نمایش نتایج: از شماره 1 تا 8 , از مجموع 8

موضوع: القاب امام حسین (ع) و تاملی در آنها

  1. Top | #1

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن مناسبت ها
    تاریخ عضویت
    March 2011
    شماره عضویت
    1889
    نوشته
    31,832
    صلوات
    3655
    دلنوشته
    20
    تشکر
    54,378
    مورد تشکر
    92,609 در 31,344
    دریافت
    1
    آپلود
    0

    پیش فرض القاب امام حسین (ع) و تاملی در آنها



    ۞
    ۞۞ القاب امام حسین (ع) و تاملی در آنها ۞۞۞





    ویرایش توسط نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)* : 01-11-2015 در ساعت 10:26
    امضاء

    اَلـــلّــــهـُــــمَّ عَــــجِـّـــلْ لِـــوَلـــیـــِّکَ الــــْفــــَرَجْ





    اَلـــلّــــهـُــــمَّ عَــــجِـّـــلْ لِـــوَلـــیـــِّکَ الــــْفــــَرَجْ


  2.  

  3. Top | #2

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن مناسبت ها
    تاریخ عضویت
    March 2011
    شماره عضویت
    1889
    نوشته
    31,832
    صلوات
    3655
    دلنوشته
    20
    تشکر
    54,378
    مورد تشکر
    92,609 در 31,344
    دریافت
    1
    آپلود
    0

    پیش فرض




    سلام و عرض ادب خدمت همه ی شما خوبان

    همانطور که همگی می دانیم در اوصاف و عناوینی که نسبت
    به امام حسین علیه السلام بکار رفته یک دنیا مطلب وجود دارد

    که همگی نشان دهنده ی مقام والا و جایگاه رفیع ایشان است


    در این تایپیک به کمک همه شما بزرگواران این
    اوصاف و القاب را بررسی می کنیم

    یا حسین



    ویرایش توسط نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)* : 07-11-2013 در ساعت 16:53
    امضاء

    اَلـــلّــــهـُــــمَّ عَــــجِـّـــلْ لِـــوَلـــیـــِّکَ الــــْفــــَرَجْ





    اَلـــلّــــهـُــــمَّ عَــــجِـّـــلْ لِـــوَلـــیـــِّکَ الــــْفــــَرَجْ


  4. Top | #3

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن مناسبت ها
    تاریخ عضویت
    March 2011
    شماره عضویت
    1889
    نوشته
    31,832
    صلوات
    3655
    دلنوشته
    20
    تشکر
    54,378
    مورد تشکر
    92,609 در 31,344
    دریافت
    1
    آپلود
    0

    پیش فرض

    قتيل العبرات
    کشته ‌ي اشک ها







    شهيدي که هم نامش گريه آور است و هم اشک ريختن در سوگ
    او ثواب دارد و موجب احياي عاشورا است .


    كشته اشكها. از لقبهاى سيدالشهدا عليه السّلام است .
    شهيدى كه هم يادش گريه آور است و هم اشك ريختن
    در سوك او ثواب دارد و موجب احياى عاشوراست .


    امامان نيز توصيه فراوان بر عزادارى و گريستن بر مصائب آن حضرت داشته اند.


    روايت از امام حسين عليه السّلام است كه :
    ((اَنَا قَتيلُ العَبَرات )) من كشته اشكهايم


    در حديث ديگرى فرموده است :
    ((اَنَا قَتيلُ العَبْرَة ، لا يَذكُرُنى مُؤ مِنٌ اِلا استَعْبَرَ))
    من كشته اشكم . هيچ مؤ منى مرا ياد نمى كند، مگر آنكه اشك در چشمانش مى آيد.


    اين صفت ، در زيارتنامه ها هم براى آن شهيد كربلا امده است ،
    از جمله :


    ((وَصَلِّ عَلَى الحُسَينِ المَظلُومِ، الشَّهيدِ الرَّشيدِ،

    قَتيلِ العَبَراتِ وَ اَسيرِ الكُرُبات ...))



    ویرایش توسط نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)* : 07-11-2013 در ساعت 21:52
    امضاء

    اَلـــلّــــهـُــــمَّ عَــــجِـّـــلْ لِـــوَلـــیـــِّکَ الــــْفــــَرَجْ





    اَلـــلّــــهـُــــمَّ عَــــجِـّـــلْ لِـــوَلـــیـــِّکَ الــــْفــــَرَجْ


  5. Top | #4

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن مناسبت ها
    تاریخ عضویت
    March 2011
    شماره عضویت
    1889
    نوشته
    31,832
    صلوات
    3655
    دلنوشته
    20
    تشکر
    54,378
    مورد تشکر
    92,609 در 31,344
    دریافت
    1
    آپلود
    0

    پیش فرض

    سيد الشهدا




    به معني سرور و سالار شهيدان .

    حماسه و ايثار ابا عبدلله چنان بود که او را بر همه ‌ي شهيدان
    برتري و سروري داد و شهداي کربلا را نيز بر ديگر شهيدان فضيلت
    بخشيد و اين سيادت و برتري در عرصه ‌ي ‌قيامت هم مشهود خواهد بود .

    قبل از شهادت حضرت ابی عبدالله علیه السلام لقب سید الشهدا به حضرت
    حمزه، عموی پیامبر اسلام، اختصاص داشت که در جنگ احد به شهادت رسیده
    و رشادت‌های او در دفاع از پیامبر و حریم اسلام زبانزد همگان بود.

    ولی بعد از شهادت امام حسین علیه السلام در بسیاری از
    روایات لقب سید الشهدا برای او به کار رفته است.


    لقب سید الشهداء برای امام حسین علیه السلام را بسیاری از ائمه علیهم السلام
    از جمله امام سجاد علیه السلام، امام باقر علیه السلام، امام صادق علیه السلام به کار برده‌اند؛

    رسول خدا نیز هنگام رحلت خویش به امیرالمومنین فرمود:
    «یا علی، هنگامی که زمان ارتحال تو فرا رسید این وصیت را به فرزندم
    حسن بسپار و آن هنگام که زمان رحلت وی فرا رسید آن را به
    فرزندم، حسین شهید زکی مقتول بسپارد.»


    حضرت موسی علیه السلام نیز در هنگام توسل به اهل بیت علیهم السلام
    برای نجات از عطش که قومش را در ورطه هلاکت انداخت بود
    همین لقب را برای امام حسین به کار برد.



    و نیز زینب کبری و میثم تمار از این لقب برای
    اشاره به امام حسین علیه السلام استفاده کرده اند.



    به نظر می رسد که لقب سیدالشهدا برای حضرت حمزه به معنی این است که او
    سید و سرور شهدای زمان خودش بوده است تا زمان شهادت امام حسین؛
    و از آن پس امام حسین علیه السلام سید و سرور شهدای همه زمان‌ها بوده و هست.

    چنانچه سیدة النساء هم به حضرت مریم گفته می‌شود و هم به حضرت
    زهرا سلام الله علیها. اما حضرت مریم بانوی زنان زمان خودش بوده و
    حضرت زهرا سلام الله علیها «سیده نساء العالمین» یعنی بانوی بزرگ همه عالم است.




    امضاء

    اَلـــلّــــهـُــــمَّ عَــــجِـّـــلْ لِـــوَلـــیـــِّکَ الــــْفــــَرَجْ





    اَلـــلّــــهـُــــمَّ عَــــجِـّـــلْ لِـــوَلـــیـــِّکَ الــــْفــــَرَجْ


  6. Top | #5

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن مناسبت ها
    تاریخ عضویت
    March 2011
    شماره عضویت
    1889
    نوشته
    31,832
    صلوات
    3655
    دلنوشته
    20
    تشکر
    54,378
    مورد تشکر
    92,609 در 31,344
    دریافت
    1
    آپلود
    0

    پیش فرض

    مظلوم



    یكی از القاب امـام حسین در بسیاری از زیـارتنامـه هـا و احادیث، مظلوم است،
    حتّی بعضی از آیات قرآن نیز به همین مطلب اشاره دارد

    وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلوُماً فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلیِّهِ سُلْطَاناً وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا اَیَّ
    مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُون . سوره اسراء آیه 33 و سوره شعراء آیه 225


    بـه عقیده بعضی از مفسرین این آیـات بـه شهادت مظلومانه امام حسین
    و مظلومیت اهل بیت تفسیر شده است

    تفسیر برهان جلد 2 ذیل آیات فوق
    از دو جهت این مظلومیت قابل بررسی است

    الف: از دیدگاه قوانین و قواعد جنگی

    در تمام جوامع بشری جنگها نیز آدابی دارد كه رعایت آن از سوی دوطرف
    ضروری است و تجاوز از آن امری غیرقانونی و غیر انسانی محسوب می شود.


    در واقعه كربـلا بسیاری از اعمال كـه بر امـام و اهـل بیت واصحابش
    روا داشته انـد در تمـام فرهنگ هاو جوامع انسانی ظلم و ستم شناخته می شود، از قبیل

    ـ شكستن عهد و پیمان
    ـ كشتن مهمان
    ـ منع آب حتی از اطفال

    ـ كشتن بچه ها در مقابل دیدگان مادر
    ـ آتش زدن خیمه های زن و بچه های بی پناه
    ـ هجوم بر اطفال و شكنجه دادن آنها و كشتن زن

    ـ برهنه كردن بدن شهداء و تاختن اسب بر بدن آنان
    ـ به اسارت گرفتن زنان و بچه ها وسخت گیری بر آنان
    ـ شكنجه و در غل و زنجیر كردن بیمار (امام سجاد علیه السلام ) وسخت گیری


    ـ بریدن سرهای شهداء و آویختن آن به گردن اسبها و نیزه ها
    ـ نان و غذای كافی ندادن به اسیران (مخصوصاً بچه ها) و اسكان در مكانهای نا مناسب
    ـ شكنجه اسیران با عبور دادن آنها از كنار بدن های پاره پاره و بدون سر آنان

    ب:از دیدگاه دین مبین اسلام

    پاره ای از ظلم و ستمها در روز عاشورا علاوه بر تخلف از قوانین
    جنگی، نقض آشكار دستورات دین اسلام بوده است از قبیل

    ـ جنگ در ماه حرام
    ـ كشتن فرزند و سبط پیامبر(صلی الله علیه وآله) وبرترین امت
    ـ كشتن و اسیر گرفتن زنان مسلمان و اطفال
    ـ بی حرمتی به اجساد و مثله كردن و بریدن سر امام و شهداء

    ـ حمله به امام در وقت اقامه نماز
    ـ قتل صبر

    امام سجاد (علیه السلام) فرمود :
    اَنَا بْنُ مَنْ قُتِلَ صَبْرَاً وَ كَفَی بِذَلِكَ فَخْرَاً
    من فرزندكسی هستم كه به مرگ صبر او را به شهادت رسانده اند


    قتل صبر: انسان یا جانداری را در حالی كه زنده است آن قدر
    به او ضربه و زخم وارد كنند تا بتدریج بمیرد كه در اسلام از این عمل نهی شده است

    امام حسین (علیه السلام) با 33 زخم نیزه و 34 ضربه
    شمشیر و... به شهادت رسید



    امضاء

    اَلـــلّــــهـُــــمَّ عَــــجِـّـــلْ لِـــوَلـــیـــِّکَ الــــْفــــَرَجْ





    اَلـــلّــــهـُــــمَّ عَــــجِـّـــلْ لِـــوَلـــیـــِّکَ الــــْفــــَرَجْ


  7. Top | #6

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن مناسبت ها
    تاریخ عضویت
    March 2011
    شماره عضویت
    1889
    نوشته
    31,832
    صلوات
    3655
    دلنوشته
    20
    تشکر
    54,378
    مورد تشکر
    92,609 در 31,344
    دریافت
    1
    آپلود
    0

    پیش فرض

    ثار الله



    «ثار» از ریشه «ثَأر» و «ثُؤرة» به معنای انتقام و
    خون خواهی و نیز به معنای خون آمده است.

    برای ثارالله معانی و وجوه مختلفی ذکر شده که هر یک تفسیر خاص خود
    را می طلبد و در مجموع به این معناست که خداوند، ولیّ دم آن حضرت است و
    خود او خون آن بزرگوار را از دشمنانش طلب می کند؛ زیرا ریختن خون سیدالشهدا
    در کربلا، تجاوز به حریم و حرمت الهی و مقابله با خداوند است.


    به طور کلی از آن جهت که اهل بیت علیهم السلام «آل الله» هستند، شهادت
    این امامان، ریخته شدن خونِ متعلق به خداوند است

    اگر چه این واژه در قرآن نیامده است؛ اما می توان آن را با آیات قرآنی این گونه
    توجیه نمود. خداوند می فرماید: مَن قُتل مظلوماً فقد جعلنا لولیّه سلطاناً؛ آن کس که
    مظلوم کشته شده، برای ولی اش سلطه (و حق قصاص) قرار دادیم».


    هر کسی (صرف نظر از مسلک و مذهبش)، اگر مظلومانه کشته شود، اولیای
    دم او، حق خون خواهی دارند و از آن جا که اهل بیت علیهم السلام
    ـ به ویژه امام حسین علیه السلام ـ مظلومانه و در راه ایمان و حق و خداوند
    کشته شده اند و جان به جان آفرین تسلیم کرده اند، در واقع «ولیّ دم»
    و خونخواه آنان، خود خداوند است.

    بنابراین «ثارالله» به این معناست که خون بهای امام حسین علیه السلام،
    متعلق به خداست و او کسی است که خون بهای
    امام حسین علیه السلام را خواهد گرفت.


    این واژه، حاکی از شدت همبستگی و پیوند سیدالشهدا علیه السلام
    با خداوند است که شهادتش همچون ریخته شدن خونی از قبیله خدا می ماند
    که جز با انتقام گیری و خون خواهی خدا، تقاص نخواهد شد

    اگر ثار به معنای خون باشد، قطعاً مراد از ثارالله، معنای حقیقی نیست؛
    بلکه یک نوع تشبیه، کنایه و مجاز است؛ چون مسلّم است که خدا موجودی
    مادی نیست تا دارای جسم و خون باشد.

    پس این تعبیر از باب تشبیه معقول به محسوس است؛
    یعنی، همان گونه که نقش خون در بدن آدمی نقشی حیاتی است،
    وجود مقدس امام حسین علیه السلام نسبت به دین خدا نیز چنین
    نقشی دارد و احیای اسلام با نهضت عاشورا بوده است.

    شاید بتوان در این باره با نگاه عرفانی مستند به روایات نیز به نتیجه ای
    نورانی دست یافت. از امام علی علیه السلام نیز به «اسدالله الغالب» و «یدالله»
    تعبیر شده است و در حدیث «قرب نوافل» از پیامبر صلی الله علیه وآله
    روایت شده است که خداوند فرمود:

    «ما تحبّب الیّ عبدی بشی ء احبّ الیّ مما افترضته علیه و انه لیتحبّب الیّ
    بالنافلة حتی احبه فاذا احببته کنت سمعه الذی یسمع به و بصره الذی یبصر به
    و لسانه الذی ینطق به و یده التی یبطش بها و رجله التی یمشی
    بها اذا دعانی احببته و اذا سألتنی اعطیته؛

    بنده من به چیزی دوست داشتنی تر از واجبات، نزد من اظهار دوستی نمی کند
    و همانا او با نوافل نیز به سوی من اظهار دوستی می کند.

    آن گاه که او را دوست بدارم، گوش او می شوم که با آن می شنود و دیده او
    می شوم که با آن می بیند و زبان او می شوم که با آن سخن می گوید و دست او
    می شوم که با آن ضربه می زند و پای او می شوم که با آن راه می رود. اگر به
    درگاه من دعا کند، او را دوست خواهم داشت و اگر از من
    درخواست کند، به او عطا می کنم».

    از این روایت، به خوبی آشکار می شود که اولیای خداوند، «خلیفه» او بر
    روی زمین و مظهر افعال الهی اند. خداوند جسم نیست؛

    اما آن چه را که اراده می کند انجام بدهد، از طریق دست اولیای خود به ظهو
    ر می رساند و کمکی را که می خواهد به سوی بنده ای بفرستد، با پای اولیای
    خود می رساند و خونی را که می خواهد از سوی خود برای احیای دین خودش
    ریخته شود، از طریق شهادت اولیای خودش ظاهر می سازد.

    از این رو، همان طور که دست امام علی علیه السلام دست قدرت خدا
    و یدالله است، خون امام حسین علیه السلام نیز خون خدا و ثارالله است.

    از این رو، در زیارت عاشورا می خوانیم:
    «السلام علیک یا ثار الله و ابنَ ثاره و الوِتر المَوتور؛
    سلام بر تو ای خون خدا و فرزند خون او! سلام بر تو ای یگانه دوران»!

    همان گونه که مرحوم ابن قولویه در زیارت هفدهم و بیست و سوم
    امام حسین علیه السلام، این فقره را نقل می کند:
    «و انّک ثارالله فی الارض و الدم الذی لا یُدرک ترته احدٌ
    من اهل الارض و لا یُدرکه الا الله وحده»


    همان گونه که نقش خون در بدن آدمی نقشی حیاتی است و بود و
    نبودش، مرگ و زندگی او را رقم می زند، وجود مقدس امام علی و
    امام حسین علیه السلام نزد خدا و در دین او چنین نقشی دارند که اگر آن حضرت
    نبود، اسلام نبود و اگر حسین علیه السلام نبود، اسلام و تشیع نبود.

    آری، تا یاد و نام سیدالشهدا علیه السلام زنده و بر سر زبان هاست،
    تا عشق حسین علیه السلام در دل ها می تپد، تا آتش محبت و
    ولایت او درقلوب انسان ها مشتعل است،

    تا فریاد «یا حسین» بر بلندای آسمان ها و زمین طنین انداز است،
    نام و یاد خدا زنده و پایدار است؛

    چون او همه هستی خود را در راه خدا انفاق و ایثار کرد؛
    سیمای ننگین ریاکاران و تحریف گران زمان را آشکار نمود و نقاب از
    چهره زشت آنها برداشت و اسلام ناب نبوی و علوی را بر مردم نمایاند.

    خون او، شرافت ثارالله را به خود اختصاص داد.



    امضاء

    اَلـــلّــــهـُــــمَّ عَــــجِـّـــلْ لِـــوَلـــیـــِّکَ الــــْفــــَرَجْ





    اَلـــلّــــهـُــــمَّ عَــــجِـّـــلْ لِـــوَلـــیـــِّکَ الــــْفــــَرَجْ


  8. Top | #7

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن مناسبت ها
    تاریخ عضویت
    March 2011
    شماره عضویت
    1889
    نوشته
    31,832
    صلوات
    3655
    دلنوشته
    20
    تشکر
    54,378
    مورد تشکر
    92,609 در 31,344
    دریافت
    1
    آپلود
    0

    پیش فرض

    قتیل الله



    كشته شده ای از قبیله‌ی ‌خداوند كه جز با انتقام گیری
    و خونخواهی اولیاء خدا تقاص نخواهد شد.

    السلام علیک یا حجّةالله و ابن حجّته،
    «السلام علیک یا قتیل‌الله و ابن قتیله؛
    سلام بر تو ای کشته شدة در راه خدا و پسر کسی که در راه خدا کشته شده است.»

    در این عبارات به خوبی بیاندیشید؛
    سلام اول سلامی عام است و بعد از آن سه سلام خاص.

    در این مطالب معارف و حکمت نهفته است.
    همانا غوراندیشان در سخنان معصومین(ع) و عقول بشری برای رسیدن
    به پرتوی از انوار این سخنان نورانی، نیازمند عنایت الهی هستند.

    «السلام علیک یا حجّة الله و ابن حجّته»،
    این توصیف مقامی است که همة ائمه(ع) که هر یک
    ذریّة دیگری است، دارای این مقام هستند.

    اما اوصاف مقامات بعدی مختصّ امام حسین(ع) است و
    کس دیگری با وی در آن‌ها مشترک نیست، حتی
    پدر بزرگوارشان حضرت علی(ع).

    «السّلام علیک یا قتیل‌الله و ابن قتیله» تعبیر رسا و گویایی است
    برای بیان نوع منحصر به فردی از شهادت در راه خدا در میان
    مخلوقات، که پدر ایشان امیر المؤمنین(ع) نیز در این نوع از شهاد
    ت با وی شریک است اما امام حسین(ع) این وجه اختصاصی
    را داراست که هم شهید در راه خداست و هم پسر کشته شدة در راه خدا.

    و این مقام والا و منحصر به فردی است که از عالم غیب برای
    او نوشته شده است. و کسی نمی‌تواند این منصب الهی را برای کسی غی
    ر از او در طول تاریخ بشری، حتی در مقامات انبیا، اوصیا و شهدا بیابد.






    ویرایش توسط نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)* : 01-11-2015 در ساعت 10:25
    امضاء

    اَلـــلّــــهـُــــمَّ عَــــجِـّـــلْ لِـــوَلـــیـــِّکَ الــــْفــــَرَجْ





    اَلـــلّــــهـُــــمَّ عَــــجِـّـــلْ لِـــوَلـــیـــِّکَ الــــْفــــَرَجْ


  9. Top | #8

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن مناسبت ها
    تاریخ عضویت
    March 2011
    شماره عضویت
    1889
    نوشته
    31,832
    صلوات
    3655
    دلنوشته
    20
    تشکر
    54,378
    مورد تشکر
    92,609 در 31,344
    دریافت
    1
    آپلود
    0

    پیش فرض

    وارث



    وارث برنده ؛ وراثت حسین بن علی(ع) از انبیاو اوصیا برای آن است
    که خط جهاد در راه و مبارزه با باطل و ستم و طاغوت ،سرلوحه‌ی
    دعوت همه‌ی انبیا بوده است‌و کربلا تجلی این خط ممتد درگیری حق و باطل است.

    حسین وارث رنج آدم تا خاتم علیهم السلام

    مردی از خانه فاطمه بیرون آمده است .
    مدینه را می نگرد و مسجد پیامبر را و مکه ابراهیم را و کعبه ی به
    بند نمرود کشیده را و اسلام را و پیام محمد (ص) را و کاخ
    سبز دمشق را و در بندکشیدگان را و ...


    مردی از خانه فاطمه بیرون آمده است .
    بار سنگین همه این مسئولیت ها بر دوش او سنگینی می کند .

    او، وارث رنج بزرگ انسان است .
    تنها وارث آدم، تنها وارث ابراهیم و... تنها وارث محمد ! و...
    مردی تنها !


    اما نه، دوشادوش او زنی نیز از خانه فاطمه بیرون آمده است،
    گام به گام او ، نیمی از بار سنگین رسالت برادر را بر دوش خود گرفته است .

    مردی از خانه فاطمه بیرون آمده است، تنها و بی کس ،
    با دست های خالی ، یک تنه به روزگار وحشت و ظلمت و آهن یورش برده است .


    جز مرگ سلاحی ندارد اما او فرزند خانواده ای است که
    "هنر خوب مردن" را در مکتب حیات خوب آموخته است .
    در این جهان هیچکس نیست که همچون او بداند که :"چگونه باید مرد ؟"

    آموزگار بزرگ "شهادت" اکنون برخواسته است تا به
    همه آنها که جهاد را تنها در "توانستن"می فهمند
    و به همه آنها که پیروزی بر خصم را تنها در "غلبه"می دانند،

    بیاموزد که :
    "شهادت" نه یک "باختن" که یک "انتخاب" است .

    و حسین وارث آدم که به بنی آدم زیستن داد و
    وارث پیامبران بزرگ که به انسان، "چگونه باید زیست" را آموخت .

    اکنون آمده است تا در این روزگار به فرزندان
    آدم "چگونه باید مرد" را بیاموزد .




    برگرفته از: حسین، وارث آدم، دکتر علی شریعتی

    امضاء

    اَلـــلّــــهـُــــمَّ عَــــجِـّـــلْ لِـــوَلـــیـــِّکَ الــــْفــــَرَجْ





    اَلـــلّــــهـُــــمَّ عَــــجِـّـــلْ لِـــوَلـــیـــِّکَ الــــْفــــَرَجْ

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi