شرح برخی از واژه های دعای سمات؛ نظیر اسم اعظم، کروبیین ،تسع آیات، تابوت شهادت و... (دعای شبّور)

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

مسجد خیف:

خیف، محل سرازیر که سیل گیر نباشد.[13] و خیف در منی در چنین محلی واقع است.

و شاید مسجد خیف را به این جهت خیف گویند که در منی واقع است.

پیامبر اسلام (ص) و هزار پیامبر دیگر در آن نماز خوانده اند.[14]

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

بئر شیع یا بئر سبع:

چاهی بود که نزد آن تجلی الاهی برای حضرت اسحاق رخ داد، و آن جا مکان مقدسی شده است.

می گویند:

حضرت ابراهیم آن چاه را حفر نمود و هفت گوسفند به شخصی به نام ابامالک داد که از آن چاه محافظت کند؛ از این جهت آن چاه را بئر سبع نامیدند.

تجلی خدا برای اسحاق در بئر شیع بود که در آن جا به او وحی شد که به طرف مصر نرو و ساکن آن جا نشو، بلکه به سرزمینی که من می گویم و برای تو گشایش می نمایم و مبارک می گردانم برو ... .[15]

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

طور سینا: طور سینا کوهی است در شام.



ربوات المقدسین:

یعنی زمین‏های بلند و کوه پایه هایی که مواضع نزول وحی بر حضرت موسی بود.

[16]

جبل حوریث:

جبل حوریث کوهی است در سرزمین شام که موسی در اولین خطاب الاهی در آن کوه، مخاطب خداوند قرار گرفت.

البته، گفته اند کوهی است در مدین شهر قوم شعیب که رو بروی تبوک است، محلی میان مدینه و شام و در آن چاهی است که موسی برای دختران شعیب از آن چاه آب کشید.[17]

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

عمود النار:

عطف بر المقدسین و ظرف برای "کلّمت" است و معنایش این است که در عمود آتش با موسی تکلم کردی. منظور از آن آتشی است که حضرت موسی در جانب طور سینا دید که خدا از زبان او در قرآن خبر داده است که فرمود:

"إِنِّی آنَسْتُ ناراً سَآتیکُمْ مِنْها بِخَبَرٍ أَوْ آتیکُمْ بِشِهابٍ قَبَسٍ لَعَلَّکُمْ تَصْطَلُون‏"؛[18]

موسى به خانواده خود گفت: من از دور آتشى دیدم، زود است که از آن برایتان خبرى بیاورم یا پاره آتشى. شاید گرم شوید.


شاید منظور از عمود نار، آتشی بوده که در شب با آنها بوده که روشنی می داد و از نور آن راه را پیدا می کردند.

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

تابوت شهادت:

صندوقی بود که حضرت یوسف آن را به طرف کوه حوریث از ناحیه طور سینا حمل کرد که در روز ابر سفید بر آن سایه می افکند و در شب به عمود نور و آتش درخشش داشت.


گفته اند تابوتی بود که خدا برای مادر موسی فرستاد تا وی آن را در دریا افکند.

ممکن است تابوتی باشد که مواریث انبیا از آدم تا خاتم در آن بوده و الآن پیش امام زمان (عج) است.[19]

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

غمائم النور:


ابر سفیدی است که برای موسی در مکان های متعدد ظاهر شد و نور حق در آن متجلی می شد.


یکی در طور سینا که در بالای کوه ابری ظاهر و از بالای ابرها موسی کلام حق راشنید.[20]

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

قبّة الرمّان:


گنبدی است که حضرت موسی و هارون به دستور خدا -در میان خباء المحضر که تابوت شهادت را در آن می گذارند- ساختند و ...

البته ممکن است قبة الزمان باشد و منظور از آن بیت المقدس باشد که این نظر ظاهراً درست نباشد؛ زیرا در زمان موسی هنوز بیت المقدس ساخته نشده بود و وجود خارجی نداشت و بعدها به دست حضرت داوود و سلیمان ساخته شد.

مجلسی می گوید قبة الزمان را موسی و هارون به دستور خدا در بیابان تیه ساختند و معبد ایشان بود.[21]

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

جبل فاران:

کوهی است از کوه های مکه که پیامبر بر آن مناجات می کرد.[22] و طلوع خدا در ساعیر و ظهور او در جبل فاران عبارت است از:


ظهور وحی و امر و بروز اراده و اقتدار الاهی است، همچنان که وحی به موسی در طور سینا بوده، وحی به عیسی در ساعیر و وحی به پیامبر اسلام (ص) در کوه فاران بود.

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

بیت ایل:


خانه ای بود که حضرت یعقوب -هنگام رفتن پیش دایی اش برای ازدواج با دختر او- از سنگ بنا کرد که مسجد و معبد او باشد، نه برای زندگی.[23]


ساعیر:

کوهی است که خداوند بر آن به عیسی وحی فرستاد.[24]

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

میثاق ابراهیم:

بشارتی بود که خداوند در سن پیری، فرزندی به نام اسحاق و بعد از اسحاق، یعقوب را به ابراهیم داد. امام صادق (ع) فرمود:


مراد از این میثاق، امامت آل محمد (ع) است که خداوند وعده آن را به حضرت ابراهیم (ع) داد. ابو بصیر می گوید: از امام صادق (ع) درباره سخن خدای متعال -که فرمود:


"وَ جَعَلَها کَلِمَةً باقِیَةً فِی عَقِبِهِ"؛ و قرار داد آن را کلمه باقی ماندنی در پشت ابراهیم- پرسیدم، فرمود:

و آن امامتی است که خداوند در نسل امام حسین (ع) قرار داد. [25] برخی نیز گفته اند منظور از میثاق ابراهیم تبلیغ رسالت و خواندن به توحید و صراط مستقیم است.[26]