امروز که دل قرین شادیست،میلاد تو ای امام هادی است{اشعارولادت امام هادی(ع)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آفتاب عزّت از عرش جلال آمد پدید
روز عید شادمانى را هلال آمد پدید

آفتابِ فضل، تابان گشت از کوه شکوه
ظلمت شب هاى هجران را وصال آمد پدید

روز، روزِ شادى و وقت نشاط آمد از آنک
بهترین روزهاى ماه و سال آمد پدید

اخترى گردید از برج ولایت جلوه گر
کز جمالش آیتى فرخنده فال آمد پدید

آسمان علم را تابنده ماه آمد عیان
بوستان شرع را خرم نهال آمد پدید

در سپهر عزّ و شوکت آفتاب آمد فراز
بر هماى دین و دانش پر و بال آمد پدید

دشمنان را مایه درد و الم شد آشکار
دوستان را دافع رنج و ملال آمد پدید

اى مسلمان دیده ات روشن که از لطف خدا
هادى الامّه شه احمد خصال آمد پدید

عشق و دل را موجبات اتّحاد آمد عیان
جان و تن را موجبات اتّصال آمد پدید

رکن دین، بحر سخا،غیث کرم، غوث امم
نور حق، شمس الضحى، فضل الکمال آمد پدید

عالمى فضل و تعالى، قلزمى علم و کمال
بر سریر جاه و اورنگ جلال آمد پدید

شوکت و جاه و سعادت را محیط، آمد عیان
حکمت و علم و فضیلت را جمال آمد پدید

جلوه دیگر به خود بگرفت عالم بهر آنک
بر رخ زیباى خلقت خط و خال آمد پدید

هر چه خواهى از خدا «طایى» بخواه امروز چون
بهر حاجت خواستن نیکو محال آمد پدید

طایى شمیرانى

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

امشب از جام ولایت سر خوشم
از دل و جان باده را سر می کشم

میکده دارد هوای دیگری
در طرب آورده می را ساغری

هر طرف آید ندای نوش نوش
می رسد از عالم بالا سروش

ملک ایمان را چراغانی کنید
سینه را جمله جوشانی کنید

از "سمانه" شد عیان روی نگار
کز رخش آمد به دنیا نو بهار

مه خجل از طلعت زیبای او
جمع مستان واله مینای او

در سرای فاطمه گل باز شد
گوئیا بار دگر اعجاز شد

دیده بگشوده به عالم نوگلی
که بود نور دو چشمان علی

تهنیت آید ز سوی کبریا
در حریم خانه ی ابن الرضا

او بود چشم و چراغ فاطمه
درد ها سازد بگردون خاتمه

زینت عرش است و ارکان وجود
مهره زیبای خلاق ودود

باز یاران، وا گل شادی شده
سالروز مولد هادی شده

عاشقان احساس مستی می کنند
خاک پایش کل هستی می کنند

می زند خنده به مستان روزگار
می سراید نغمه از شادی هزار

نوبهاران با دلی افروخته
بر تن گل جامه گل دوخته

در جنان زهرای اطهر لب گشاد
کامده دنیا گل باغ جواد

بهجت قلب علی مرتضاست
نور چشمان علی موسی الرضاست

حبیب الله موحد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

هادی! امامنا التقی المتقی، سلام
نور دهم! امام علی‌النقی، سلام

فیض مدام، سلسله نورِ دائمی
پور جواد ابن رضا سبط کاظمی

در شأنت این بس است که جد شما رضاست
در فضلت این بس است که تو جدّ قائمی

تا پایه امامت و دین از تو قائم است
خود عرش فضل را به خدا از قوائمی

اینگونه گفت وصف تو را هر که با تو بود
هر شام در صلاتی و هر روز صائمی

یا حجّه الوفیّ، صفی هادی ای امام
ای حضرت کریم که عین المکارمی

هادی! امامنا التقی المتقی، سلام
نور دهم! امام علی‌النقی، سلام

مهر دهم! حقیقت کامل، امام من!
آیینه جمیع فضائل، امام من!

لرزانده دستگاه خلافت شکوه تو!
خاک از توکلّت متوکل، امام من

چاره ندید خصم مگر آنکه همچو باب
بر تو خوراند زهر هلاهل امام من

لحظه به لحظه جان به تو مشتاق، هادیا!
لحظه به لحظه دل به تو مایل، امام من

ای که هنوز حلقه در را نکوفته
لطف تو داده حاجت سائل، امام من

نامت گره‌گشای تمامی مشکلات
لطفت کلید حل مسائل امام من

هادی! امامنا التقی المتقی، سلام
نور دهم! امام علی‌النقی، سلام

زین العباد، ثانی سجّاد، یا علی
نور تو بر جواد، خدا داد، یا علی

تنها نه باب تو که به فردوس، فاطمه
از خنده تو گشت دلش شاد، یا علی

روشن به روی گندمی‌ات شد دل جواد
وقتی «سمانه» چون تو سمن زاد، یا علی

چون باب شهر علم نبی بود، جدّ تو
شد ملک علم و دین ز تو آباد، یا علی

در پای تو گریسته وحش درنده هم
ای بسته ولای تو آزاد، یا علی

تاریخ، ای حقیقت بیدار، چون علی
هرگز تو را نمی‌برد از یاد، یا علی

هادی! امامنا التقی المتقی، سلام
نور دهم! امام علی‌النقی، سلام

محمد سعید میرزایی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خوش آن دل كز ازل دارد ولاى حضرت هادى
خوش آن سر كو بساید رخ به پاى حضرت هادى

دلا گر رستگارى خواهى ازحول صف محشر
نما از حق طلب ظلّ لواى حضرت هادى

بجو از حق ولایش را همى جود و عطایش را
صفاده گنج دل را از صفاى حضرت هادى

ببر نام گرامیش كه باشد حل هر مشكل
بكوب از جان در دولت سراى حضرت هادى

به هر دردى دوا نامش كه در بازار حق عامش
شفا بخش امم دارالشفاى حضرت هادى

نبى اصل و على اسمى كه جان عالمش قربان
كه شد ایجاد دو عالم براى حضرت هادى

على بن محمد هادى دین حجت عاشر
كه عاجز نطق قاصر در ثناى حضرت هادى

چگونه مدح شاهى را توان گفتن كه مداحش
بود همواره در قرآن خداى حضرت هادى

عبادت را بود شرح قبولى دوستى او
قبول افتد اگر باشد رضاى حضرت هادى

بود جشن جنان محض و بغضش آتش نیران
بود غلمان غلام آشناى حضرت هادى

غلامرضا آذر مشهدى

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

بگو ستاره روند، که نور ماه آمده
او که به شمس و کهکشان بوده گواه آمده

آمده آن که آسمان، گشته همیشه گرد او
به دیدن مه رخش ببین، که ماه آمده

طراوت چهره‏ ى او، دل ز بهار مى ‏برد
گل بنموده طَرْفِ او، بهر نگاه آمده

از حجرالاسود آن دیده‏ ى مشکینه و مست
کعبه به دیدار همین، چشم سیاه آمده

بهر خرید این نگار، آمده کاروان دل
مگر دوباره یوسف از، درون چاه آمده

به شام تار عاشقان، سحر دمیده از صفا
سپیده‏ ى روشن عشق، به صبحگاه آمده

از رخ تابنده ‏ى او، شمس و قمر بنده ‏ى او
عشق بود زنده‏ى او، به دل پناه آمده

عرش به خاک مقدمش، بوسه ناز مى‏ زند
کعبه طواف مى‏ کند، که قبله گاه آمده

بس که ز روى دلکشش، نور خداى جلوه کرد
بهر پرستش ملک، به اشتباه آمده

هدایت از جمال او، نمود جستجوى ره
بگو به جمع گمرهان، هادى راه آمده

الا امیر سامرا، کن نظرى به سوى ما
بنده و عبد سائلى، غرق گناه آمده

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

بگو به شکر نعمت خداى حى لا مکان
سلام ما درود ما به جد صاحب الزمان

دل رمیده‏ ام به یک نگاه، مایل آمده
به سایه حضور تو اسیر و حایل آمده

تو آن یم کرامتى که از خروش بخششت
طمع کنان و سرکشان دلم به ساحل آمده

ز موج خوش نگاهى ‏ات ز فوج خیر خواهى ‏ات
به اوج بى سپاهى ‏ات هزار سائل آمده

خم دلم غدیر تو جهانیان فقیر تو
ملوک سر به زیر تو که میر عادل آمده

دلم گرفته بوى تو نشسته کنج به کوى تو
طلب کند سبوى تو که ساقى دل آمده

به چشمک ستاره‏ها چه خیره شد نظاره‏ها
به یثرب است اشاره‏ها که ماه کامل آمده

ز آیه‏ ها بشارتى ز سوره ‏ها اشارتى
مدینه شد زیارتى که شمس نازل آمده

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

اگر غدیر وادى مدینهُ الْوِلاء بود
ولادت مبارکت سفینة الهدى بود

اگر نبى است شهر علم اگر على است باب آن
علوم اولین و آخرین حق تو را بود

تو مدح اهل‏بیت را مؤلفى و مدعى
که شعر نغز جامعه ز خامه‏ات به جا بود

تو مُظهرى به هل اتى تو مَظهرى به هر عطا
تمام کائنات بر سراى تو گدا بود

تویى امام مؤتمن تو سومین اباالحسن
تو دومین گل رضا که جد تو رضا بود

تو احمدى تو حیدرى تو امتداد کوثرى
نواده حسینى و عموت مجتبى بود

تمام ملک دست تو سمات پاى بست بود
که تخت و تاج سلطنت به حق تو را سزا بود

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مژده ز ميلاد ولى عشر

هادى دين زاده خير البشر

مژده زميلاد على النقى

هادى دين نوگل باغ تقى

سبط نبى مير همه متقى

شبل على بحر نقاوت نقى

شاه عشرهادى جن و بشر

هادى دين زاده خير البشر

مژده زميلاد ولى زمين

شبل على والد پاك حسن

ماه دهم بارقه ذوالمنن

زاده زهراوصى بوالحسن

شمس هدى پادشه بحر و بر

هادى دين زاده خير البشر

مژده زميلاد شه ملك دين

نور خداسرور اهل يقين

محور دين عروه اهل يقين

حجت حق مظهر جان آفرين

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خورشید دهم، افق، مدینه، نور
آوای فرشتگان، دف و تنبور

امشب، دف ماه؛ در دو دست عشق
امشب، هستی؛ سیاهْ مستِ عشق

امشب، هستی؛ رکوع خواهد کرد
خورشید دهم طلوع خواهد کرد

جدّ گل نرگس است این مولود
یاری ده مفلس است این مولود

نور ازلی‏ست این که می‏آید
از نسل علی علی(ع) ست این که می‏آید

می‏آید تا امامِ جان باشد
هادی علی (ع) هدایت جهان باشد

می‏آید آسمان شود دین را
پرواز دهد تُرَنگِ آمین را

او در دل جهل، نور خواهد کاشت
شب از دل او هراس خواهد داشت

جهلی که از آن جهان به زنجیر است
در پرتو علم او زمین‏گیر است

نوری‏ست که ریشه‏ کن کند ظلمت
می‏آید تا کفن کند ظلمت

حیران شده خاندانِ عباسی
انگشت به لب، کسانِ عباسی:

کاین نورِ شگفت، از کجا آمد؟!
انگار که از دلِ خدا آمد

کم مانده از او تَلَف شود ظلمت!
قربانیِ نور و دف شود ظلمت!

پاییز دلِ خلیفه شد ویران!
از جلوه این بهارِ بی ‏پایان

این کیست که نور مُطلقش یار است؟!
یاری بکنید! ظلم، بر دار است!

گفتند؛ ولی نور؛ تلاطم کرد
ظلمت، سر و جانِ خویش را گم کرد

شب، باطل شد، دلِ جهان آمد
خورشیدِ دهم از آسمان آمد

او آمد و جانِ خانه روشن شد
چشمِ پدر و «سمانه» روشن شد

«امشب، شبِ تهنیت، شبِ شادی»
امشب، شبِ ارتقای آزادی

روزبه فروتن پی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

مژده ای شیعیان شد جهان باصفا
جلوه گر شد رخ حجت كبریا

شد علی النقی جلوه گر در جهان
مرحبا مـرحبا، آفرین آفریــن

آمـــد آمـــد چون عـلی النقی
تبریك تبریك ای امام تــــقی

شـــادمان زیــن پــسر شــد امــام نــهم
تــا كنـد سـروری بـهر اهـل ولا

روشن از روی او گشته ارض و سماء
مـــرحبا مـرحبا، آفـرین آفـــرین

آمـــد آمـــد چون عـلی النقی
تبریك تبریك ای امام تــــقی

آسمــــــان و زمـــــین بــــا آمــــــده
حجت دین حق از خـــــدا آمـــده

روشن از این پسر چشم اهــــل ولا
مرحـــبا مرحــبا، آفــرین آفـرین

آمـــد آمـــد چون عـلی النقی
تبریك تبریك ای امام تــــقی

آن كه در دست او پرچم دین بُوَد
زاده حـــیدر و آل یـــاسین بُوَد

آن جد نـــــیكویش خــاتم الانــبیا
مـــرحبا مــرحبا آفریــن آفرین

آمـــد آمـــد چون عـلی النقی
تبریك تبریك ای امام تــــقی