انقلاب و جایگاه ولایت فقیه و ولی امر مسلمین در قلوب مسلمین و مؤمنین است و عشق به ایشان روز به روز اضافه میشود و اتفاقاً بنده این حساسیتها را به فال نیک میگیرم و به خودم میبالم که ملتی داریم و در کشور امام زمانی زندگی میکنیم که در مسائل معنوی و دینی با هیچ احدی تعارف نداریم. این از افتخارات هر شیعهای است.
مطلب دوم، از وقتی این فتنه و توطئه شروع و از حدود شش ماه پیش در دهه دوم محرم علم شد، همان موقع خطاب به ملت ایران پیام دادیم و میتوانید در سایتهایی که بیننده زیاد داشت تشریف ببرید و تاریخش را هم ببینید.. هنوز هم که هنوز است، هست و به دوستان هم گفتهام بگذارید تا آخر عمر باشد. فقط در یک کلمه میگویم. بنده سرباز ولایت بودهام، هستم و خواهم بود و اگر بنده را قطعه قطعه هم بکنند، نمیتوانند بنده را در مقابل نظام و رهبری قرار بدهند. شاید با شیطنت و شایعات یک جوری درست کنند، ولی وقتی رهبر انقلاب میفرماید بصیرت داشته باشید، یکی از جاهایی که جای بصیرت است همین جاست که تیری که دشمن درست میکند به دست دوست شلیک نشود.
این توطئه فقط مال من هم نبود. بنده قربانی چهارم بود. بعد هم قربانیهای پنجمی، ششمی و... بودند و الان هم دو سه هفته است به آقای پناهیان حمله کردهاند. قبل از آن آقای نقویان بود، پیش از آن آقای انصاریان و آقای ملاباسم بودند. این یک جریانی است که وحدت شیعه را به هم بزنند و دو کار بکنند؛ اول این که به مردم تلقین کنند خطبای موفق با رهبر نظام حاشیه دارند.
میخواهند این را تلقین کنند که کور خواندهاند. دیگری هم امت حزبالله را علیه خودیها تحریک کنند. باید حواسمان را جمع کنیم. همان طور که ما باید حواسمان جمع باشد کجا میرویم، کجا سخنرانی میکنیم و چه میگوییم، شما ملت هم باید حواستان جمع باشد. اگر دوستانی که خلاصه خیلی دغدغه این مطالب را دارند به شهر ما، اصفهان، آیتالله مظاهری، اطلاعات اصفهان و دوستانی که بزرگان شهر اصفهان هستند زنگ میزدند و در باره بنده بیوگرافی میگرفتند متوجه میشدند این یک توطئه بیشتر نیست.
ما با هم سابقه داریم. من که خروجی امروز و دیروز نیستم. 30 سال است سخنران این مملکت هستم. از هفده سالگی تا الان یزد، مشهد و تهران میروم. چهار روز که این شهر و آن شهر نرفتهام. بنده سخنران دو روزه که نیستم. حالا بنده از خودم بگویم بد است. بروید بپرسید. از افتخاراتم این است که برای بیعت با رهبری با دوستان روحانیون از اصفهان پیاده تا تهران آمدیم و موقعی که جبهه و جنگ بود ایشان را آیتالله خامنهای میگفتیم، منتهی جناحهایی که نمیخواهم اسمشان را بیاورم، در اصفهان با ما میجنگیدند که چرا میگویید آیتالله؟ استاد ما هجده نوزده سال با آقا هممباحثه بود و ایشان از آن موقع میگفت آسیدعلی آقا مجتهدند، نه بعد از رهبریشان ایشان را آیتالله بدانیم. زمانی که ایشان ریاست جمهوری را داشتند، اساتید ما ایشان را به ما معرفی کردند. خودم نگویم بهتر است. بروید زنگ بزنید به شما بگویند.
این یک نکته؛ اصلاً کسی برایم دلواپس نباشد. الحمدلله پای کار بودهام، هستم و خواهم بود.