آيه شماره 128 از سوره مبارکه اعراف
وارثان زمین
قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللّهِ وَاصْبِرُواْ إِنَّ الأَرْضَ لِلّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ
موسى به قوم خود گفت از خدا يارى جوييد و پايدارى ورزيد كه زمين از آن خداست آن را به هر كس از بندگانش كه بخواهد مىدهد و فرجام [نيك] براى پرهيزگاران است
رهبر، در مواقع حسّاس، امّت را دلدارى مىدهد. «قال موسى لقومه...» حضرت موسى نابودى فرعونیان و تسلّط مؤمنان بر آنان را به یارانش مژده داد.
از عوامل پیروزى و بیمه شدن در برابر تهدیدها، استمداد، توكّل، مقاومت و تقواست. «استعینوا باللّه واصبروا» (هم از او كمك بگیریم و هم خود صبر كنیم.)
نابودى حكومتهاى ستمگر و جانشینى مؤمنانِ صابر، با اراده و مشیّت خداوند حتمى است. «یورثها من یشاء»
شرط رسیدن به حاكمیّت، صبر و مقاومت و استعانت از خداوند است. «استعینوا باللّه و اصبروا انّ الارض للّه یورثها من یشاء»
استعانت از خداوند و صبورى، نمودى از تقوا و پرهیزكارى است. «استعینوا باللّه و اصبروا... و العاقبة للمتّقین»
اهل تقوا، هم در دنیا پایان نیك دارند، «یورثها من یشاء» و هم در آخرت، برندگان اصلىاند. «والعاقبة للمتّقین»
امید به آیندهى روشن، وعدهى ادیان الهى از جمله اسلام است. «و العاقبة للمتّقین