نوشته اصلی توسط
ال یاسین
عن ابي عبدالله عليه السلام قال: مَن کانَ قرائتُهُ " اِنّا اَعطَيناکَ الکُوثَر " في فَرائِضِهِ وَ نَوافِلِهِ، سَقاهُ اللهُ مِنَ الکَوثَرِ يَومَ القِيامَةِ وَ کانَ مَحدِثُهُ عِندَ رَسُولِ اللهِ صَلّي اللهُ عَليهِ و آلِهِ فِي أَصلِ طُوبي.
«ثواب الاعمال،صفحه273»
امام جعفر صادق عليه السلام فرمودند: کسي که سوره مبارکه کوثر را در نمازهاي واجب و مستحب خود بخواند، خداوند تعالي در روز قيامت از حوض کوثر به او آب عطا مينمايد که بياشامد و مجلس او با رسول خدا صلي الله عليه و آله در بُن بهشت است.
حدیث زیبا وارزشمندی است، نکاتی که در این حدیث بیان شده قابل تامل است.
زمان قرائت
کسی که سوره کوثر را قرائت کند، قرائتی که در این روایت بیان شده است، قرائت در نماز است، چه در نماز مستحب وچه در نماز واجب، پس کسی که این سوره را در نماز واجب یا مستحبی بخواند، عنایت خدا چنین است.
عنایت خدا
1.
سَقاهُ اللهُ مِنَ الکَوثَرِ يَومَ القِيامَةِ خداوند تعالي در روز قيامت از حوض کوثر به او آب عطا مينمايد
صفات حوض کوثر
در مورد صفات آب کوثر در کتاب کامل الزیارات روایتی از امام صادق علیهالسللام مینویسد:
الف: طبع آن در سردى و خنكى مانند كافور بوده.
هُوَ فِي بَرْدِ الْكَافُورِ
ب: بوى آن همچون بوى مشك بوده.
وَ رِيحِ الْمِسْكِ
ج: طعمش نظير طعم زنجبيل مىباشد.
وَ طَعْمِ الزَّنْجَبِيلِ
د: شيرينتر از عسل.
أَحْلَى مِنَ الْعَسَل
ه: نرمتر و لطيفتر از سر شير.
وَ أَلْيَنَ مِنَ الزُّبْدِ
و: صافتر از اشگ چشم.
وَ أَصْفَى مِنَ الدَّمْعِ
ز: پاكتر از عنبر.
وَ أَذْكَى مِنَ الْعَنْبَرِ
ح: از تسنيم كه چاهى است در بهشت خارج مىگردد.
يَخْرُجُ مِنْ تَسْنِيم
ط: در جوىهاى بهشت عبور مىكند.
وَ يَمُرُّ بِأَنْهَارِ الْجِنَانِ
ى: از روى ريگهاى بهشتى كه درّ و ياقوت هستند جارى مىباشد.
يَجْرِي عَلَى رَضْرَاضِ الدُّرِّ وَ الْيَاقُوتِ
ل: كاسههائى در آن است كه عدد آنها از ستارگان آسمان بيشتر مىباشد.
فِيهِ مِنَ الْقِدْحَانِ أَكْثَرُ مِنْ عَدَدِ نُجُومِ السَّمَاءِ
ل: بوى خوش آن از مسافتى كه بايد آن را ظرف هزار سال پيمود به مشام مىآيد.
يُوجَدُ رِيحُهُ مِنْ مَسِيرَةِ أَلْفِ عَامٍ
م: كاسههاى درون آن از زر و سيم و انواع و اقسام جواهر قيمتى است.
قِدْحَانُهُ مِنَ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ وَ أَلْوَانِ الْجَوْهَرِ
ن: از آن هر بوى خوش و نسيم معطّرى به صورت شارب مىوزد تا جايى كه شارب مىگويد: كاش من را در همين جا به حال خود بگذارند، حاضر نيستم اينجا را به جاى ديگرى تبديل كرده و آن را تغيير دهم.
يَفُوحُ فِي وَجْهِ الشَّارِبِ مِنْهُ كُلُّ فَائِحَةٍ حَتَّى يَقُولَ الشَّارِبُ مِنْهُ يَا لَيْتَنِي تُرِكْتُ هَاهُنَا لَا أَبْغِي بِهَذَا بَدَلًا وَ لَا عَنْهُ تَحْوِيلا[1]
در کتاب خصال روایتی از امام صادق علیهالسلام بیان میکند که
امام صادق از پدرانش نقل ميفرمايد كه امير المؤمنين عليه السّلام بياران خود در يك مجلس چهار صد باب از چيزهائى كه دين و دنياى مسلمان را اصلاح ميكند بياموخت و فرمود:...تا سخن به اینجا میرساند:
در ملاقات با ما در كنار حوض بر يك ديگر سبقت جوئيد كه ما دشمنان خود را از خود مىرانيم و دوستان و پيروان خود را از آن سيراب مىكنيم
فَتَنَافَسُوا فِي لِقَائِنَا عَلَى الْحَوْضِ- فَإِنَّا نَذُودُ عَنْهُ أَعْدَاءَنَا وَ نَسْقِي مِنْهُ أَحِبَّاءَنَا وَ أَوْلِيَاءَنَا
و هر كس شربتى از آن بنوشد پس از آن هرگز تشنه نگردد
وَ مَنْ شَرِبَ مِنْهُ شَرْبَةً لَمْ يَظْمَأْ بَعْدَهَا أَبَدا
حوض ما سرشار است و در آن دو نهر آب است كه از بهشت در آن ميريزد يكى از تسنيم و ديگرى از معين و در دو طرف آن زعفران است و سنگريزهاش از لؤلؤ و ياقوت است و اين همان حوض كوثر است
حَوْضُنَا مُتْرَعٌ فِيهِ مَثْعَبَانِ يَنْصَبَّانِ مِنَ الْجَنَّةِ أَحَدُهُمَا مِنْ تَسْنِيمٍ وَ الْآخَرُ مِنْ مَعِينٍ عَلَى حَافَتَيْهِ الزَّعْفَرَانُ وَ حَصَاهُ اللُّؤْلُؤُ وَ الْيَاقُوتُ وَ هُوَ الْكَوْثَر[2]
اولین موردی که با قرائت سوره کوثر نصیب انسان میشود این است که خدا انسان را در روز قیامت از این آب با این اوصاف می نوشاند.
آبی که فقط دوستان اهل بیت از این آب میتوانند بخورند، ووقتی این دو روایت را در کنار هم قرار میدهیم به این نتیجه هم میرسیم که با خواندن سوره کوثر از محبان اهل بیت علیهم السلام هم قرار میگیریم، چون اگر چنین نباشد نتوان از آب کوثر نوشید. چون از کلام علی علیهالسلام بیان شد. ما دشمنان خود را از خود مىرانيم و دوستان و پيروان خود را از آن سيراب مىكنيم
فَإِنَّا نَذُودُ عَنْهُ أَعْدَاءَنَا وَ نَسْقِي مِنْهُ أَحِبَّاءَنَا وَ أَوْلِيَاءَنَا
پی نوشت:
[1] كامل الزيارات،ص: 102
[2]الخصال، ج2، ص: 624