در گذشته یک زندگی مشترک با فراز و نشیب کمتری طی میشد و وظایف و نقشها تعریف شده بودند. امروزه با تغییرات پیچیدهای که در جوامع اتفاق افتاده است آن تعریفها دیگر پاسخگو نیستند. همسران باید مهارتهای مختلفی را کسب کنند تا بتوانند با رضایت بیشتری زندگی کنند.
همچنین باید بعضی ویروسهای رابطه را که مانع خوب حرف زدن و خوب گوش دادن میشوند، بشناسند. به کار بردن چنین جملههایی میتوانند رابطهها ر ا به بنبست برسانند: «دیدی گفتم»، «تا ببینیم چی پیش میاد»، «این وظیفه من نیست»، «خانواده من، خانواده تو»، «تو هیچ وقت»، «تو همیشه»، «همهاش تقصیر تو بود»، «چرا ما نباید مثل آنها باشیم»، «خانوادهات خصوصا فلانی» و «همینه که هست.»
ازدواج هم مهارت می خواهد؟
بله! ازدواج هم مهارت می خواهد. زندگی کردن در کنار فردی که از خانواده ای دیگر می آید، جنسیت متفاوتی دارد و تجربه هایی جز تجربیات شما داشته کار ساده ای نیست. باید بلد باشید که چطور زندگی مشترکتان را با چنین فردی بنا کنید.
در زندگی مشترک، هر چند خیلی از عوامل بیرونی را نمی توان کنترل کرد و هم چنین برای بسیاری از زوج ها، انتخاب و برداشت از رویدادهای پیرامون، ناآگاهانه و ناهوشیارانه است اما زوج هایی که دارای آگاهی و مهارت های لازم هستند و می توانند بر ذهن خود مدیریت کنند، باورهای مثبت را جایگزین باورهای منفی می کنند و در بیشتر موارد از مسائل، آگاهانه و هوشیارانه برداشت مثبت می نمایند و رابطه ی زناشویی خود را رضایت بخش تر و جذاب تر و بالنده تر می سازند.
زوج های موفق معتقدند که باورها، اندیشه ها، گفتار و رفتارشان را خود انتخاب می کنند و همه ی عملکردهای شان، بازتاب انتخاب های درست یا اشتباه و آگاه یا ناآگاه خودشان است. آنان عقیده دارند که کیفیت زندگی مشترک و زناشویی شان، همان چیزیست که یا خواستار آن بوده و یا زیربار آن رفتهاند و مسۆولیت آن را برعهده گرفته و نتایج مربوطه را می پذیرند و درصورت اشتباه، اقدام به جبران آن می کنند. این زوج ها به راحتی احساس های خود را بروز می دهند و با مذاکره و احترام گذاشتن به نظرات یکدیگر و درک همدیگر، زندگی مشترک شان را در مسیری رضایت بخش و جذاب قرارمی دهند.
ایجاد یک رابطه صمیمانه که البته به تدریج شکل میگیرد، بهترین وسیله برای رسیدن به یک نتیجه مطلوب است و قدرت ایجاد رابطه یکی از مهمترین مهارتهایی است که فرد برای خلق یک ازدواج موفق به آن نیاز دارد چرا که ازدواج یک رابطه دوسویه است که پایههایش روی تعاملهای دو طرفه بنا شده است.