زهرای سه ساله کربلا * ویژه نامه ولادت با سعادت حضرت رقیه (س) *

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

امشب نسیم عشق درعالم وزیده است
شهدجنون به کام دل ماچکیده است

مستی خودش شده است خراب شراب ما
عقل ازسرتمامی مستان پریده است


امشب فرشته از سربازار آسمان
صدهدیه بهر دیدن دلبرخریده است

حال وهوای عرش خدا داده برزمین
گویاکه شاهکار دگرآفریده است

تاکوچه های شهرمدینه به شوق وشور
مامور وحی دلشده باسر دودیده است

گویادوباره سوره کوثرشده نزول
گویادوباره حضرت زهرا رسیده است

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

مرغ دلم، عاشق هوای رقیه است
عالم امکان ، همه برای رقیه است

عرش ، قلم، لوح، همه ارض و سماوات
شمس ، قمر ، نور ، مبتلای رقیه است

خون خدا قبل هر نماز و دعایـش
روی لبش نام دلربای رقیه است

کل جهان را بـه پای دختر خـود ریـخت
شاه ، رضایش فقط رضای رقیه است

سـر در قـلـبـم نـوشـــتـه بـا خَـطِ الـماس
جای کسی نیست فقط جای رقیه است

از چه تو رفتی به درب خانه ی حاتم؟
حاتم طائی خودش گدای رقیه است

قـلـب ابـوفـاضـل بـن حـیـدر کـرار
عاشق آن روی مه لقای رقیه است

دست جـدا شـد ولی علم کـه نیـفتاد
چون که به دستان او لوای رقیه است

کاش بگـویـنـد بـه مـن در صـف محشر
"جعفر" بی دل غزل سرای رقیه است

شاعر:جعفر ابوالفتحی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

شعر ریحانه ارباب

خانه ام عرش معلاست خدا میداند
مستی میکده برپاست خدا میداند
هر دلی مست تولاست خدا میداند
شب شب شادی زهراست خدا میداند

شهر پیغمبر اکرم متبرک گشته
خانه ام مهبط انوار ملائک گشته

من حسینم که دلم محرم اسرار بود
من حسینم که سرم نذر ره یار بود
من حسینم پدرم حیدر کرار بود
جد عالی نسبم احمد مختار بود

من حسینم کرمم وسعت چندین دریاست
مادرم حضرت صدیقه کبری زهراست

من حسینم به همه عالم و آدم شاهم
من حسینم که شهنشاه عدالت خواهم
و هدایت گر هر مرد و زن گمراهم
حامی دین خدا هستم و ثاراللهم

من حسینم که به مهرم دو جهان می ارزد
تربتم بر همه ی کون و مکان می ارزد

من حسینم پسری از همه بهتر دارم
من حسینم پسری شبه پیمبر دارم
من حسینم که یلی چون علی اکبر دارم
پسری عاشق سجاده ی دلبر دارم

دو علی داده خدایم چه بود بهتر از این
من که راضی به رضایم چه بود بهتر از این

لکن حالا خبر از یاس معطر داده
آری آری به دلم مژده ی کوثر داده
جانمی جان نظری کرده و دختر داده
و خدا در بغلم زینب دیگر داده

ثمرم امد و بابا شده ام خوشحالم
با چنین دخترکی من به خودم می بالم

همسرم بار دگر قرص قمر زائیده
قمری که اثرش در همه جا تابیده
به قدومش پر خود را ملکی سائیده
همه آرام بگیرید عسلم خوابیده

خودمانیم زبان عسلم شیرین است
بخدا صاحب دختر شدنم شیرین است

ساره و آسیه و هاجر و حوا آمد
نه فقط تاج سر مریم عذرا آمد
بهتر این است بگویم خود زهرا آمد
غصه ای نیست دگر همدم بابا آمد

زهره ی هاشمیان گشته عزیز همه است
نوه ای از نوه های علی و فاطمه است

دخترم با خبر از سر ضمیر همه است
با ظهورش به غم و درد همه خاتمه است
نفسش چون نفس مادر خود فاطمه است
کاشف الکرب شبیه قمر علقمه است

نه فقط بر گل شهزاده تخلص دارد
بلکه در دادن حاجات تخصص دارد

قلب آئینه درخشنده تر از الماس است
صورتش صورت حوریه بود حساس است
موجی از عاطفه ها دارد و با احساس است
زینت دوش یل ام بنین عباس است

به خودم رفته اگر سفره ی احسان دارد
روز و شب بر لب خود ذکر عموجان دارد

دل عاشق به دل دربه دری طعنه زده
چادرش بر نظر خیره سری طعنه زده
همچو شمسی که به نور قمری طعنه زده
چهره اش بر ملک و حور و پری طعنه زده

نام زیبای رقیه سر بام فلک است
چشم بد دور- بگردم چقدر بانمک است

مادرش فاطمه ی خانه صدایش کرده
بیمه ی دائمی لطف خدایش کرده
از حسودان قبایل که جدایش کرده
از الان فکر جهیزیه برایش کرده

کاش باشد و خودش نیز عروسش بکند
کاش باشد و تماشای جلوسش بکند

کاش امروز به سر آید و فردا بشود
بلبل خوش سخن گلشن طاها بشود
پیش چشمان پدر خوش قد و بالا بشود
چادری سر کند و زینب کبری بشود

قول دادم که گلم را سفر حج ببرم
قول دادم که برایش دو النگو بخرم

حوصله باشد اگر بافتن مو زیباست
گل و سنجاق سر و حلقه ی گیسو زیباست
مژه و سرمه و هر پرّش ابرو زیباست
گونه و خال و لب دختر خوش رو زیباست

به چنین گوهر زیبای خدا می نازم
به چنین دختر با حجب و حیا می نازم

هر دو وابسته ی چشمان تر یکدگریم
هر دومان زائر حال سحر یکدگریم
هر کجا هم برویم در نظر یکدگریم
صبح و ظهر و سرشب دور و بر یکدگریم

هرکجا که بروم پشت سرم می آید
نفسم، نخل جوانم ،جگرم می اید ...

شعر : علیرضا خاکساری

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

بر طاق جنّان حک شده سیمای رقیه
خورشید کمی از رخ زیبای رقیه

مهتاب که شب ها دل عالم برباید
یک نور ز رخسارِ دل آرای رقیه

دل در حرمش سجده کنان حلقه به گوش است
چون منتظرِ بخشش فردای رقیه

گر هر دو جهان ابر شوند اشک بریزند
یک قطره ز هر آبله ی پای رقیه

من کس نگذارم به دلم پای گذارد
زیرا که حریم دلِ من جای رقیه

گر سبزترین ارض خدا را که ببینی
آراسته با سبزیِ دیبایِ رقیه

او راه رود اهلِ حرم مستِ نظاره
این اشکِ حسین از قد و بالای رقیه

هر کرده ی او آیینه ی حضرت زهرا
این وجه شرر بر دلِ بابای رقیه

با این که غم کرب و بلا سخت گران است
سنگین تر از آن ناله و غم های رقیه

هر انس و ملک تشنه ی یک خنده ز رویش
روح همگان صفحه ی سودای رقیه

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

حسّی از عشق فراتر متولّد شده است
نور در قالب اَختر متولد شده است

جبرئیل آیه ی تطهیر نخواند عجب است
ماه بانوی مُطهّر متولّد شده است

گفت ارباب پس از بوسه زدن بر دهنش
طفل نَه ، قند مکرّر متولّد شده است

فاطمه(س) آمده از سلسله ی فاطمیون
کوثر از تیره ی کوثر متولّد شده است

می شود از حرکات و سکناتش فهمید
عشق عبّاس(ع) دلاور متولّد شده است

آخرین” فاطمه سادات ” حسین آباد است
این که در خانه ی دلبر متولّد شده است

بی سبب نیست اگر حیدریون سرمستند
نوه ی حضرت حیدر متولّد شده است

دختر زینت دوش نبی(ص) آمد ، یعنی
زینت دوش برادر متولّد شده است

عطر مادر شده از هر نفسش ، استشمام
گر چه در کِسْوت خواهر متولّد شده است

أمّ اسحاق تو رفتی ولی از دامانت
غنچه ای ناز و مُعطّر متولّد شده است

توأمان است غم و شادی امروز حسین(ع)
همسرش رفته و دختر متولّد شده است

تا که آماده ی جُنباندن گهواره شود
زودتر از علی اصغر(ع) متولّد شده است

کوچ او مثل پرستوست ، غریبانه و تلخ
گر چه مانند کبوتر متولّد شده است

بعداً از ” أَیتمنی ” گفتن او می فهمیم
خبره ی روضه ی منبر متولّد شده است

محمّد قاسمی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

و تو آمدی؛ ناگهان‏تر از همه باران‏های بهاری

آمدی و بی‏ مضایقه باریدی

مهربان‏تر از همه باران‏ها، مهربانی‏ات فراگیر شد

رقیه جان لبخند تو، طلیعه مهر بود، در بادیه ‏های تاریکی

شریعه عشق بود در بیابان‏های سوخته

سالروز ولادتت گل باران

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دامن شب ستاره باران است
جلوه‌ای از خدا نمایان است

کودکی آمده که گیسویش
شرح والیل و قدر قرآن است

لیلی ایل سبز حورشید است
آیه‌های قدش فراوان است

هرکسی دل نداده بر دستش
روز محشر بدان پشیمان است

برتر از فهم و درک انسان‌هاست
خادم خادمش سلیمان است

خشت اول به نام او نشود
خانه از پایبست ویران است

آمد آیینه‌ی جمال و جلال
دستگیر ای محول‌الاحوال

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

بشارت باد بر اهالی زمین که سیب سرخ بهشت
در ماه شعبان، جوانه زده است!

رقیه جان! نام تو، ریشه شَر را خشکاند
و آتش دوزخ را سرد کرد بر پیروان طریقه ی رستگاری.!

خانه ی حسین (علیه السلام)، با درخشش نام تو،
روشن‏تر شد تا نشانه‏ای باشد بر حُرمت دختر،

تا دیگر رنگ چهره‏ها
با شنیدن صدای تولد دختران، کبود نشود!

تا دیگر سنت‏های جاهلانه میان دختر و پسر،
خطی نکشد به نشانه ی خوشبختی و نحسی!

شکوفه باغ ولایت مقدمت مبارک باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ولادت بی بی ارض و سماء ،

دردانه آقا ابا عبدالله الجسين(ع)
نازدانه شهيده دشت كربلا

حضرت رقیه سلام الله عليها
مبارك باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

میلاد گل بهشتی






با درخشیدن حضرت رقیه سلام الله علیها در سال 57 هجری قمری، خانه امام حسین علیه السلام و ام اسحق گرمای تازه ای یافت، حضرت رقیه سلام الله علیها در اوان کودکی مادر را ازدست داد و در دامان عمه اش حضرت زینب سلام الله علیها تربیت شد.

در سال 60 هجری قمری، حضرت رقیه سلام الله علیها به همراه کاروان راهی کربلا گردید.

گویند در روز عاشورا، هنگام وداع حضرت امام حسین علیه السلام با اهل بیت، حضرت رقی سلام الله علیها خواب بود و پدر را ندید، از اینرو بارها از عمه اش زینب سبلام الله علیها سراغ پدر را می گرفت.

پس از واقعه جانسوز عاشورا، کاروان اسرا به همراه سرهای مطهر شهدا ابتدا به کوفه و سپس به شام حرکت کرد. پس از ورود اهل بیت امام حسین علیه السلام به شام، آنها را درخرابه ای نزدیک کاخ یزید ملعون جای دادند.

سختی های بسیار خرابه شام حضرت رقیه سلام الله علیها را به شدت آزرده بود و یکسره بهانه پدر را می گرفت. یزید ملعون دستور داد سر پدر را برای او ببرند.

حضرت رقیه سلام الله علیها سر پدر را به دامان گرفت و درد دلها با سر بریده پدر کرد و سرانجام جان به جان آفرین تسلیم نمود و در همانجا غریبانه به خاک سپرده شد.

به راستی تصور این مصیبت که کودکی تنها با 3 سال سن با غم بی مادری و فراق بابا وتحمل آن همه مصیبت جانگداز، باز هم مورد آزار و اذیت قرار می گیرد قلب هر موجود با احساسی را به درد می آورد.

امروزه مرقد مطهر این نازدانه اباعبدالله الحسین علیه السلام در شهر شام در سوریه به صورت بارگاهی عظیم وآبرومندی برای زیارت مشتاقان اهل بیت پیامبر صلی الله علیها درآمده است وهمه روزه هزاران نفر عاشق به کوری چشم دشمنان، آن عزیز را زیارت می کنند.

اللهم الرزقنا زیارتها فی الدنیا و شفاعتها فی الآخره