خلیج فارس در آیینه تاریخ (تاریخ باستان)

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

خواهشمندم كه اينهمه زبان اربي اربهاي پر رو را پاس نداريد بلكه پارسي بنويسيد

زبان ايرانيان پيش از اسلام – كه مادر و ريشه­ زبان روز ايران است – پارسي (فارسي) ناميده مي­شود. اين زبان از شاخه­ زبان­هاي هند و اروپايي است و به سه دوره­ ي جداگانه تقسيم مي­شود :



1. فارسي باستان: كه در دوره­ ي هخامنشي رايج بوده و فرمان ها و نامه ­هاي شاهان به آن زبان نوشته مي ­شده است.

2. فارسي ميانه (پهلوي):

زبان هاي ايراني ميانه به دو گروه عمده­ شرقي و غربي و هر كدام از اين دو گروه خود به دو شاخه­ ي شمالي و جنوبي تقسيم مي­شوند:

شاخه­ شمالي از گروه غربي را «پهلوانيك » (پارتي) و شاخه­ جنوبي از گروه غربي را « پارسي ميانه »‌ مي­گويند. از شاخه­ شمالي يا پهلوانيك آثار زيادي در دست نيست اما از شاخه­ ي جنوبي (پارسي ميانه) نگارشته ­ها و نوشته­ هاي بسيار موجود است.

3. فارسي نو: پس از ورود اسلام به ايران زبان فارسي با استفاده از خط (الفبا) عربي به مرحله نويني گام نهاد كه در اصطلاح بدان فارسي نو (دري) گفته مي­شود.

منبع:کتابخانه تخصصی ادبیات

[پارسا]

شما اگر نيك بنگريد واژه هاي بنيادين خود زبان ما نيز ارب زده شده كه نبايد اين چنين باشد

چرا بايد به اسپاهان پارسي؛ نژاده و بنيادين زبان خودمان به پيروي از اربها بگوييم اصفهان ؟
چرا بايد سد پارسي را با وات اربي نوشته و بنويسيم صد ؟
چرا بايد به توفان را ارب زده كرده و طوفان بنويسيم ؟
چرا سداي پارسي را با وات اربي صدا بنويسيم كه براستي سدا درست است نه صدا

مگر واتهاي خودمان چه افتي دارند ؟

اينها درد هاي تاريخي و نشانگر اربي گرايي و پارسي زدايي در دراز ناي روزگاران بوده است


در زمان غاجار ارب گرايي و ارب پرستي تا بدانجا پيشرفت كه مي كوشيدند واژگان پارسي را همه كنار گذاشته و تنها از واژگان اربي بهره ببرند به داد گستري مي گفتند عدليه به شهرداري مي گفتند بلديه به دماسنج مي گفتند ميزان الحراره !


ولي اكنون ما نبايد اين روند پاسداري از زبان بيگانه و فراموش ساختن زبان پدرانمان را كه خواسته ي كشور هاي اربي مفت خور و ناشايسته است ادامه دهيم

بايد ايستادگي كرد چرا كه بكار گيري هر واژه ي اربي بسان پتكي است كه بر سر زبان ستم ديده ي پدرانمان فرود مي آيد

اربها دلشادند از اينكه ما از زبان آنها پاسداري كرده و زبان آييني خود را پايمال مي كنيم

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

شما اگر نيك بنگريد واژه هاي بنيادين خود زبان ما نيز ارب زده شده كه نبايد اين چنين باشد .....

اهمیت زبان عربی




زبان مهم ترین وسیله برای برقراری ارتباط بین انسان ها است. و این توانایی تکلم و صحبت کردن از نعمت های بزرگ خداوند متعال است که در قرآن به آن اشاره شده است: «و به او تعلیم نطق و بیان فرمود».[۱]



انسان ها در دنیا با زبان های گوناگونی با هم ارتباط برقرار کرده که یکی از آن زبان ها، زبان عربی می باشد. زبان عربی هزار و چند سال است که با زبان فارسی پیوند دارد.


مهم ترین ویژگی زبان عربی این است که لغت قرآن است و خداوند مهربان آیات کتاب خود را با این لغت بر ما نازل کرده است. پیامبر اکرم (ص) و ائمه معصومین (ع) با این لغت با خدا مناجات می کرده اند.


و این لغت زبان متون و منابع ارزشمند اسلامی یعنی متون حدیثی، تفسیری و تاریخی و… است؛ از این جهت دارای قداست و ارزش خاصی است و کسانی که بخواهند بلا واسطه با حقیقت اسلام آشنا شوند لازم است که با این زبان آشنایی کامل داشته باشند.



علاوه برآنچه بیان شد زبان عربی ویژگی های خاصی دارد که برخی از آنها عبارتند از:



۱٫ یکی از کامل ترین و غنی ترین زبان ها، زبان عربی است


۲٫ از وسیع ترین زبان ها در لغت و اصطلاح می باشد


۳٫ زبان عربی را زبان اهل بهشت نیز دانسته اند؛‌ چنان که از حضرت رسول اکرم (ص) نقل شده است:

« من عرب را به خاطر سه چیز دوست می دارم: اول اینکه خودم عرب هستم، دوم این که قرآن عربی است و سوم این که زبان اهل بهشت عربی است[۲].»


با این توصیف ها، ضرورت یادگرفتن زبان عربی برای غیر عرب زبان هایی که تشنه و دلداده معارف دینی و نیازمند به استفاده از منابع اصیل آن می باشند واضح است.

---

[۱].الرحمن،۴:” عَلَّمَهُ الْبَیَان‏ ”[۲] طبرسی، امین الدین، تفسیر مجمع البیان، ج ۲، ص ۲۰۶، بیروت، داراالاحیاء التراث العربی


منبع:اسلام پدیا

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]