در زمانه ما وقوع انقلاب اسلامي با ظهور خميني کبير (ره)قطعاً و يقيناًدرجه اي از ظهور و فرج امام زمان (ع) است که مي خواهند ببينند مردم با اين درجه از ظهور چه مي کنند؟آيا خواهان ظهور بيشترند يا طالب اعاده تاريکي ؟
آن کسان که خود را منتظر ظهور حضرت مي دانند و کاري هم به انقلاب ندارند ،اينان زندگي کردن در زير سلطه طواغيت و ولايت شيطان را مي پسندند و به آن راضي هستند.
در اين انتظار ،هيچ فضيلت و هنري نيست و هنر آن است که وقتي آن وجود مقدّس مستقيم يا غير مستقيم ،بلا واسطه يا مع الواسطه، پا در صحنه گيتي مي گذارد، ما بلا فاصله او را بشناسيم و به او بپيونديم و البتّه اين امر ،توفيق آگاهي ،پاکي لازم دارد و سبکباري مي خواهد .
آن کس که مي خواهد به امام زمان (ع)بپيوندد بايد آگاه و بيدار و پاک و سبک بار باشد و خود را از وزنه هاي تعلّقات اين جهان سنگين بار نکرده باشد.