در اخبار معتبره واجب التصدیق ثابت شده که مؤمن در وقت احتضار، پیغمبر و امیرالمؤمنین و ائمه معصومین ـ صلوات اللّه علیهم ـ را ببیند و از ایشان بشارتها به نعیمهاى بهشت بشنود و خوشحال شود و به طیب نفس، جان بدهد.
شب رحلت هم از بستر روم بر قصر حور العین اگر در وقت جان دادن تو باشى شمع بالینم
و چون داخل قبر شود دو فرشته خوش صورت نزد او آیند و او را از پروردگار و دین و پیغمبرش سؤال نمایند و جواب با صواب شنوند، پس او را بشارت دهند به نعیم بهشت و قبر را بر وى فراخ گردانند و درى از بهشت بر او بگشایند، پس به آسایش بخوابد تا روز قیامت، مگر آنکه بدخو بوده باشد، یا سخنچین، یا از قطره بول اجتناب نکرده باشد یا آلوده بعضى معاصى و اخلاق مذمومه بوده باشد که او را به فشار دادن قبر و عذاب آن مبتلا مىسازند آن مقدار که از آن آلودگىها پاک شود.