حرمت خوانندگی زنان؛ عمل به شرع یا مشهورات؟!
مدتی است که در جهان، برخی زنان مسلمان یا غیرمسلمان به خوانندگی مشغول شدهاند؛ عدهای از آنها به صورت محجبه بر روی سن حاضر میشوند و برخی دیگر مانند جولیا پطرس مسیحی در لبنان به اجرای خواندن اشعاری با نیات بشردوستانه در حمایت از حزبالله و غزه پرداختهاند. حال با توجه به احکام شرع اسلام در زمینه موسیقی و خوانندگی؛ بهویژه خوانندگی زنان، این مسئله به یکی از پربحثترین مسائل در فضای مجازی تبدیل شده است؛ برخی افراد خوانندگی زنان با نیات خیر اینچنینی را ارزشمند قلمداد کرده و به همین دلیل گوش دادن به آن را بلااشکال دانستهاند، به بیان عدهای دیگر براساس بعضی فتاوی، گوش سپردن به صدای زن در صورت عدم غنا و مفسده جایز است و....
این گفتگوها در فضای مجازی ما را بر آن داشت که بار دیگر حکم اسلام درباره خوانندگی زن و استماع آن را مرور کنیم و ببینیم آیا به راستی خواندن زنان و گوشکردن به صوت آنها، از نظر شرع بلامانع است و سالهای سال، تنها فضای حاکم و جو غالب مذهبی جامعه، موجب حکم به حرمت آن شده بود و یا همواره این مسئله در شرع جایز نبوده است؟
در حقیقت در اینجا ما با دو مسئله مواجهیم؛ یکی بحث خوانندگی زنان و دیگری گوش دادن به آن.
1. خوانندگی زنان
برای بررسی مطلق خوانندگی؛ چه خوانندگی زنان و چه مردان، عبارتی که ملاک بحث دانسته میشود، «غنا» است.