سلام و عرض ادب و احترام
دوستان خوبم اين تاپيك مشابهت با هيچ تاپيك ديگري ندارد . نه لحظه هاي خودماني با خدا ، نه گفتگو با امام زمان (عج) ؛ نه الهي نامه . نه مناجات نامه ؛ نه ......... و در عين حال همه اينها هم ممكنه باشه .
موضوع اين تاپيك شب نوشته هاي من و توست ؛ وقتي از همه حا و همه كس خسته مي شيم . وقتي از كار روزانه . حتي از كارشبانه در همين جا خسته ميشم و ديگه مي خواهيم صحفه رو ببنديم وبريم . آن وقتي كه دلمون مي خواد فقط فقط خودمون باشيم و خدا ؛ خودمون باشيم و امير المومنين (ع) ؛ خودمون باشيم و امام حسين (ع) خودمون باشيم و حضرت زهرا ؛ خودمون باشيم و امام زمانمون سلام الله عليهم اجمعين ؛خودمون باشيم و ............................... .
و اما تو دوست خوب من ؛ هرچه اينحا مي نويسي فقط بستگي به حال اون لحظه نيمه شبت داره .
حتما ميدوني كه گاهي حرف هاي ما ممكنه خيلي زياد باشه . گاهي هم فقط يك جمله . گاهي فقط يك كلمه و گاهي فقط سكوت . همان سكوتي كه لبريز هزار معناست . همان سكوت كه لبريز از فرياده و ما ممكنه تنها با گذاشتن يك شاخه گل ابرازش كنيم ،همون سكوتي كه هيچ گوشي صداش رو نمي شنوه مگر خدا . گاهي هم يك يا چند آيه قرآن كه زبان حال اون لحظه ما مي تونه باشه ، گاهي ممكنه تنها يك ذكر تسلي بخش باشه ؛ گاهي هم زمزمه دو بيت شعر عارفانه با صد ايما و اشاره . گاهي يك غزل سراسر راز ؛ گاه هق هق اشك ، اما بي صدا ؛ گاهي ..............
نميدونم چي ميشه . نميدونم كي مياد اينجا و چي ميگه . نمي خوام الان بهش فكر كنم . فقط مي خوام اينحا حريم انسي باشه ؛ اينجا خلوتگاهي باشه تا بتونيم براي چند لحظه كوتاه هم كه شده ؛ خستگي هامون . خشم هامون ،گله هامون ؛ آزردگي هامون ؛ بغض ها مون و دلتنگي هامون رو ؛ نه با زبان تند و تيز آويخته به انتهاي حلقمون ،بلكه با زباني ديگر ؛ زباني كه عاشقان با معشوق خويش صحبت مي كنند بيان كنيم و با آرامش حاصل شده اين فضاي قرآني رو ترك كنيم
ازهمگي التماس دعا دارم