دوران نوجواني وبلوغ (18- 12 سالگي ) دوران ظهور نيازهاي متنوع رواني - اجتماعي است ، نيازهايي كه موجب پيچيده تر شدن روابط نوجوانان با خود و سايرين مي شود .
در ميان نيازهاي متنوع اين دوره ، نياز به محبت و توجه جنس مقابل جايگاه ويژه و منحصر به فردي دارد. اين نياز به طور مقارن با بيداري غرايز جنسي و پيدايي صفات ثانويه و رشد سريع ابعاد بدني (16- 14 سالگي) آغاز مي شود و ابتداء به صورت كشش هاي عاطفي (به خصوص در دختران) وسپس به صورت يك نياز عاطفي - جنسي در برابر جنس مقابل خود نمايي مي كند. پديد آمدن تمايل جنسي مقابل قوانين رشد و تكامل بشري بوده اساس انگيزه تشكيل خانواده وتكامل و بقاي نوع انسان نيز مرهون درك چنين نيازي از جانب انسانها است .
مواجهه صحيح والدين ونوجوانان وجوانان با اين نياز نيرومند در فاصله زماني بين بلوغ و ازدواج نقش بسزايي در نهادينه كردن بهداشت رواني - اخلاقي در افراد ، خانواده ها ونهايتاً جامعه دارد و به عكس بي توجهي ، سوء تدابير تربيتي وگاهي نيز موضع گيري هايي به اصطلاح روشن فكرانه گروهي از والدين موجب مي شود كه عدهاي از دختران و پسران در تامين چنين نيازي به بيراهه رفته تسليم هيجانات عاطفي جنسي خود شوند .