تظاهرات دهانی بیماری ایدز

[نوای عشق]

هوالشافی

تظاهرات دهانی بیماری ایدز

دهان اولین محلی است که ویروس ایدز علائم تهاجمش را نشان می دهد. بعضی از حالاتی که همراه ایدز هستند بدین شرح است: لکوپلاکیای مویی دهان Hairy Leukoplakia (OHL)
این ضایه منحصرا مرتبط با ایدز است و علامتی ۱۰۰% مطمئن است برای اینکه فرد را در شروع مراحل پیشرفته ی بیماری ایدز بدانیم. لکوپلاکیای مویی دهان در حاشیه ی جانبی زبان یا در اطراف زبان ایجاد می شود. ضایعه ای سفید رنگ بدون مرز مشخص که حتی با فشار هم زدوده نمی شود. OHL می تواند در کام، گونه و یا لب ها هم ایجاد می شود اما این نمونه ها نادرند. برآورد می شود فردی که دچار لکوپلاکیا شده است، ۳۱ ماه بعد از مشاهده ی اولین ضایعه ، تظاهر کامل بیماری ایدز را در او خواهیم دید.


سارکوم کاپوسی
سارکوم کاپوسی تومور بدخیمی است که اغلب در کام و لثه ایجاد می شود. یکی از علامت های تشخیصی ایدز است. تقریبا، منحصرا در مردان هم جنس باز رخ می دهد. نسبت وقوع آن در مردان نسبت به زنان ۲۰ به ۱ است. این ضایعه معمولا بدون درد است و بعد از مدتی ته رنگی مایل به قهوه ای و یا بنفش در آن ایجاد می شود. در اغلب موارد این نوع سارکوم فقط در دهان ظاهر می گردد.


کاندیدیازیس دهانی
قارچ کاندیدیا جزء فلور نرمان دهان محسوب می شود. مقاومت از بین رفته و ایمنی کاهش یافته ی بدن در بیماری ایدز موجب تکثیر بیش از اندازه ی این قارچ و ظهور کاندیدیازیس و عفونت قارچی در دهان می شود.این عارضه در ۹۰% بیماران ایدزی دیده شده است. عفونت هم در کام سخت و نرم و هم در زبان ظاهر می گردد. گاهی اوقات در گوشه های لب ایجاد و باعث پوسته پوسته شدن(crust) ناحیه می شود. به ندرت در گونه ها هم مشاهده شده است.


بیماری لثه
طبیعی است که انتظار داشته باشیم هر عاملی که ایمنی میزبان را کاهش دهد بر روی لثه هم تأثیر می گذارد. پس در ایدز نیز چنین انتظاری داریم. هم ژنژیویت( التهاب لثه) و هم پریودنتیت ( التهاب بافت های حمایت کننده ی دندان) از تظاهرات بیماری ایدز هستند. التهاب لثه در یک خط مستقیم ظاهر می شود. التهاب بافت های حمایت کننده ی دندان تنوع گسترده ای دارد. از یک التهاب ساده تا نوع پیچیده ی التهاب که شامل از دست دادن تعدادی دندان است، متغیر است. هر دو نوع التهاب دردناک و تروماتیک هستند.
پیگمانتاسیون دهان( افزایش رنگدانه های دهان)
در بیش تر نمونه های ایدز افزایش رنگدانه های دهان را داریم. نواحی که تحت تأثیر قرار می گیرند لثه ها، زبان و کام هستند. اغلب داروها مثل کتوکونازول و زادوویدین مسئول ایجاد این ضایعه اند. پیگمانتاسیون معمولا رنگ قهوه ای- سیاه دارد.
مترجم: باران
منبع: وبلاک نویسان سایت پزشکان بدون مرز