دل مبند ای حکیم بر دنیا
خاک بد آدم که دوست،جرعه بدان خاک ریخت
ما همه زان جرعه ی دوست به دست آمدیم
دوست چهل بامداد در گل ما داشت دست
تا چو گل از دست دوست،دست به دست آمدیم
شست در افکند یار،برسر دریای عشق
تا ز پی چل صباح،جمله به شست آمدیم
براستی که خداوند چه بسیار خوب آفریننده ای است همچنین خداوند خود میفرماید که که ما بهترین خلق شدگانیم
براستی ما برای پروردگار خود چکار کردیم یا نه بهتر اصلا برای خودمان چکار کردیم؟
اصلا هدف ما در زندگی چیست؟
چه هدفی میتوانند مارا سیراب کند؟
ایا هدفهای دنیایی حتی بالاترین انها میتوانند ما را راضی و خشنود کنند؟
چیست دنیا از خدا غافل شدن
نی طلا نقره و فرزند و زن
مال را کز بهر دین باشی حمول
نعم مال صالح خواندش رسول
اب در کشتی هلاک کشتی است
اب اندر زیر کشتی پشتی است
دل مبند ای حکیم بر دنیا ** که نه چیزی است جاه مختصرش
بس بگردید و بگردد روزگار
دل به دنیا در نبندد هوشیار
آن چه دیدی بر قرار خود نماند
وین چه بینی هم نباند بر قرار
ریسمانی است سست صورت جاه**تو به این ریسمان مرو در چاه
همه ماها به نوعی از هدف و غایت اصلی دور شدیم مگر کسی جز خداوند که ما را افریده میتواند راهی بجز راه رسیدن به او به ما نشان دهد که پایانش راضی کننده و برای ما انسانها که لبریز از ارزوهای پایان نیافتنی هستیم و هرچه بالاتر میریم بیشتر میخواهیم کافی و راه درست باشد
گر میان مشک تن را جا شود
وقت مردن گند ان بالا شود
مشک را بر تن مزن بر جان بمال
مشک چه بود؟نام پاک ذوالجلال
بالاخره همه ما روزی خواهیم مرد ولی ایا ان روز که شاید لحظه ای کوتاه به پایان ان بیشتر باقی نمانده باشد ما راضی و خشنودیم من که فکر نمیکنم هیچکس مگر انان که به حضرت دوست نزدیکتر شدند و عاشق او شدند از به پایان رسیدن زندگی خود در این دنیای فانی راضی باشن
گر جان تو میستانی چون شکرست مردن
با تو ز جان شیرین شیزین تر است مردن
مرگ آیینه ست و حسنت در ایینه در امد
آیینه بر گوید خوش منظرست مردن
زهی عشق زهی عشق که ما راست خدایا
چه نغزست و چه خوبست و چه زیباست خدایا
عشق در آمد از درم،دست نهاد برسرم
دید مرا که بی توام گفت مرا که وای تو
نقل قول
