن غیب ذات سبحانه پیدا شد
یگانه لالۀ ریحانه را ریحانه پیدا شد

همه گیرید جان بر کف رخ جانانه پیدا شد
به گرد شمع رویش یک جهان پروانه پیدا شد

زمین، در سینه خورشید خداوندت مبارک باد
جواد ابن الرّضا میلاد فرزندت مبارک باد

موحّد گشته دل با یاد بسم الله ابرویش
زبور، انجیل، قرآن را بخوان در مُصحف رویش

جواد ابن الرّضا چون شاخۀ گل می کند بویش
دل پیغمبران یکسر اسیر طُرّۀ مویش

چه خوانم مهر یا مه یا چراغ انجمش خوانم
همان بهتر که خود ابن الرّضای دوّمش خوانم

به سیرت مظهر واجب به صورت صورت امکان
به رخ و الشّمش و مو و اللّیل و دل عرش استوی الرّحمان

فیوضاتش رسد هم بر ملک پیوسته هم انسان
عبارات و کلام روح افزایش اخ القرآن

به بازار ولایت پوسف زهراست این مولود
یم دو گوهر است و دُرّ نُه دریاست این مولود

علی نام و محمّد (ص) صورت است و بوالحسن کنیت
بیانش دُرّ، دلش دریا، کفش باران، دمش رحمت

کلامش نور و مهرش دین و حبّش معنی طاعت
ولیّ خالق منّان امام عالم خلقت

امامت جاودان از او قیامت را امان از او
حقیقت را زبان از او طریقت را نشان از او

به کویش بندگی کن خواهی ار عبد خدا گردی
بخوان اوصاف او تا با پیمبر هم صدا گردی

مبادا لحظه ای در عمر خود از او جدا گردی
بکوش انسان که در خطَّ تولاّیش فدا گردی

بقا خواهی فنا در مکتب سرخ ولایت شو
جمال هادی آل محمّد (ص) بین هدایت شو

خرد را آبرو با آبرویش بستگی دارد
وجود عالم هستی به مویش بستگی دارد

حیات جاودان بر آب جویش بستگی دارد
شفای دردها بر خاک کویش بستگی دارد

وجود ما به مهر آن امامی مفتخر گردد
که شیر وحشی از آهو به گردش رام تر گردد

زهی بحری که همچون عسکری در دل گهر دارد
زهی ماهی که از خورشید رویی خوب تر دارد

به پیشانی فروغ حجّت ثانی عشر دارد
به صلب خویش مولانا امام منتظر دارد

سلام ما به ابناء و به آباء گرام او
خوشا آن کس که شد آن هادی عترت امام او

خوشا آنکو کنار تربتش اشک رجا دارد
شرار ناله، سوز سینه، حال التجا دارد

امامی گز نگاهش درد انس و جان دوا گردد
عجب نبود که «میثم» هم از او حاجت روا گردد

بدل حال مناجات و به لب ذکر دعا دارد
خداوندا دلم پیوسته شوق سامرا دارد


شاعر : محمود ژولیده

[مصطفی*شیعه ال طاها*]

نشنیده گوش ها ز کلام تو خوبتر

نامی نیامده ست ز نام تو خوبتر

هرکس که برد نام تو را خوب می شود

آن کس که شد کبوتر بام تو خوبتر

ای شیعه سرفراز بمان چون نیامده ست

هرگز در این جهان ز امام تو خوبتر

مست غم توایم فقط ...ای امام عشق

آن مستی مدام ز جام تو خوبتر

معنای نام تو همه پاکی مطلق است

نامی نیامده ست ز نام تو خوبتر

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

کیستم من؛شاهکار مُلکِ ذاتِ کبریایم
دهمین مسند نشین از بعدِ ختمُ الانبیایم

گوهرى ارزنده از گنجینه ‏ى جود جوادم
نهمین فرزندِ دلبندِ على مرتضایم

مصرعى از شعر نابِ عصمتِ کبراى حقّم
هشتمین پرورده‏ ى ایمان و صبر مجتبایم

پاسدار پرچم پر افتخار حق پرستى
هفتمین سنگر نشین نهضت خون خدایم

در عبادت فارغ التحصیل درس عابدینم
ششمین زینت فزا از بهر محراب دعایم

دُرّ نایابى ز بحر دانش بحرالعلومم
پنجمین گنجینه‏ ى اسرار کل ماسوایم

صادق آل نبى را وارث فقه و اُصولم
چارمین استاد دانشگاه تکوین ولایم

وارث موسى بن جعفر در مسیر پایدارى
سومین نور دل آن پیشواى مقتدایم

محور چرخ زمانم،حجت روى زمینم
دومین گل از گلستان على موسى الرّضایم

در مسیر حق پرستى بعد آباء گرامم
اولین هادى خلق از بعد مصباح الهدایم

در شجاعت بى قرینم،در سخاوت بى نظیرم
حق پرستان را حبیبم،دردمندان را دوایم

من وصیم،من ولیّم،من نقیّم،من سخیّم
زآنکه همنام على معنىّ،هاى هل اَتایم

آیه‏ ى تطهیر را مصداق و از امر الهى
آیه‏ اى از شاخصار نص نون اِنَّمایم

غم مخور – ژولیده – فردا پاى میزان عدالت
شافعت در نزد حق هنگام پاداش و جزایم