پیام های آسمانی (برگرفته از تفسیر نور)

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

10. وَ إِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِیمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَ إِسْمَاعِيلُ
رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنتَ السَّمِيعُ الْعَلِيم

و (بياد آور) هنگامى كه ابراهيم، پايه هاى خانه (كعبه) را با اسماعيل بالا مى برد
(و مى گفتند:) پروردگارا از ما بپذير، همانا تو شنوا و دانايى.


كار مهم نيست، قبول شدن آن اهميّت دارد.
حتّى اگر كعبه بسازيم، ولى مورد قبول خدا قرار نگيرد، ارزش ندارد.

“رَبَّنا تَقَبَّلْ”

(بقره، 127)

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

پیـــام های آسمــانی

جزء دوم

(برگرفته از تفسیر نور)

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

1.وَ لِكُلٍ ‏وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَا فَاسْتَبِقُواْ الْخَيرْاتِ أَيْنَ مَا تَكُونُواْ يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا ...

هر كسى را جانبى است كه بدان روى می آورد.
پس در نيكى كردن بر يكديگر سبقت گيريد. هر جا كه باشيد
خدا شما را حاضر می آورد، كه او بر هر كارى تواناست.


به جاى رقابت و سبقت در امور مادّى، بايد در كارهاى
خير از ديگران سبقت گرفت.

«اسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ»

( بقره، 148)

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

2.فَاذْكُرُونىِ أَذْكُرْكُمْ وَ اشْكُرُواْ لىِ وَ لَا تَكْفُرون

پس مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم، و براى من شكر كنيد و كفران نورزيد.


خداوند، به انسان شخصيّت می بخشد و مقام انسان را تا جايى
بالا می بردكه می فرماید:
تو ياد من باش، تا من هم ياد تو باشم.


«فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ»

(بقره، 152)

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

3.الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ


(صابران) كسانى هستند كه هر گاه مصيبتى به آنها رسد، مى ‏گويند:
ما از آنِ خدا هستيم و به سوى او باز مى ‏گرديم.


ريشه ‏ى صبر، ايمان به خداوند، معاد و اميد به دريافت پاداش است.


«الصَّابِرِينَ الَّذِينَ»

«قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ»

(بقره، 156)

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

4.خَالِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَ لَا هُمْ يُنظَرُونَ


(آنان براى) هميشه در آن (لعنت و دورى از رحمت پروردگار)
باقى مى ‏مانند، نه از عذابِ آنان كاسته مى‏ شود
و نه مهلت داده مى ‏شوند.


تخفيف كيفر يا تأخير آن، مربوط به دنياست.
در قيامت نه تخفيف است و نه تأخير.

«لا يُخَفَّفُ»

«لا هُمْ يُنْظَرُونَ»

( بقره، 162)

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

5.إِنَّمَا يَأْمُرُكُم بِالسُّوءِ وَ الْفَحْشَاءِ وَ أَن تَقُولُواْ عَلىَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ


همانا (شيطان)، شما را فقط به بدى و زشتى فرمان مى ‏دهد
و اينكه بر خداوند چيزهايى بگوييد كه به آن آگاه نيستيد.


شيطان، هم دستور به گناه مى‏ دهد، هم راه توجيه آن را نشان مى ‏دهد.
فرمان به سوء و فحشا، همان دستور به گناه و فرمان افترا بستن به خدا،
دستور به توجيه گناه است.

«يَأْمُرُكُمْ»

«وَ أَنْ تَقُولُوا»

( بقره، 169)

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

6. وَ قَاتِلُواْ فىِ سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَ لَا تَعْتَدُواْ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ

و در راه خدا با كسانى كه با شما مى ‏جنگند، بجنگيد
ولى از حدّ تجاوز نكنيد، كه خداوند تجاوزكاران
را دوست نمى‏ دارد.


حتّى در جنگ بايد عدالت و حقّ رعايت شود.

«قاتِلُوا» «لا تَعْتَدُوا»

بارها قرآن با جمله‏ ى «لا تَعْتَدُوا»
سفارش كرده كه در انجام هر فرمانى از حدود
و مرزها تجاوز نشود.

( بقره، 190)

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

7.ثُمَّ أَفِيضُواْ مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَ اسْتَغْفِرُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

سپس از همانجا كه مردم كوچ مى ‏كنند، كوچ كنيد
و از خداوند طلب آمرزش نماييد كه خداوند آمرزنده‏ ى مهربان است.


هرگز مأيوس نشويم، گذشته‏ ها هر چه باشد استغفار چاره ‏ساز است.
زيرا او غفور و رحيم است.


«وَ اسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ»

(بقره، 199)

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

8. وَ مِنْهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَا ءَاتِنَا فىِ الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ فىِ الاَخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّار


(اما) بعضى از مردم مى ‏گويند: پروردگارا! در دنيا به ما نيكى عطا كن
و در آخرت نيز نيكى مرحمت فرما و ما را از عذاب آتش نگهدار.


دنيا و آخرت با هم منافاتى ندارند،
به شرط آنكه انسان به دنبال حسنه و نيكى باشد.

«فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً»

( بقره، 201)