آن چه از آیات و روایات بدست می آید این است كه انسان ها از نسل آدم (ع) و حوا هستند.
اما درباره آیه 30سوره بقره و اعتراض فرشتگان دو نظریه هست؛ نخست آن كه در پاسخ خداوند كه فرمود: می خواهم در «زمین» خلیفه ای قرار دهم. فرشتگان به خاطر سابقه ذهنی كه از «موجودات زمینی» داشتند مسئله خونریزی و فساد و نابودی را مطرح كردند. زیرا اقتضای زندگی در زمین همراه با كمبود و تزاحم است اما برخی از صاحب نظران از این آیه دلیلی بر وجود آدم هایی قبل از حضرت آدم(ع) استفاده كرده اند البته با این ویژگی كه استعداد مقام خلافت الهی را نداشته اند به همین جهت جنبه فساد و خونریزی آنان بیشتر نمایان بود و فرشتگان بخاطر همان سابقه ذهنی اعتراض كردند اما خداوند با اشاره به مقام خلافت الهی آدم ابوالبشر و انسان های كامل از این نسل، فرشتگان را متوجه اشتباه آنان كرد. كه این نوع از آدم ها تفاوت اساسی با موجودات زمینی گذشته دارند.
از این رو اگر چه احتمال انقراض آدم هایی بدون استعداد مقام خلافت الهی وجود دارد اما نظریه اول كه اعتراض فرشتگان با توجه به ویژگی موجودات زمینی بوده قابل توجه است. به ویژه در آیه شریفه نخست سخن از آدم به میان نیامده تنها سخن از آفرینش موجودی در روی زمین مطرح شده كه فرشتگان تنها به این جنبه آن توجه داشتند و به مقام خلافت او ناآگاه بودند.