وقت خزان زینب پر غم رسیده است * اشعاری به مناسبت وفات حضرت زینب (س)

[شهاب منتظر]

قصد کجا را کرده ای، ای آسمانی؟!

پرواز با بال شکسته می توانی؟


پرواز کن تا حاجت خود را بگیری

شاید نمی خواهی دگر زنده بمانی


یک سال و چندین ماه، هرشب گریه کردی

با بال و پرهای کبود و ارغوانی


یک سال و نیم انگار که آبی نخوردی

هرشب به اشک و ناله و غم میهمانی


هرشب دعای رفتنت را دوست داری

بهر ملاقات حسینت بی امانی


اصلاً بیا و فکر کن چیزی ندیدی

با آنکه داری از برادر یک نشانی


در گوشه ی هجره نشستی تا ببینی

یک اتفاقی سرخ، حتی ناگهانی


تو که توان پر گشودن را نداری

قصد کجا را کرده ای، ای آسمانی؟


شاعر : رضا باقریان

[شهاب منتظر]

من نگاهم نگاهِ بر راهم

ناله ام گریه های بی گاهم

حِق حق ام سرفه ام نفس زدنم

من بریده بریده ام آهم

بوی گودال می دهد دستم

تشنه ام روضه های جانکاهم

چشم نه سر نه جان را نه

آه تنها حسین می خواهم

حرم گرم و ساده ام پاشید

رفتی و خانواده ام پاشید

چشم ها تار می شود گاهی

درد بسیار می شود گاهی

درد پهلو چقدر طولانیست

سرفه خونبار می شود گاهی

روضه ای که سکینه هم نشنید

سرم آوار می شود گاهی

پیش ام البنین نشد گویم

حرف دشوار می شود گاهی

گرمی آفتاب یادم هست

التماس رباب یادم هست

شانه وقتی که خیزران بخورد

دست سخت است تا تکان بخورد

و از آن سخت تر به پیش رباب

ضربه ای طفلِ بی زبان بخورد

من صدایش شنیده ام از دور

تیر وقتی به استخوان بخورد

از همه سخت تر ولی این است

حنجر کوچکی سنان بخورد

حرمله خنده بی امان می زد

غالباً تیر بر نشان می زد

تا صدای برادرم نرسید

وای جز خنده تا حرم نرسید

ناله ام بند آمد از نفست

نفسم تا به حنجرم نرسید

بین گودالِ تو به داد من

هیچ کس غیر مادرم نرسید

گرچه خوردم کُتک به جانِ خودت

پنجه ای سمت معجرم نرسید

ناله ات بود خواهرم برگرد

جان تو جان دخترم برگرد

پسرت بود و بی مهابا زد

به لبت آب بود اما زد

تا صدای من و تو را ببُرد

چکمه پوشی به سینه ات پا زد

دید زخم است و جای سالم نیست

نیزه برداشت بین آنها زد

عرقش را گرفت با دستش

بعد از آن آستین که بالا زد

روضه ی پشت گردنت سخت است

خنجرش را درست آنجا زد

بعد او جوشن تو را کندند

رفت و پیراهن تو را کندند

شاعر : حسن لطفی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

السّلام ای زینب ای معنای عشق
السّلام ای رتبه والای عشق

السّلام ای اسوه صبر و ثبات
السّلام ای روشنی بخش حیات

السّلام ای عزم ورأی استوار
السّلام ای مرتضی را یادگار

السّلام ای رهرو راه حسین
السّلام ای جانِ آگاه حسین

السّلام ای زینب ای جان صبور
السّلام ای در همه غم ها شَکور

ای بلند آوازه عزّت مدار
ای مِهین بانوی مُلکِ افتخار

ای که نام اقدست باشد قرین
با بهار گریه شورآفرین

هرکجا نام تو آید بر زبان
اشک می جوشد به استقبال آن

صاعد اصفهانی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

امشب به سبک کرب و بلا گریه می کنیم
همراه سیِّد الشُّهداء گریه می کنیم

صاحب زمان گرفته عزا گریه می کنیم
از داغ روح صبر و وفا گریه می کنیم

مثل تمامی علما گریه می کنیم
آقا ببین که با رفقا گریه می کنیم

امشب به یاد عمِّه ی سادات مضطرم
گریه کن مصیبت و غمهای خواهرم

شد کهنه پیرهن همه ی عشق و باورم
مثل غروب غصِّه و غم فکر معجرم

راوی قصِّه های غریبی دلبرم
هجران سر آمده به خدا گریه می کنیم

در زیر آفتابم و مثل تو تشنه لب
جان دادن شبیه تو شیرینتر از رطب

از دوریِّ تو زینب غمدیده کرده تب
یکسال و نیم زندگی بی تو العجب

کردم شکایت از غم هجران تو به رب
با حق به یاد فاصله ها گریه می کنیم

یکسال و نیم درد جدایی کشیده ام
حالا ببین چگونه کنارت رسیده ام

هرگز عجیب نیست اگر قدخمیده ام
آخر به روی نیزه سر یار دیده ام

چوبی به لب نشست و لبم را گــَزیده ام
ای زینبی بدان که کجا گریه می کنیم؟

جایی که از حسین بخوانیم کربلاست
مهمان روضه ی غم گودال تو خداست

دارم یقین که مادر ارباب پیش ماست
همراه دخترش شده تب دار نینواست

شیب الخضیب غصِّه ی زهرا و مرتضاست
آهی کشید مادر و ما گریه می کنیم

آهی کشید و زیر لبش گفت یا حسین
دیدم که می زنی گل من دست و پا حسین

دشمن سر تو برده روی نیزه ها حسین
زینب کجا و بزم حرامی کجا؟ حسین

چوب است مزد قاری قرآن ما حسین
ما تا ظهور عدل و صفا گریه می کنیم

شاعر:حسین ایمانی

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

ماه گردون شرمسار از روی ماه زینب(س) است

هر دلی که شد حسینی در پناه زینب(س) است

مرقد اورا مپرس از اهل شام و اهل مصر

سینه ایرانیان ارامگاه زینب (س) است

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

در جایـــــــــــی خوانــــــدم ؛

پرچم حسیــــــــــن(ع)

به دست عباس(ع) است

و بر سر زینب(س) …������

اینجاست که کشف حجاب

استراتژی دشمن می شود!

من چادرم را دوست دارم♥️۷