در سوگ صادق آل محمد (ص) *ویژه نامه شهادت مظلومانه امام جعفرصادق( ع) *

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

اینک ...

چگونه شیعه به رئیس مذهب خود مباهات نکند؛

حال آنکه وسعت این مکتب الهی،

شرق و غرب عالم را در زیر پرچم حقانیت خود گرد آورده است.

امشب، موسی بن جعفر(ع) بر بالین پدر،

سر بر خاک یتیمی می‌نهد و شال سیاه عزا

بر گردن شاگردان «مکتب جعفری» حلقه می‌زند.

کوچه‌های مدینه داغدارند و بقیع،

چشم انتظار آخرین مسافر خویش است.

بقیع، بقعه‌ای خاموش و تاریک؛

بقیع، آشنایی غریب؛

بقیع، مزار بی‌چراغ و

فانوسی که مظهر مظلومیت هزارواندی ساله است.

در بقیع، روضه لازم نیست،

خودش مرثیه مجسم است.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

ای صادق آل محمد صلی الله علیه و آله !
ای رئیس مذهب! ای بلند اختر!

در شب هجران تو، عالم دگرگون شده است.
توفانی از سهمگین ترین غم ها به وزش درآمده است
و از آسمان ناله های سرخ می بارد.

پیشانی آیینه ها چین و چروک برداشته است و صدای
هیچ پرستویی به گوش نمی رسد.

یلداترین شب، در هجران تو بر روی صبح، سیاهی
می پاشد و زمان، حرکت نمی کند.

جان عاشقان و شیفتگان تو، در آتشی از ماتم می سوزد
و شراره اش دنیا را می سوزاند.

هق هق گریه، رخصت تسلیت گویی نمی دهد
و طاقت شانه ها را می گیرد.

غم جانکاه تو را بر دل مجروح عاشقان تسلیت می گوییم.