بهترین و بدترین عضو بدن چیست؟

[محامین * یالثارات الحسین *]

لقمان حکیم، بنابر روایات، غلامی سیاه بود.

روزی اربابش که مردی عصبی و تندخو بود، دستور داد گوسفندی را قربانی کردند. به لقمان دستور داد: برو بهترین عضو گوسفند ذبح شده را برایم بیاور.

لقمان هم رفت و زبان گوسفند را برای ارباب آورد.

روز دیگر، ارباب به لقمان دستور داد: برو بدترین و پست ترین عضو گوسفند را بیاور.

لقمان رفت و مجدداً زبان گوسفند را برایش آورد.

ارباب متعجب شد و علّت را پرسید.

لقمان حکیم گفت:

زبان اگر در راه حق حرکت کند و سخن حق و نیکو بگوید، بهترین عضو بدن است. ولی اگر زبان در راه گناه حرکت کند و تابع هواي نفس باشد، بدترين عضو بدن است.

زبان می تواند هم عامل سعادت انسان شود، و هم عامل بدبختی انسان.


ارباب از این سخن پند گرفت و از آن پس سعی کرد رفتار خود را اصلاح کند.



منابع:

دقایقی با قرآن(بر اساس تفسیر نور)، ص 157

بحارالانوار، ج13، ص424

تفسیر کشّاف

پندهاي جاويدان، ص66

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمود:

بهترین کارها در نزد خداوند، نگهداری زبان است.

منبع: کنزالاعمال،ج 3، ص 551

رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود:

هیچگاه ایمان بنده ای کامل نمی شود، مگر اینکه قلب او درست باشد. و قلب او درست نمی شود، مگر اینکه زبانش سالم باشد.

میزان الحکمة، ج8، ص493

پ.ن:

واسه همین روایت داریم: «اغلب جهنمی ها، جهنمی زبان هستند.»

[فاطر]

لقمان حکیم، بنابر روایات، غلامی سیاه بود.

اين داستان را معمولا نقل مي‌كنند و خيلي روي مطالبش دقت نمي‌شود، لذا بايد عرض بكنم اين داستان در كتب اهل سنت نقل شده است، كه متن داستان به اينگونه است

إِنَّ لُقْمَانَ كَانَ عَبْدًا حَبَشِيًّا نَجَّارًا ،ابن ابى شيبه ( ـ به نقل از خالد بن ثابت رِبعى ـ ): لقمان ، برده اى حبشى و نجّار بود .

وَإِنَّ سَيِّدَهُ ، قَالَ لَهُ : اذْبَحْ لِي شَاةً ، قَالَ : فَذَبَحَ لَهُ شَاةً ، فَقَالَ : ائْتِنِي بِأَطْيَبِهَا مُضْغَتَيْنِ ،مولايش بدو گفت: گوسفندى را برايم سر ببر . گوسفندى را برايش سر بريد. آن گاه ، گفت: لذيذترين دو عضو آن را برايم بياور!

فَأَتَاهُ بِاللِّسَانِ وَالْقَلْبِ ، قَالَ : فَقَالَ : مَا كَانَ فِيهَا شَيْءٌ أَطْيَبَ مِنْ هَذَيْنِ ؟ قَالَ : لاَ ، لقمان ، زبان و دل آن را برايش آورد. مولا گفت: آيا در آن ، چيزى لذيذتر از اين دو هست؟ لقمان گفت: «نه» .


فَسَكَتَ عَنْهُ مَا سَكَتَ ، ثُمَّ قَالَ : اذْبَحْ لِي شَاةً ، فَذَبَحَ لَهُ شَاةً ، قَالَ : أَلْقِ أَخْبَثَهَا مُضْغَتَيْنِ ، فَأَلْقَى اللِّسَانَ وَالْقَلْبَ ،آن گاه ، ساكت شد . بار ديگر ، مولا گفت: گوسفندى را برايم سر ببر . لقمان ، گوسفندى برايش سر بريد. گفت: خبيث ترين دو عضو آن را دور بيندازد . لقمان ، زبان و دل را دور انداخت.


فَقَالَ لَهُ : قُلْتُ لَك ائْتِنِي بِأَطْيَبِهَا ، فَأَتَيْتنِي بِاللِّسَانِ وَالْقَلْبِ ، ثُمَّ قُلْتُ لَك : أَلْقِ أَخْبَثَهَا مُضْغَتَيْنِ ، فَأَلْقَيْت اللِّسَانَ وَالْقَلْبَ ، مولايش گفت: به تو گفتم : لذيذترينِ آن را برايم بياور، تو زبان و دل را آوردى . سپس گفتم: خبيث ترينِ آن را دور بينداز، باز تو زبان و دل را دور انداختى!

فقَالَ : لَيْسَ شَيْءٌ أَطْيَبَ مِنْهُمَا إذَا طَابَا ، وَلاَ أَخْبَثَ مِنْهُمَا إذَا خَبُثَا.لقمان گفت : «هيچ چيزى لذيذتر از آن دو نيست ؛ هنگامى كه سالم باشند، و هيچ چيزى خبيث تر از آن دو نيست ؛ هنگامى كه فاسد باشند» .

---

منبع
مُصنف ابن أبي شيبة ج13 ص 214