بهره مندی از امکانات
برخی از آیات پیشین به این مهم توجه داده است که وجود امکانات فراوان و آسایش و رفاه موجب شده است که برخی در دام تکبر بیافتند.
آیات ۱۰ سوره هود و ۳۲ تا ۳۵ سوره کهف و ۵۰ و ۵۱ سوره فصلت به تاثیر منفی آسایش و رفاه و امکانات اشاره می کند. به نظر می رسد که انسان موجودی است که اذا استغنی طغی ؛ هر گاه مستغی شد طغیان می کند. از این روست که بسیاری از اقوامی که در گذشته هلاک شده اند به سبب رفاه و آسایش بسیار و از یاد بردن خداوند و غفلت بوده است؛ زیرا انسان ها هنگامی که از همه امکانات بهره مند باشند و در رفاه قرار گیرند خدا را فراموش می کند و آسایش و رفاه پرده ای از غفلت بر دل های انسانی می افکند.
اعراض از خداوند پس از قرار گرفتن در رفاه امری است که بسیاری از مردمان در زندگی روزانه خویش با آن مواجه بوده و هستند. دوستانی که از هیچ به همه چیز رسیده اند و از کوخ ها و بیغوله ها به کاخ ها راه یافته اند و شاهانه زندگی می کنند و اکنون راه مسجد و منبر را فراموش کرده اند و بر این باورند که هر چه دارند از علم و دانش و زیرکی خودشان بوده است.
به سخنی دیگر همانند خلیفه اموی است که زمانی در مسجد بیتوته می کرد و به قرآن خواندن مشغول بود ولی هنگامی که خلافت یافت گفت: هذا فراق بینی و بین ذلک؛ اکنون زمان جدایی رسیده است. افرادی که در رفاه و آسایش قرار می گیرند این گونه با خدا خداحافظی می کند و قرآن و دین را بوسیده بر تاقچه فراموشی می گذارند.
نقل قول
