صبر در سیره امام مجتبى ( علیه السلام )
زندگى مردان بزرگ خدا همیشه پرحادثه است، حیات درخشان امام حسن (ع) از پر حادثه ترین زندگى رادمردان تاریخ است، با این كه بیش از 48 سال عمر نكرد، و بر اثر زهرى كه مزدوران معاویه به او خوراندند به شهادت رسید،
ولى در همین دوران كوتاه، همواره با باطل گرایان حق ستیز در حال نبرد بود، در عصر پدر، دوش به دوش او با منافقان و منحرفان ستیز كرد،
در جنگهاى بزرگ جمل و صفین و نهروان، قهرمانى بى بدیل بود، و به طور كلى نام او در پیشانى قاموس رنجها مىدرخشید.
وى در سختترین و تلخترین رخدادها پرچم نهى از منكر، مبارزه با نامردمىها و طاغوت زدایى را برافراشت، و براى تثبیت حكومت حق، ایثارها و جان فشانىها كرد .
آنچه بیش از دیگر ویژگىهاى امام حسن مجتبى (ع) - در زمان حیات و پس از شهادت - از برجستگى برخوردار بود، صبورى و حلم آن حضرت بود كه تاثیر بسزایى در زندگى وى و پیروانش داشت .
امام علیه السلام آن گونه صبور بود كه صبورى وى زبانزد عام و خاص شد و ضرب المثل حلم الحسنیة درباره وى رواج یافت .
در این گفتار برآنیم تا ارجمندى حلم و مفهوم آن را مورد بررسى قرار دهیم، آن گاه نتایج درخشان آن را در زندگى امام حسن (ع) بنگریم