یکی از معانی بلند و عمیق قرآنی مساله
"تسبیح کل نظام آفرینش در برابر خدای متعال" است.
معنای "تسبیح" منزه دانستن خداوند از هر عیب و نقص است ب
ه این معنا که هر موجودی اعم از انسان، حیوان، نبات و حتی جماد،
نقص وجودی خود را که سراپایش را احاطه کرده است درک می کند
و آن را به پروردگاری که غنا و کمال او همه موجودات را احاطه کرده
اظهار می کند و او را از هر عیب و نقص منزه می داند.