40. «بچّه پولدار ملّي»، «بچّه بي‌غيرت بين‌المللي»
دولتمردان تنبل به‌جای استحکام ساخت درونی و به‌جاي برنامه‌ریزی و سازمان‌دهی و پشت‌کار و عقلانيت ابزاري، مدام از موانع و دشمنان فرضي داخلي مي‌گويند و از دشمنان واقعي ملّت، با لحن ملتمسانه مي‌خواهند كه تحریم‌ها را لطفاً بردارید، ما همكاري مي‌كنيم و شما بیایید و اقتصاد ما را "توسعه" دهید! و از خود نمي‌پرسند كه آخر چرا دشمن باید چنين كاري به ضرر خودش بكند؟ چه زمانی و كجا چنين کرده است؟
این دیدگاه، ايده‌آليستي، غیرعلمی و كاملاً غير واقع‌بينانه است، دیدگاهِ «بچه پولدار ملی» است. پول نفت می‌دهیم و ضعف‌های اقتصاد خودمان را برطرف نمی‌کنیم، فرصت‌ها و سرمایه‌های داخلی را کشف و مدیریت نکرده و توليد داخلي را فعال و حمایت نمی‌کنیم و مي‌گذاريم تا تولیدکننده ضربه بخورد و واردکننده و دلال و رباخوار سود کنند! این سبک حتّي «عقلانیت ابزاری» از نوع غربي هم نیست و بلكه به‌كلي «ضدّ عقلانیّت ابزاری» و «ضدّ سود» است؛ این «ضررمحوری» است!
دوستان توجّه دارند كه سخن ما آن نبود که «سود اقتصادی» را رها کنید يا «پیشرفت» نمی‌خواهیم و مثلاً می‌خواهیم «ایدئولوژی» بر «اقتصاد» حاکم شود، نه اتفاقاً می‌گوییم «اقتصادی محض» عمل کنید، زيرا این سبك مديريت‌ها و شعارها، حتّي «اقتصادی محض» هم نیست! ضمن آن‌که مكتب ما «ضدّ سود» نیست و این مکتب مي‌گويد سود و عقل ابزاری لازم است، گرچه کافی نیست.
نقل قول
