ویژه نامه شهادت جانگداز حجت یازدهم ،امام حسن عسکری علیه السلام

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

۩ ویژه نامه شهادت جانگدازحجـت یازدهم ۩
۩ حضرت امام حسن عسکری علیه السلام ۩

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

کلام نور

قال الإمامُ الْحَسَنِ الْعَسْكَري علیه السلام:

من لم یتّق وجوه الناس لم یتّق الله.

امام حسن عسکری علیه السلام فرموده اند :

آن که از مردم پروا نکند، از خدا نیز پروا نمى کند.


(بحارالانوار،ج۷۱،ص۳۳۶)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دریا به دریا، موج غم از سینه خالی می کنم
صحرا به صحرا با غمت، آشفته حالی می کنم

با نغمه های نوحه گر، هم رنگ باران می شوم
یاد از نگاه عاشقت، یاد از زلالی می کنم!

تا بشنوم یک پاسخی، از داغ بی پایان تو
هر جمله از بغض گلویم را، سئوالی می کنم

آه، ای تمام تنهایی! ای تمام غربت!
آیا کسی از ژرفای غریبی ات آگاه شد؟
آیا کسی غریبانه های اندوهت را شناخت؟

آیا کسی پی به راز نگاهت برد؛
آن گاه که عطر حضورت را فوج فوج دشمن، در میان گرفته بود
و چون گل، در احاطه چشمانی خوارتر از خار،
درس مهر و عاطفه، به آسمان و زمین می آموختی؟

انگار، آستان کبریایی خانه ات، دانشگاه احساس فرشتگان بود؛
فرشتگانی که عاشق شدن را از تو آموختند و با تو،
عشق الهی را تجربه کردند؛ عشقی که تو را در حصار تنهایی ـ
دور از وطن و تحت نظر ـ قرار داده بود،

عشقی که تمام موجودات را وادار می کرد،
تا به ارتفاع نگاهت سجده، و ژرفای شکوهت را در عرش، جستجو کنند.

مولای من! اگر آفتاب می درخشد، به نام توست!
اگر ماه می دمد، به احترام توست!

اگر گل می خندد، اگر آبشار می رقصد و اگر
پرنده می خواند،به خاطر تو و عشق آسمانی توست
که جلوه جاودانی حیات را به تماشا گذاشته است!

... آن روز، تن رنجوری که داغ غربت بر دل،
خستگی هایش را پشت سر می گذاشت،
در بهار جوانی، به تجربه خزان نشست
و همسایگی عرش را برگزید؛

مردی که کوردلان «بنی عباس»، به آفتاب جمالش رشک می بردند؛
کوردلانی که با چهره های سیاه، اندیشه های سیاه،
دست های سیاه و جامه های سیاه، جهل مجسّم تاریخ بودند؛
جهلی که حتی «بوجهل و بولهب» را شگفت زده می کرد!

آن روز، نگاه تاریخ، شاهد غربت امامی بود، که هم چون جدش،
امام موسی کاظم علیه السلام ، تشییع می شد؛

امام غریبی که تنهایی اش را آسمان، هیچ گاه فراموش نخواهد کرد!
امام غریبی که تنها فرشتگان الهی، پرستارانِ خلوت رنجوریش بودند!

اَلسَّلامُ عَلیْکَ یا وَلیَّ النِّعَم؛ السلام علیکَ یا هادیَ الْاُمَمْ؛
السلام عَلیک یا سَفینَةُ الْحِلْم؛ السلام علیک یا اَبَا الاِمامِ الْمُنْتَظَر؛

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

وا کن کمی از راه تماشا، ای اشک!
امروز دلم دوباره، مهمان دارد

درود بر تمام تنهایی ات،
که حتی از دیدن فرزند، محرومت کردند!

درود بر غربت دیر آشنایت،
که یاد مدینه را در نگاهت زنده می کرد!

درود بر عطر کلامت، که حضور بهاری ات را
به سراسر گیتی، بشارت می داد!

درود بر جهاد فی سبیل اللّه تو،
که پایانش به «شهادت» ختم شد.

مولا جان! دست هامان خالی، چشم هامان پر از اشک
و سینه هامان از داغ شهادتت، لبریز است.

فانوس به خون نشسته مژه هامان را نذر سقاخانه عشق می کنیم
و پیشانی ارادت به آستان آسمانی ات می ساییم؛
گوشه چشمی به ما کن، مولا!

سیدعلی اصغر موسوی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

شد عزای باب مظلومت بیا یابن الحسن
جان به قربان تو ای صاحب عزا یابن الحسن

عسگری مسموم شد از زهر بیداد و ستم
کز غمش سوزد دل اهل ولا یا بن الحسن

در عزای عسگری آید زنای اهل دل
صد فغان همراه با شور ونوا یابن الحسن

آب شد شمع وجودش زاتش زهر ستم
خاک غم بر سر کنم زین ماجرا یابن الحسن

در جوانی رفت از دنیا امام عسگری
شد کویر دل از این غم شعله زا یابن الحسن

این مصیبت را زسوز سینه و با اشک وآه
تسلیت گوئیم امشب بر شما یابن الحسن

گاه از هجران جانسوز تو سوزم همچو شمع
گاه از فقدان آن نور هدی یابن الحسن

دست رد بر سینه ام امشب مزن زیرا که من
با محبان تو هستم آشنا یابن الحسن

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

شهـادت جـانگـداز يـازدهميـن پيشواي شيعيـان جهـان
خورشیدآسمان امامت، سکاندار کشتی هدایت،حضـرت
امـام حسن عسكری عليه السـلام را به پيشگاه فـرزنـد
غـائبشان حضرت مهدي صاحب الزمان عجل الله تعالي
ظهوره وشيعيـان آن امـام همـام تسلیت عرض مي كنيم

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ویژه نامه سالهای گذشته

درسوگ خورشيدسامرا{ويژه نامه شهادت امام حسن عسکري(ع)}(سال 89 )
غریب سامرا { ویژه نامه شهادت امام حسن عسکری علیه السلام } ( سال 90 )
خزان گلشن امامت {ویژه نامه شهادت امام حسن عسگری علیه السلام }(سال 91)

بخش ادبی

شد عزای باب مظلومت بیا یابن الحسن ...{ اشعار شهادت امام حسن عسکری علیه السلام}
پیامک های عرض تسلیت شهادت جانگداز امام حسن عسکری علیه السلام


بخش صوتی و تصویری


شب جانسوز یتیمی امام عصر است کلیپ و نماهنگ ویژه شهادت امام حسن عسکری (ع)
دانلود مداحی و روضه خوانی شهادت امام حسن عسکری (ع)
گالري تصاوير ويژه شهادت امام حسن عسکري علیه السلام

بخش مقالات

امام حسن عسکری علیه السّلام تنها امامی که دشمنانشان نگذاشتند به حج مشرّف شوند.
نقش امام حسن عسکری علیه السّلام در هدایت علمی و فرهنگی جامعه
آیا امام حسن عسکری (ع) به ‏مرگ طبیعى وفات یافت؟
امام حسن عسگری(ع) زمینه ساز غیبت امام زمان عج
گزیده ای از احادیث امام حسن عسکری(علیه السلام)
امام حسن عسكري (ع) از نگاه استاد مطهري (ره)
سخنان تابناک امام حسن عسکری « علیه السلام »
انوار تابناک امام حسن عسکری(ع) در آفاق جهان
ابعاد هفتگانه فعاليتهای امام حسن عسكرى (ع)
امام حسن عسکری علیه السلام اسوه پارسایی
انتظارات امام حسن عسکری(ع) از شیعیان
حکایاتی از کرامات امام حسن عسکری (ع)
تشویق در سیره امام عسکری علیه السلام
آشنایی با یازدهمین خورشید آسمان امامت
فضایل اخلاقی امام عسکری علیه السلام
امام حسن عسگری محبوب قلوب شیعیان
شاگردان و اصحاب امام حسن عسکری

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

سوگنامه


آفتاب روز هشتم ربیع الاول در حال طلوع بود
که آفتابی پرفروغ از دیگر سو غروب می کرد.

او یازدهمین پیشوای آسمانی مردمان
حضرت امام حسن عسکری علیه السلام بود
که شمع وجودش پس از 28 سال پرتوافشانی به خاموشی می گرایید.

در سالروز شهادت آن امام بار دیگر زمین و آسمان
در عزای سلاله ای پاک از خاندان نبوی سوگوار است

تا با گریه و فغان بر مظلومیت آن امام همام با فرزندش
حضرت ولی عصر (عجل اللّه تعالی فرجه الشریف) هم ناله شود.

شهادت امام عسکری علیه السلام را بر دادگستر جهان
امام زمان (عج)، و تمام روهروان راه آن حضرت
تسلیت می گوییم.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

سر سلامتی



آن گاه که اندیشه پرحیله ستمگران، دین خدا را به رأی
خویش تفسیر می کرد، تلألوی خورشید تو بود که جاده
حقیقت را همواره روشن نگاه می داشت

و جاده امامت تنها 28 سال زیر قدم های جوان تو جوانه زد
و پس از آن به فرزندت مهدی(عج)، عزیزترینِ خلق خدا، به امانت رسید؛

امانتی برای تداوم صراط مستقیم.
از خوبی تو همان بس که خورشید مهدی(عج)
از افق دامان تو سر زد.

امروز در سوگ پر کشیدن تو، آسمان با سینه ای سوخته
و گریبانی چاک چاک، سر به تسلیت موعود زمان(عج) خم کرده است.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

مرثیه سرای تو و چشم انتظار فرزند توایم



از کودکی ات، سجود و سیر و سلوک، به سیمایت نور
می افشاند و عرفان، رخ آرای تو گشته بود.

وقتی بر شانه های تو، جامه فاخر امامت امت نشست
به حبس کج نهادان، آزرده شدی.

پرنده روح تو اما به هیچ میله و قفلی تن نداد؛
که اوج زندان و کنج آن حبس، رخصت خلوت تو بود
با معبود؛ «عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد».

روزها با تشنگی کام تو، با روزه و شب ها با ناله و
نوای مناجات تو پیوسته، رنگ خدا می گرفت.

آن رنج ها و عسرت ها را به صبر و سکوت، به شیوه نیای
بزرگت علی علیه السلام از سر گذراندی و با حضور گسترده
کلامت بر سرزمین های شیعیان، دل آرامشان شدی.

این حضور گرم، از آنِ ارشاد گری های تو بود.
سیره و سریرت تو، به سان کهکشانی از نور و منظومه ای
از ستارگان شب، مرز پیدا کردن راه بود از بیراهه، و بدعت ها
و کژی ها، با انگشت اشارات تو به سمت صراط، راه می نمود.

آهسته آهسته، روی در پرده می کشاندی تا دلدادگان کوی تشیع
را به شیوه مهدی ات مأنوس کنی که:

آفتاب می خواهد روی در نقاب ابر کشد و تا زمانی دور، این گونه بتابد.
مرثیه سرای هجرت توییم و همچنان چشم انتظار رونمایی آفتاب.

«ما در انتظار روئیت خورشیدیم»

مصطفی پورنجاتی