امشب شب عید است همه گل بفشانید * اشعار میلاد امام جواد (ع) *

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

امشب شب عید است همه گل بفشانید
خود را به در بیت ولایت برسانید

از دست رضا عیدی خود را بستانید
این بیت بخوانید بخوانید بخوانید

انـوار الهی بـه فضا باد مبارک
میلاد جواد‌ بن رضا باد مبارک

خورشید در آغوش سحر باد مبارک
در دست رضا قرص قمر باد مبارک

دیدار پسر بهر پدر باد مبارک
ای بحر شرف بر تو گهر باد مبارک

الحق که خداوند محمّد به علی داد
بر خلق، ولی داد، ولی داد، ولی داد

عید است و گشودند ز رحمت در دیگر
بر آل علی داده خدا گوهر دیگر

بر پا شده از شوق و شعف محشر دیگر
میلاد پیمبر شده یا حیدر دیگر؟

این عبد خدا سید و مولای عباد است
والله جواد است جواد است جواد است

در بزمِ وجود آمده جود از کرم او
عیسی شده عیسای مسیحا ز دم او

دل‌های خدایی همه بیت‌الحرم او
اوصاف همه خلق جهان است کم او

ای جان همه عالم و آدم به فدایش
زیبد که ببینیم و بخوانیم رضایش

حرزی که بد از مادر او چون دُر مکنون
بخشید ز لطف و کرم خویش به مأمون

مأمون شد از این جود و جوانمردی ممنون
اوصاف کمالش ز حساب آمده بیرون

پیداست چو خورشید صفت‌های خدایش
مـا را نرســد تـا کـه بگـوییم ثنـایش

والله قسم فوق مقام است مقامش
پیغامبران یکسره خوانند امامش

آرام دل و جان کلیم است کلامش
از هشت پسر، وز سه پسر باد سلامش

این ضامن خلق این پسر ضامن آهوست
این مظهر حق صـدرنشین حرم هوست

ای اهل کرم را عطش چشمۀ جودت
سرتا به قدم آیۀ تطهیر وجودت

بالید به خود سجده به هنگام سجودت
از ما صلوات و ز خداوند درودت

ما سائـل و آقایـی و لطف و کرم از توست
دل را نگشودیم به غیر، این حرم از توست

ای علم تو چون علم خدا نامتناهی
در موسم طفلیت به توفیق الهی

دادی خبر از جو و هوا و یم و ماهی
دشمن به کمالات تو داده است گواهی

وقت سخنت آمـده دانـش به تلاطم
دریا شده در قطره‌ای از علم شما گم

در ملک خدا مطلع‌ الانوار شمایید
دست کرم خالق دادار شمایید

روشنگر چشم و دل بیدار شمایید
ما دایره و نقطۀ پرگار شمایید

والله قسـم مهـر شمـا آب حیـات است
هر کس به شما دست دهد اهل نجات است

بی‌ مهر شما نخل عمل را ثمری نیست
بی‌ سوز شما سینۀ ما را شرری نیست

جز کوی شما در همه عالم خبری نیست
جز باب عنایات شما هیچ دری نیست

ما مهـر شمـا را بـه دو عالــم نفروشیم
یک چشم زدن هم ز شما چشم نپوشیم

پیداست در آیینۀ تو روی محمّد
ریحانۀ ریحانه و بوی تو محمّد

خلق تو و خلق و تو خوی تو محمّد
پیداست در آیینۀ روی تو محمّد

در چشم رضا روی تو آیینۀ احمد
لبخند زد و نام تو بگذاشت محمّد

من قطره که افتاده به دامان یم توست
هر سو که نهم روی دلم در حرم توست

در حشر همه دار و ندارم کرم توست
هر بیت مرا نفخه‌ای از فیض دم توست

بی‌ مهر تو «میثم» دهنش باز نگردد
هرگـز بـه زبانش سخن آغاز نگردد

شاعر:غلامرضا سازگار

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

ای تو فرزند رضا، ای چشمۀ جوشان، سلام!
رونق از فیض تو دارد عالم امکان، سلام!

ای شبیه موسی عمران گشوده بحرجود
ای چو مريم، مادرت مرضیۀ یزدان، سلام

ای تو مولود مبارک از تبار فاطمه
ای سر پاکت رضا بنهاده بر دامان، سلام

وارث علم رضا و معدن علم علی
موضع سرّ نبی در فضل و در احسان، سلام

از ولادت با تو برپا خیمۀ تقوی، درود!
تا قیامت از تو روشن خانۀ ایمان، سلام

ای به گهواره شهادت گفته بر توحیدحق
ای شده نام نبی بر نامه‌ات عنوان، سلام

ای علی موسی الرضایت هر شب از شکر خدا
تا سحر در محضر گهواره‌ات خندان سلام

در رخت نور امامت از ولادت جلوه‌گر
بر تو ای مهر ولایت، تا ابد از جان، سلام

بر تو و بر خاندانت ای سحاب لطف حق
تا قیامت بر شمار قطرۀ باران، سلام

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

یکبار دگر غنچه دل وا شده امشب
باغ دل ما باز مصفا شده امشب

گلزار پُر از نور ولا، رشک بهشت است
چون آینه ها غرق تماشا شده امشب

در گلشن نورانی و جاوید ولایت
یک غنچه گل یاس شکوفا شده امشب

در موسم بشکفتن این گل به سماوات
جشن طرب و عشق مهیا شده امشب

آمد خبر از عرش که میلاد جواد است
این زمزمه در عالم بالا شده امشب

او آینه ی روشنی از صبر و ثبات است
در مقــدم او ذکر لب ما صلوات است


جمعند ملائک همه در کوی مدینه
گشتند تماشاگر مینوی مدینه

از فیض قدوم گل گلزار امامت
پیچید در آفاق هیاهوی مدینه

همراه نسیم سحری ای دل عاشق!
آید به مشام دل ما بوی مدینه

تا شاد شود شمس شموس از قدم او
از عرش نظر کرد خدا سوی مدینه

با عرش نشینان خدا زمزمه سر کن
گر شد دل تو باز پرستوی مدینه

او آینه ی روشنی از صبر و ثبات است
در مقــدم او ذکر لب ما صلوات است


شاعر:سید هاشم وفایی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

امشب زمين و آسمان بايد چراغانى شود
سرتاسر روى زمين از گُل، گل افشانى شود

بلبل به عشق روى گل مست غزلخوانى شود
اَكناف عالم سربه سر تزيين و نورانى شود

وآنگه ملك آماده پُست نگهبانى شود

جبرييل مأمور از پى گهواره جنبانى شود

چون حجت بر حقّ حق محبوب معبود آمده
يعنى جواد ابن الرضا سرچشمه جود آمده

در دهم ماه رجب ماهى ز يثرب سر زدى
كز مقدمش روح الامين در عرش بال و پر زدى

وز پرده دل نعره الله اكبر بر زدى
كامروز ذات حق شرر بر تار و پودش برزدى

بر تارك خلق جهان زين مژده حق افسر زدى
ساقى كوثر زين خبر فرياد شادى برزدى

كز بهر يارى بشر سرمايه سود آمده
يعنى جواد ابن الرضا سرچشمه جود آمده

از يمن اين زيباپسر وا شد گره از كار ما
شد سايه لطف خدا شامل به حال زار ما

وز رحمت حق شد عيان از پشت پرده يار ما
تا آن كه گردد جود او سرمايه بازار ما

روشن شده از نور او چون روز شام تار ما
با دلربايى دل برد از دست ما دلدار ما

برگو تو بر خلق جهان آن روز موعود آمده
يعنى جواد ابن الرضا سرچشمه جود آمده

او آمده احيا كند با جود خود موجود را
پاينده سازد در جهان او پرچم محمود را

سازد مشخص بهر ما راه زيان و سود را
راضى كند با طاعتش او خالق معبود را

خاموش سازد در جهان او آتش نمرود را
گسترده سازد بهر ما او خوان لطف جود را

در كان هستى هرچه بود از جود موجود آمده
يعنى جواد ابن الرضا سرچشمه جود آمده

او آمده با علم خود مشت عدو را وا كند
يحيى ابن اكثم را به يك ايماى خود رسوا كند

اسلام را با منطقش جاويد و پابرجا كند
صدها هزاران راز را بهر بشر افشا كند

كو مجرى حكم خدا از نسل محمود آمده
يعنى جواد ابن الرضا سرچشمه جود آمده

مانند احمد خُلق او تا شهره آفاق شد
در زهد و تقوا چون على در ملك هستى طاق شد

مانند زهرا عصمتش سرچشمه اشراق شد
در بردبارى چون حسن نزد همه مصداق شد

همچون حسين بن على فرمانده عشاق شد
گاه عبادت بنده صد يوسف و اسحاق شد

چون عابدين در بندگى مسجود معبود آمده
يعنى جواد ابن الرضا سرچشمه جود آمده

مانند باقر علم او زينت دهد اسلام را
با شيوه صادق كند هوشيار خاص و عام را

با فكر بِكر خويشتن او پخته سازد خام را
چون موسى جعفر كند اجرا همه احكام را

همچون رضا بر هم زند ديباچه اوهام را
شيرين كند از بهر ما او تلخى ايام را

كز بهر ما "ژوليده" گان اين عيد مسعود آمده
يعنى جواد ابن الرضا سرچشمه جود آمده

شاعر: (ژوليده نيشابورى)

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

نهمین نوح رسیده است، شود سرور شهر
با همین عمر کمش سایه شود بر سر شهر

نهمین نور دمیده است زمین بی تاب است
پسر حضرت ارباب خودش ارباب است

نهمین جود رسیده است گداها شادند
خبر آمدن عشق به هم می دادند

چه کسی جود و کرم اینهمه بی حد دیده؟
سومین دفعه ی دنیاست محمد دیده

نور چشم پدری بعد چهل سال رسید
و چهل سال پدر طعنه ی بسیار شنید

آخرین شام ازین چلّه ی تار آمده است
ماهی از دامن خورشید به بار آمده است

آمده بار امامت بکشد بر دوشش
یاوه گویان همه ساکت، و پدر مدهوشش

علم از درک مقامات پسر جا مانده
دهن شهر از این معجزه ها وا مانده

خردسال است ولی مثل پدر تابیده است
تکه ی آینه ای رو به روی خورشید است

دهم ماه رجب آمده خورشید نهم
حالت شهر شده مثل شب سیزدهم

مژده دادند مریدان که مراد آمده است
نهمین حیدر کرار، جواد آمده است

یکی یک دانه شدی دلبر بابا شده ای
خوش به حال دل رعیت که تو آقا شده ای

بس که هر بیت نشانی ز حضورت دیده
در دل مثنوی ام شوق غزل پیچیده

زلف بر باد بده، من که دلم بر باد است!
ناز بنیاد کن این مشتری ات آماده است

سرم از بابت بیعانه نثار قدمت
در ره عشق شما سخت ترین هم ساده است

تو جواد بن رضا بنده غلام بن غلام
هر که در خانه ی تو گشته غلام آزاده است

خاک نعلین شما اوج کمالات من است
اعتباری هم اگر هست نگاهت داده است

پر زده مرغ خیالم پیِ اوج آمده است
زیر پاهای شما خسته شده است افتاده ست

آسمان حرمت مثل خراسان آبی است
آبی کاشی ات از گنبد گوهرشاد است

پنجره های ضریحت سوی مشهد باز است
پشت هر پنجره یک پنجره ی فولاد است

کاش یک بار بیفتد گذرم سمت شما
چه مسیری است مسیر سفرم سمت شما

هر قدم راه رسیدن به تو بوسیدنی است
بعد شش گوشه دوتا گنبدتان دیدنی است

شاعر: داوود رحیمی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

گشود ديده چو بر اين جهان امام جواد
به روى خلق در مرحمت خداى گشاد

شكفت تا گل رويش ز بوستان رضا(ع)
بداد مژده به اهل نياز، پيك مراد

عيان تجلّى حق شد ز روى اين مولود
جهان پير جوان شد ز شوق اين ميلاد

نهم امام كه روز دهم ز ماه رجب
ز ديدن رخ او ثامن الحجج شد شاد

ز آسمان بركات خداى، نازل شد
ز يمن مقدم او بر زمين چو گام نهاد

گرفت چنگ به چنگ وز اشتياق سرود
مَلَك ز بام فلك نغمه مباركباد

خداى، جود و كرم را به خلق كرد تمام
چو ديده مظهر جود خدا به دهر گشاد

زهى مقام كه جسته است علم از او يارى
زهى شرف كه گرفته است عقل از او ارشاد

اميد بسته به الطاف او سياه و سپيد
پناه در كنفش جسته بنده و آزاد

ز فيض دانش او جان گرفت علم و خرد
ز نور بينش او جلوه يافت استعداد

به يمن لطف عميمش كرم گرفت قوام
به دست همت او شد جهان جود ايجاد

گداى بارگه جود اوست حاتم طى
غلام درگه فرّ و شكوه اوست قباد

بود ز پرتو انديشه اش خرد روشن
كند ز فكرت او عقل پير استمداد

فكنده سايه ز مهرش هماره بر سر عدل
زده است شعله ز قهرش به خرمن بيداد

زبان ناطقه لال است در مديحت او
كه با كمالش ما ناقصيم همچو جماد

اگر به آتش دوزخ نظر ز لطف كند
شراره از نگهش سردتر شود ز رماد

اگر كه نامه اعمالم از گنه سيه است
شفاعت تو مرا بس بود به روز معاد

هميشه تا به عدد كمتر است الف از با
هماره تا كه فزون تر ز صاد باشد ضاد

بود عدوى تو دايم قرين محنت و غم
بود محبّ تو پيوسته خرّم و دلشاد

شاعر: غلامرضا قدسی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

امشب بهشت آرزو را باز كردند
سرّى ز اسرار مگو را باز كردند

خم خانۀ توحید را در برگشودند
از چهارده خم یك خم دیگر گشودند

مستان صافى دل كه قدسى نام دارند
كوثر به جاى مى درون جام دارند

در جام مى رخسار جانانه بینند
خورشید را در حجره ریحانه بینند

در خانه شمس الضحى امشب قمر زاد
وز چهارده خورشید خورشیدى دگر زاد

طاها رخى از دوده یاسین بر آمد
نخلى كهن را میوه شیرین بر آمد

امشب رضا، روح رضا در دست دارد
تصویرى از حسن خدا در دست دارد

یزدان رضا را ثانى موسى عطا كرد
بر پور موسى تالى عیسى عطا كرد

ماهى كه شرم از چهر دارد آفتابش
گوید رضا بر مهد نازش ذكر خوابش

گهواره او شهپر روح الامین است
گهواره جنباش امام هشتمین است

دارد رضا در پیش رو تمثال احمد
سوم على بر دامنش سوم محمد

میلاد او امید اسلام است و انسان
میلاد او میلاد اسلام است و قرآن

نظم زمان بعد از رضا در پنجه اوست
مشكل گشاى كارها سرپنجه اوست

از روى او نور ولایت مى درخشید
در سایه اش مهر هدایت مى درخشید

در كودكى بر مسند عصمت بر آمد
انسان كه از غار حرا پیغمبر آمد

یحیى بن اكثم مفتضح در بحث با او
جاى سخن بر كس نماند هست تا او

دریاى جودش تشنه بر ساحل بجوید
درگاه احسانش كف سائل بجوید

وقتى بر آید دست جود از آستینش
گوهر فشاند در یسار و در یمینش

تنها نه او بر دوستان گوهر ببخشد
بر دشمن سر سخت خود هم زر ببخشد

خیر كثیر است و كرامت پیشه دارد
نخلى كه در ژرفاى كوثر ریشه دارد

اى آفرینش را چراغ رهنمایى
سر تا به پا رحمت جواد ابن الرضایى

اى كوثر دوم كه مشهور است جودت
ظاهر تمام خیر و خوبى از وجودت

در این جهان و این همه لطف و كرامت
جودت قیامت مى كند روز قیامت

تفسیر جودت را توان در هل اتى یافت
تصویر مهرت را درون سینه ها یافت

اى آن كه نامت قفل غمها را كلید است
این ملت آزاده را بر تو امید است

لطفى كه در عید تو كام دل بگیرند
لطفى كه تا در كوى تو منزل بگیرند

امید احسان از شما دارد مؤید
بر دامنت دست دعا دارد مؤید

شاعر:سیدرضا موید

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

ای پسر حجـت هشـــــــتم جواد
قبلگه حـاجت مردم جواد

گـوهر دریای ولایت توئی
چشــمۀ فیاض عنایت توئی

از همــۀ خــلق خــدا برتری

بعد رضا بر همگان رهبری

ریزه خـور خوان تو اهل زمین
بندۀ فرمان تــو روحُ الامین

بحر کرم معدنِ جود و سخا
شاهد جود و کــرمت هل اتی

قبـلۀ حاجات جهان کوی تو
چشم امید همــــــگان سوی تو

قـدر تـو از عــــلم تو پیدا شده
نزد همه خصـم تو رسوا شده

مِهر تو جـاری است در اعضای من
ذکر تو آسایش فردای من

جِن و مَلَـک در ره تو پایبند
اهل جهان از نِعَمَت بهره مند

نام تو سر لوحۀ دیوان من
مهر تو سرمایۀ ایمان من

مظهر جودی و نامت جواد
از کرم خـویش خدا بر تو داد

ای که به خلق دو جهانی امیر
روز جزا دســت مرا هم بگیر

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

ای کز مقام بر همه عالم سر آمدی
ذوالجود و الجود همنام احمدی

در متقّین تقی و برمؤمنین امیر
در صورت و سیما همچون محمّدی

دفتر فضل تو راکی توان زد ورق
وی که متجلی صفات ذات اجودی

تو نور خداوند جهانی که در زمین
روشنگر علم و فیض سرمدی

درمیان ائمه هم جوان و هم جواد
زیرا تو جواد آل محمّدی

وصف تو را پیش اجانب نمی برم
وی که تو جزء اسرار سرّ ایزدی

نام نیکت محمّد و کنیه ات ابوجعفر
هم جواد وزکی و رضی هم تقی زآل محمدی

تو نهمین امام هما می کز این جهت
اتمام حجت خلق بر هر نیک و هر بدی

وصف جمال جمیل تو عدنان نمی توان زد رقم
زیرا که تو آینه تمام نمای ذات سرمدی

شاعر:عندنانی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

در دلم شور دیگری دارم
دهم ماه حال بهتری دارم

اشک،شور،خندۀ بر لب
انقلابی سراسری دارم

تند تند می زند قلبم
نکند مهر دلبری دارم

بیت بیت من پر احساس است
مصرع مصرع نو اوری دارم

بیست و نه سال جوان ترم امشب
آری حس جوان تری دارم

من اگر عاشق هستم و مجنون
همه از مهر مادری دارم

باز شد چشم دشمن کور
سورۀ ناب کوثری دارم

شب میلاد اختر نهم است
باز قصد دلاوری دارم

عهد کردم که با خدا بشوم
سائل درگه رضا(ع) بشوم

درِ این خانه در زدن دارد
بزنید در که وا شدن دارد

هر که هستی بیا که صاحب بیت
به همه چشم حسن ظن دارد

یا جواد الائمه مهر شما
در دل عاشقان وطن دارد

یا من ارجو لکل خیر رضا
جود تو هم گدا شدن دارد

تا شدم عاشق تو فهمیدم
که چه لطف ها خدا به من دارد

روی تو روی احمد و حیدر
نفست بوی پنج تن دارد

مایۀ افتخار بابائی
به تو دلخوش ابوالحسن دارد

یک اشارۀ ز نیمه نگات
قدرت دست بت شکن دارد

با تو شادی اسیر خانۀ ماست
دل کجا دیگر این محن دارد

ای بهشت مراد امام رضا
ای محمد جواد امام رضا

مجید احدزاده