((مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ ۖ فِيهَا أَنْهَارٌ مِنْ مَاءٍ غَيْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ
مِنْ لَبَنٍ لَمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ وَأَنْهَارٌ مِنْ
عَسَلٍ مُصَفًّى ۖ وَلَهُمْ فِيهَا مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ ۖ كَمَنْ هُوَ
خَالِدٌ فِي النَّارِ وَسُقُوا مَاءً حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءَهُمْ))
(آیه 15-سوره مبارکه محمد)
صفت بهشتى كه به پرهيزكاران وعده داده شده [چنين است :] در آن نهرهايى است
از آبى كه مزه و رنگش برنگشته و نهرهايى از شير كه طعمش دگرگون نشده و نهرهايى
از شراب كه براى نوشندگان مايه لذت است و نهرهايى از عسل خالص است ، و در آن از
هر گونه ميوهاى براى آنان فراهم است ، و نيز آمرزشى از سوى پروردگارشان [ويژه آنان است .
آيا اينان] مانند كسانى هستند كه در آتش جاودانهاند ، واز آبى جوشان به آنان مى نوشانند
كه رودههايشان را متلاشى مىكند ؟ !
کلمه بعد =الْجَنَّةِ