خدا تمام عشق بود
عشق٬ آتش را گلستـان کرد
عشق، پسر را به قربـــــانگاه برد
عشق، مرگ به دست پـــدر را پذیرفت
عشق، به جای او گوسفندی را به تیغ سپرد
عشق، ابراهیم را بنده و خدا را آفریننده ساخت
و عشق خشنودی عاشق و معشوق را در برداشت.
آری در این روز بزرگ باید آنچنان
به یقین قلبی دست یافته باشی
كه تمام نفسانیات راقربانی كرده،
در خود زمینه رشد تقوا را ایجاد كنی
تا پله پله به قرب معبود ازلی نزدیك
و نزدیكتر شوی
و خوشا آنان كه از این فرصت به
خوبی استفاده میكنند و ابراهیموار
از این آزمایش سربلند بیرون میآیند
و می دانند که می بایست ابراهیمگونه تعلقات
خود به هر آنچه رنگ دنیایی و غیرخدایی دارد را قربانی كنند.
"زندگیتان به زیبایی گلستان ابراهیم و پاكی چشمه زمزم"