آموزگار بردباری * ویژه نامه گرامیداشت روز پدر*

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

♠*♠ آموزگار بردباری ♠*♠

♠*♠ ویژه نامه گرامیداشت روز پدر ♠*♠

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آموزگار بردباری

ای آموزگار بزرگ مجاهده و بردباری!
اندیشیدن فرداهای دور را از تو آموختم.

چین های صورتت، نقشه سال های کودکی من است.
و روزهای بادباک و شب های ستاره را با من نفس کشیده ای
و من، پیر شدن آسمانم را نظاره گر بوده ام؛

اما کهنه شدن غرورش را هرگز.
شبانه های خیس چشمانت، مسیر برخاستن و جست وجو
کردن را روشن ترین راهبر است.

جانم، جاده های تجربه و آفتاب را پوست می ترکاند؛
وقتی که چتر اعتمادت، بر مویرگ های اندیشه ام گسترده می شود.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

تقدیم به پدری که ندارم.....

ميان تمام نداشتن ها دوستت دارم ...

شانس ديدنت را هر روز ندارم ...

ولي دوستت دارم...

وقتي دلم هوايت را ميكند حق شنيدن صدايت را ندارم...

ولي دوستت دارم...

وقت هايي كه روحم درد دارد و ميشكند شانه هايت را براي گريستن كم دارم...

ولي دوستت دارم...

وقت دلتنگي هايم , آغوشت را براي آرام شدن ندارم ...

ولي دوستت دارم ....

آري همه وجودمي ولي هيچ جاي زندگيم ندارمت

و ميان تمام نداشتن ها باز هم با تمام وجودم...

دوستت دارم  پدرم روح بزرگت شاد وقرين رحمت باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

پدر ای وجودم از تو قدرت و توان گرفته
ای که از دم نفس هات هستی من جان گرفته

پدر ای که از تو جاری خون زندگی تو رگ هام
ای که از نور دو چشمت نور زندگی به چشمام

پدر امروز به پاهام دیگه نای رفتنی نیست
جز دریغی رو لب هام دیگه حرف گفتنی نیست

پدر، پیچ و خم راهم نمیخوام بی راهه باشه
گل سرخ آرزوهام توی فکر غنچه باشه

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مظهر عشق و اقتدار {ویژه نامه گرامیداشت روز پدر }{ویژه نامه سال 92 و 93 }


بهترین بابای دنیا به مناسبت میلاد امام علی (ع) و روز پدر ویژه کودکان

هدیه ای به پدر , به نشان قدر دانی (به مناسبت گرامیداشت روزپدر)

نامه های بسیار مهم یک پدر { لطفا همه بادقت بخونید}

بررسی جایگاه و مقام پدر در اسلام

گالری تصاویر ویژه تبریک روز پدر

آقایانی که می خواهند پدر شوند!

كيفر كمترين بى احترامى به پدر

نقش پدر از نگاه امیر مومنان

حرمت پدر ، حرمت خداست

نقش پدر در تربیت فرزند

جایگاه پدر در دستان مادر

پدر ، چتری بالای سر

منزلت پدر در اسلام

مظهر عشق و اقتدار

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

ای تکیه گاه محکم من، ای پدر جان ،

ای ابر بارنده ی مهر و لطف و احسان

ای نام زیبایت همیشه اعتبارم

روزت مبارک پدر عزیزم

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

پدر! می خواستم درباره ات بنویسم؛
گفتم: یداللّهی؛ دیدم، علی است.

گفتم نان آور شبانه کوچه های دلم هستی؛
دیدم علی است.

خلوص تو در عشق ورزیدن را نوشتم و
روح تو را از هر طرف پیمودم، به علی رسیدم.

آن گاه، دریافتم که تو، نور جدا شده ای از آفتاب علی هستی
تا از پنجره هر خانه ای، هستی را گرما ببخشی ؛

و این گونه بود که علی علیه السلام ، نماینده خدا و
نبی شد و پدر، نماینده علی علیه السلام .

تو را به من هدیه دادند و من امروز
تمامی خود را به تو هدیه خواهم کرد؛ اگر بپذیری.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

با تو، باران بهاری ام را پایانی نیست و بی تو
پرنده ای آشیان گم کرده در جاده های پاییزم.

تو که هستی، پنجره، با بال هایی گشوده از آفتاب، باغچه را مرو
ر می کند. با تو، نفس های مادرانه، تیررس اضطراب
و تشویش را مجال نمی دهند.

آجر به آجر، ساخته می شوم؛ وقتی پناه دست های امنت
موسیقی مهربان عشق را به ترنم می آیند.

بی تو، بن بستی می شوم در هزار توی رنج های خویش.
بی تو، شکوه جهان، ویرانه ای است مسکوت و بی هیاهو.

می ستایمت که رونق کوچه های سردسیر وجودم هستی؛
آن چنان که آفتاب، رگ های سپید قطب را.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

« خیال پدر»



شب بودوماه واختر و شمع ومن وخیال
خواب از سرم به نغمه مرغی پریده بود

در گوشه اتاق فرو رفته در سکوت
رویای عمر رفته مرا پیش دیده بود


درعالم خیال به چشم آمدم پدر
کز رنج چون کمان قد سروش خمیده بود

موی سیاه او شده بود اندکی سپید
گویی سپیده از افق شب دمیده بود


یاد آمدم که در دل شبها هزار بار
دست نوازشم به سر و رو کشیده بود

از خود برون شدم به تماشای روی او
کی لذت وصال بدین حد رسیده بود


چون محو شد خیال پدر از نظر مرا
اشکی به روی گونه زردم چکیده بود




شاعر:سهراب سپهری

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

سایه پدر



سایه ات همیشه بر سرم!

پشتم به تو گرم است.

با تو دنیا پر است و با لطفت خالی ها پر می شود.

برکت با دستان تو راه خانه ما را شناخته است.


پدرم! از تو آموخته ام با اینکه روزگار روی خوش نشان
نمی دهد، خوشرو باشم، و با اینکه سرمای زمستان
را به جان می خرم، گرمایی باشم برای دیگران

و با اینکه از آفتاب سوزان تابستان از نفس می افتم
آب گوارایی باشم به نوش دیگران.


پدرم! تو مهتابی در شب های تاریک و خوفناک زندگی ام
خوشی ای برای روزگار ناخوشی ام و پشت و پناهی برای آوارگی هایم.


پدر! روی سرم جا داری؛ درست مانند آن روزها که قَدّم به بلندی ها
نمی رسید، ولی تو مرا روی شانه هایت سوار می کردی
و دستم را به آسمان می رساندی.

هر ستاره ای که می چیدم، دلشادت می کرد و برای هر
ستاره ای که دورتر بود، تو بیشتر به زحمت می افتادی.


پدر! سایه ات مبادا لحظه ای از سرم کوتاه گردد؛
که دنیا بی تو چنگی به دل نمی زند.

خدیجه خدیوی