▌ღ▬◄ازدواج ،عاشقانه یا عاقلانه؟►▬ღ▐

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

با سلام و عرض ادب خدمت همه ی شما جوانان عزیز

همه می دانیم که انسان موجودى اجتماعى است و براى آنكه بتواند
نیازهاى خود را در قبال تداوم حیات استمرار بخشد به
زندگى گروهى و ارتباط با سایر همنوعان خود نیازمند است.

از جمله نیازمندى ‏ها، نیازهاى روحى و جسمانى است
كه با ازدواج و تشكیل خانواده برآورده مى ‏شود


با توجه به اهمیت موضوع ازدواج
نظر شما بزرگواران در این رابطه چیست

ازدواجی عاشقانه ؟ و یا عاقلانه

[معمار]

در ازدواج هم باید عشق باشد و هم عقل

به ازدواجی موفق می گویند که:

1- فرد با تكيه بر خردورزى، همسرش را انتخاب کند,و از احساساتی که راه عقل را مسدود می سازد دوری کند

2-زندگى را با عشق عاقلانه شروع کند. يعنى بايد با عقل خود بسنجد که چه کسی را شریک زندگی خود می کند و بعد به او عشقی پاک و عاقلانه داشته باشد

3- عشقی در ازدواج مقدس است که همراه با تدبیر و پختگی عقل باشد

[کوثر313]

"من او را عاشقانه دوست دارم و او مرا عاقلانه طرد میکند...
منطق او حتی از حماقت من هم احمقانه تر است!"
این حالت خیلی سخته!نصیب هیچکس نشه.

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

حتما شنیدید که می گن "عاقلانه ازدواج کن٬ عاشقانه زندگی کن"

با اینکه اکثر مردم دقیقا برعکس این عمل می کنن (عاشقانه ازدواج می کنن٬ و بعد از ازدواج تازه عقلشون میاد سر جاش!!)

اما خیلی ها هم هستن که این پند حکیمانه رو آویزه گوش می کنند و کاملا عاقلانه ازدواج می کنند.

اما متاسفانه این افراد هم تازه بعد از ازدواج عقل از سرشون می پره!

واقعیت اینه که برای اینکهاز هیچ طرف نخوریم٬ باید عشق و عقل رو در کنار هم در نظر بگیریم.

فرمول برای ازدواج اینه: "عاقلانه-عاشقانه ازدواج کن٬ بعد عاشقانه زندگی کن"

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

ازدواج عاقلانه‏

حساسیت و اهمیت ازدواج تا اندازه‏اى است كه بسیارى از پژوهشگران پیش از آنكه به عوامل شایع در روابط ارتباطى و محیطى خانواده گسیخته توجه كنند به زیرساخت و زیربناى خانواده نظر مى‏كنند.

روشن است هر چه اساس و پایه زندگى بر حسب كنش منطقى و تفكرى صحیح صورت گیرد در آینده، كمتر با انباشت ناسازگارى‏ها و اختلاف همسران روبه‏رو خواهد بود.

طبق دیدگاه پارتو (جامعه ‏شناس ایتالیایى)، كنش منطقى داراى سه جنبه متفاوت و مرتبط با هم است: هدف عینى، ابزار و وسایل متناسب با اهداف و در انتها تأیید آگاهان.

سؤال‏ها مى ‏تواند به این شكل مطرح شود: آیا مى‏توان ازدواج را یك هدف عینى تلقى كرد؟ براى موفقیت در ازدواج نیاز است چه ابزار و وسایلى داشته باشیم؟ نقش والدین و دیگران تا چه اندازه مهم و معتبر است؟

در پاسخ به سؤال اوّل باید بپذیریم كه ازدواج یك هدف عینى در جهت ارضاى نیازهاى درونى و تكامل روحى و حتى جسمانى است.

اهداف ازدواج، در یك بیان كلى و همه‏پسند كه مكتب اسلام بیان كرده، به اختصار عبارت است از:

1- پاسخ به نداى غریزه و فطرت
‏ 2- ایجاد كانون آرامش براى همسران‏

3- داشتن فرزند و تربیت كودكان و فرزندان سالم‏
4- حفظ عفت و پاكدامنى‏

5- دوستى، محبت و عشق‏
6- اجراى سنت رسول ‏اللَّه(ص)

7- تأمین سلامت جسم و روان و برقرارى تعادل در وجود آدمى
‏ 8- كمك به تكامل و رشد یكدیگر.

با چنین كاركردهایى ازدواج یك هدف عینى است؛ منتها براى تكمیل شدن ابعاد كنش منطقى نیاز است به دو شرط دیگر نظرى بیندازیم.

ابزارها و وسایل متناسب ازدواج را مردان و زنان تشكیل مى‏دهند ولى شیوه چیدمان آنها در كنار یكدیگر و اینكه چه كسى، در چه صورت و با چه ویژگى‏هایى با شخصى ازدواج كند كه نهایت كامیابى و لذت را در زندگى‏اش تجربه كند، بحث مفصلى است.

گوناگونى فرهنگى، نژادى، قومى و حتى ژنتیكى سبب شده انسان‏ها هر كدام نسبت به دیگران منحصر به فرد و یگانه باشند.

اندیشه دو نفر كاملاً شبیه به هم نیست؛ این مورد حتى در باره دوقلوهایى كه از بسیارى جهات همانند هستند، قابل بیان است. این موضوع زمانى حساس‏تر مى‏شود كه دو انسان از دو جنس مخالف قصد دارند روزها، ماهها و سال‏هاى زیادى در زیر یك سقف زندگى كنند.

«باید چنان رفتار كنند كه گویى مى ‏خواهند دوست و رفیقى از جنس خود (نه از جنس مخالف) براى همه عمر برگزینند تا از افسون شهوت مصون بمانند.»

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

منابع اسلامى ملاك‏هاى ازدواج را غالباً به این شكل مطرح مى ‏كند:

1- توجه به بُعد مذهب و دیندارى‏
2- داشتن اخلاق نیكو و حُسن خلق‏
3- سلامت جسمانى‏
4- توجه به خانواده‏
5- توجه به اصل كفویت (همشأن بودن).

انتخاب همسر متناسب و شایسته بیش از هر مسئله دیگرى در زندگى، نیازمند تأمل و دقت است. اهمیت این مسئله به خاطر این است كه چون ازدواجى صورت گرفت گسست و فسخ قراردادى بدون تحمل فشارهاى روحى و آسیب‏هاى اجتماعى میسر نیست.

امرى كه با گزینش صحیح سبب خوشبختى و سرور مى‏شود اما در مقابل، گزینش ناصحیح، كوهى از مشكلات را به دنبال دارد.

شرط سوم در كنش عقلایى تأیید آگاهان است.

در این قسمت مى‏توان به حضور والدین و سایرین اشاره كرد.
به نوعى مى‏ توان والدین و بزرگ‏ترها را «مظهر گرایش اولى» نامید

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

ازدواج احساسى‏

در چنین ازدواج‏هایى همسران كفو هم نیستند.ملاك‏ها و همسانى ‏ها رعایت نشده و موازین، آن گونه كه باید در نظر گرفته شود ، خواه به عمد و خواه ناآگاهانه به فراموشى سپرده شده است.

اهداف هم مى‏ت واند ناصحیح و نامناسب باشد ، از جمله ازدواج تنها به خاطر كامجویى و لذت جنسى، ازدواج تنها به خاطر كسب مال و ثروت، ازدواج به خاطر رسیدن به پست و مقام و ... .

عوامل زیادى در چگونگى شكل‏گیرى ازدواج عاشقانه مؤثر است مانند فقر فرهنگى، فقر اقتصادى، ازدواج تحمیلى، ازدواج ترحمى و موردى كه در جامعه زیاد دیده مى‏شود.

«شاید كمتر ازدواجى را بتوان سراغ گرفت كه در آن هم مظاهر عالى عشق به چشم خورد و هم با تمامى معیارهاى مصلحت سازش یابد.

در آنان كه فقط به توسن علایق فردى و احساسات مجال مى ‏دهند به زودى با سرماى سخت زمستانِ واقعیت مواجه شده و خواهند لرزید.»

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

عشق: بد یا خوب‏

منطقى بودن رفتار ممكن است این تصور را در ذهن ایجاد كند كه عشق در روابط همسران
غیرضرورى و غیرقابل پذیرش است.

اما هرگز چنین نیست بلكه عشق براى تداوم زندگى پس از ازدواج ضرورى و مهم است. عشق عنصر ناگریز خوشبختى است و هدیه‏اى است كه از سوى خداوند براى زن و مرد از آسمان فرود مى‏آید ؛

پیوند دهنده قلب‏ها و روشنى بخش چشم‏هایى است كه به امید داشتن هدف‏هایى والا مبادرت به آن كرده‏اند. هدف ما از بحث، عشق‏زدایى كردن و پاك‏سازى آن در ازدواج نیست زیرا همان گونه كه ازدواج كوركورانه در اثر عشقى آتشین، ویران كننده و نامطمئن است، حسابگرى كامل در ازدواج، سرانجام مطمئنى نخواهد داشت.

مهم‏ترین دلیل جدایى به فرایند معیوب انتخاب همسر برمى ‏گردد و اینكه ازدواج صرفاً بر اساس روابط احساسى و زودگذر شكل مى‏ گیرد.

تحقیقات نشان داده است 30 درصد طلاق‏ها در سه سال اوّل ازدواج رخ مى‏ دهد چرا كه در طى دو سال اوّل زندگى احساسات فروكش كرده و چهره واقعى افراد مشخص مى ‏شود و مشكلات زندگى خود را نمایان مى ‏سازد.»

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

آسیب‏ شناسى ازدواج عاشقانه‏

فروپاشى و از بین رفتن بیشتر خانواده‏ هایى كه روزى عاشق یكدیگر بوده‏ اند اولین آسیبى است كه ازدواج‏هاى نامقعول و غیرمنطقى مى‏ بیند.

البته گاهى هم اتفاق مى ‏افتد كه منجر به ازدواج نشده آنگاه به مراتب دردناك‏تر از پیش مى‏ باشد. افسردگى روحى، خودكشى و نومیدى از زندگى مى ‏تواند بعدها در روابط فردى به وجود آید.

دسته دیگر علاوه بر چشیدن ناكامى، متوسل به خشونت مى ‏شوند و مى ‏خواهند از این طریق آنچه را كه نتوانستند به دست بیاورند جبران كنند.

تیتر روزنامه در صفحه ‏هاى حوادث، هر روز از چنین اتفاقاتى خالى نیست و ما شاهد هستیم قتل‏ها و جنایت‏هاى وحشتناكى به نام عشق و روابط عاشقانه صورت مى ‏گیرد كه نشان از جنون و بیمارى روانى آنهایى دارد كه به نوعى سرخورده از عشق لقب گرفته ‏اند.

منصفانه نیست مانند دكتر استل‏ پنستى، عشق را نوعى تصور و تفاهم فرض كنیم و یا مانند «گیدنز» یك بیمارى روانى قلمداد نماییم ولى هر چه كه هست اگر ادعا كنیم ازدواج هر چه سنجیده ‏تر و مناسب‏تر و بر اساس عقل و منطق صورت پذیرد استحكام و پایدارى خانواده بیشتر خواهد بود؛

و هر چه زناشویى نامناسب‏تر و بر اساس رفتارى غیرعقلایى تأثیر گرفته باشد گسیختگى خانواده بیشتر اتفاق خواهد افتاد.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

آیا می‌شود در مرحله شناخت پیش از ازدواج عاشق كسی شویم؟

برای آن كه پاسخ این پرسش را خودتان كشف كنید، مثالی در این زمینه می‌زنیم.

تا به حال برایتان پیش آمده است كه از لباس یا كفشی پشت ویترین فروشگاهی خوشتان بیاید؟

منظورمان البته یك علاقه معمولی نیست منظورمان مجذوب‌شدن است یعنی وقتی كه به ویترین مغازه‌ای
می‌چسبید و می‌گویید «یا این یا هیچی!»

این‌طور وقت‌ها اگر دوست یا آشنایی همراه‌تان باشد شاید با شما هم‌عقیده شود كه آنچه شما پسندیده‌اید
بهترین و بی‌نظیرترین جنس مغازه است و بنابراین ترغیب‌تان می‌كند كه بخریدش، اما این امكان هم وجود دارد كه بگوید «نه! آنقدر خوشت آمده كه حواست نیست این جنس اشكال دارد... چرا چشمت را باز نمی‌كنی...».

برخورد اول این است كه بگویید «درست می‌گویی. آنقدر خوشم آمده بود كه به اشكالاتش توجه نمی‌كردم...»
شاید هم ذوق‌زده‌تر از آن باشید كه بخواهید به حرف‌های همراهتان توجهی كنید و پاسخ بدهید
«به هر حال از این خوشم آمده... تو اشتباه می‌كنی... آنقدرها هم اشكالاتش بزرگ نیست.»

آن‌وقت اگر او تلاش كند اشكالات لباسی را كه انتخاب كرده‌اید بگوید شما هم سعی می‌كنید او را از هر
راهی كه شده قانع كنید مثلا او می‌گوید:

«این لباس شور می‌رود» شما می‌گویید: «اشكالی ندارد. جای كوتاه‌تر‌شدن دارد...»

او می‌گوید: «رنگ پس می‌دهد» شما لبخند می‌زنید: «اتفاقا كمرنگ تر هم بشود قشنگ است.»

او می‌گوید: «دوختش افتضاح است... ناشیانه دوخته شده...» شما پاسخ می‌دهید:
«خیاطش كمی بی‌دقتی كرده، اما قابل چشمپوشی است»

او می‌گوید: «پاره است!» شما می‌غرید: «لباس پاره اصلا مد است»

می‌گوید: «دو سایز برایت كوچك است» با بغض می‌گویید: «خب رژیم می‌گیرم!»

خلاصه این كه آنقدر دلیل می‌آورید تا دست آخر طرف مقابل از رو برود و تسلیم شود.

همین كه لباس را می‌خرید و به خانه می‌آیید و پرو می‌كنیدش پشیمان می‌شوید. آه می‌كشید،به خودتان لعنت می‌فرستید و می‌ گویید كور بودی كه انتخابش كردی.

پاسخ پرسش‌تان را درباره این كه آیا عاشقی می‌تواند در شناخت پیش از ازدواج تاثیری داشته باشد یا نه، گرفتید؟

می‌پرسید چرا علاقه‌مند‌شدن به طرف مقابل را با خرید لباس مقایسه كرده‌ایم‌؟
می‌گویید ازدواج مساله مهم‌تری است و قابل مقایسه با خرید نیست؟

حرف‌هایتان كاملا درست است بنابراین اگر شما برای خرید یك لباس نیاز به چشم‌های باز دارید،
چگونه ممكن است برای ازدواج، كه قرار است یك عمر طول بكشد، به چشم‌های باز نیاز نداشته باشید.

عشق آدم‌ها را كور می‌كند.وقتی چشم‌هایتان را روی جقیقت وجودی یك نفر به علت علاقه به او می‌بندید دیگر متوجه اشكالاتش نخواهید شد و همه آنها را پذیرا خواهید بود.