ویژه نامه ولادت فرخنده امام هادی علیه السلام * دهمین لاله گلزار امامت *

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خورشید دهم، افق، مدینه، نور آوای فرشتگان، دف و تنبور
امشب، دف ماه؛ در دو دست عشق امشب، هستی؛ سیاهْ مستِ عشق
امشب، هستی؛ رکوع خواهد کرد خورشید دهم طلوع خواهد کرد
جدّ گل نرگس است این مولود یاری ده مفلس است این مولود
نور ازلی‏ست این که می‏آید از نسل علی علیه‏السلام ست این که می‏آید
می‏آید تا امامِ جان باشد هادی علیه‏السلام هدایت جهان باشد
می‏آید آسمان شود دین را پرواز دهد تُرَنگِ آمین را
او در دل جهل، نور خواهد کاشت شب از دل او هراس خواهد داشت
جهلی که از آن جهان به زنجیر است در پرتو علم او زمین‏گیر است
نوری‏ست که ریشه‏کن کند ظلمت می‏آید تا کفن کند ظلمت
حیران شده خاندانِ عباسی انگشت به لب، کسانِ عباسی:
ـ کاین نورِ شگفت، از کجا آمد؟ انگار که از دلِ خدا آمد
کم مانده از او تَلَف شود ظلمت! قربانیِ نور و دف شود ظلمت!
پاییز دلِ خلیفه شد ویران! از جلوه این بهارِ بی‏پایان
این کیست که نور مُطلقش یار است؟! یاری بکنید! ظلم، بر دار است!
گفتند؛ ولی نور؛ تلاطم کرد ظلمت، سر و جانِ خویش را گم کرد
شب، باطل شد، دلِ جهان آمد خورشیدِ دهم از آسمان آمد
او آمد و جانِ خانه روشن شد چشمِ پدر و «سمانه» روشن شد.
«امشب، شبِ تهنیت، شبِ شادی» امشب، شبِ ارتقای آزادی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

امام هادى آمد تبارک اللَّه

مژده ز سوى خدا بر همه آمد

وجه خدا در زمین چهره گشوده

ماه امام جواد جلوه نموده

ولادت امام هادی(علیه السلام) مبارک باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

چراغ فروزان هدایت

سلام بر نور، بر روشنایی، بر دهمین خورشید!
سلام بر تابناک‌ترین ودیعه الهی در زمین،
بر مجد و شرافت، بر پاکی و عزت!

سلام بر او که یادگار فضیلت و پارسایی،
سخاوت و پاکیزگی بود!

نخل‌های هدایت از برکت دستانش ثمربخش بود
و سَحَر از دیدن قامت زیبایش تبسم بر لب داشت.

دست‌های حاجتمندان، بی آنکه سرشار باشند، از درگاهش دور نمی‌شد
و همگان در برابر شکوهش فروتن بودند.

باران رحمت آگاهی را بر سر و قلب مردمان جاری می‌کرد
و مؤمنان از پیشگاه همتش نیرو می‌گرفتند.

آن گاه که ناباوران و دشمنان به شکستن قد است و شکوهش می‌اندیشیدند،
خود، می‌شکستند و فرو می‌ریختند!


او خواب تاریک دلان را برمی آشفت و پرچم توحید را
در بلندترین قله های حیات برمی افراشت

او خواب تاریک دلان را برمی آشفت و پرچم توحید را
در بلندترین قله های حیات برمی افراشت.

او چراغ فروزان هدایت بود و یاور و راهنمای همیشه امت؛
کتاب دانایی و پارسایی و زهد را به هم درآمیخته بود
و از مدینه تا سامرا، نور و روشنایی ریخته بود.

میلاد خجسته و پرفروغش مبارک باد!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

زیارت نامه حضرت هادی علیه السلام

السَّلامُ عَلَيْكُمَا يَا وَلِيَّيِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكُمَا يَا حُجَّتَيِ اللَّهِ

السَّلامُ عَلَيْكُمَا يَا نُورَيِ اللَّهِ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ

السَّلامُ عَلَيْكُمَا يَا مَنْ بَدَا لِلَّهِ فِي شَأْنِكُمَا

أَتَيْتُكُمَا زَائِرا عَارِفا بِحَقِّكُمَا مُعَادِيا لِأَعْدَائِكُمَا

مُوَالِيا لِأَوْلِيَائِكُمَا مُؤْمِنا بِمَا آمَنْتُمَا بِهِ كَافِرا بِمَا كَفَرْتُمَا بِهِ

مُحَقِّقا لِمَا حَقَّقْتُمَا مُبْطِلا لِمَا أَبْطَلْتُمَا

أَسْأَلُ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكُمَا أَنْ يَجْعَلَ حَظِّي مِنْ زِيَارَتِكُمَا

الصَّلاةَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ

وَ أَنْ يَرْزُقَنِي مُرَافَقَتَكُمَا فِي الْجِنَانِ مَعَ آبَائِكُمَا الصَّالِحِينَ

وَ أَسْأَلُهُ أَنْ يُعْتِقَ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَ يَرْزُقَنِي شَفَاعَتَكُمَا وَ مُصَاحَبَتَكُمَا

وَ يُعَرِّفَ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمَا وَ لا يَسْلُبَنِي حُبَّكُمَا وَ حُبَّ آبَائِكُمَا الصَّالِحِينَ

وَ أَنْ لا يَجْعَلَهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيَارَتِكُمَا وَ يَحْشُرَنِي مَعَكُمَا فِي الْجَنَّةِ بِرَحْمَتِهِ

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي حُبَّهُمَا وَ تَوَفَّنِي عَلَى مِلَّتِهِمَا

اللَّهُمَّ الْعَنْ ظَالِمِي آلِ مُحَمَّدٍ حَقَّهُمْ وَ انْتَقِمْ مِنْهُمْ

اللَّهُمَّ الْعَنِ الْأَوَّلِينَ مِنْهُمْ وَ الْآخِرِينَ وَ ضَاعِفْ عَلَيْهِمُ الْعَذَابَ

وَ ابْلُغْ بِهِمْ وَ بِأَشْيَاعِهِمْ وَ مُحِبِّيهِمْ وَ مُتَّبِعِيهِمْ

أَسْفَلَ دَرْكٍ مِنَ الْجَحِيمِ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ

اللَّهُمَّ عَجِّلْ فَرَجَ وَلِيِّكَ وَ ابْنِ وَلِيِّكَ

وَ اجْعَلْ فَرَجَنَا مَعَ فَرَجِهِمْ [فَرَجِهِ‏] يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

قال الامام علی النقی علیه السلام:

مَن أطاعَ الخالِقَ فَلَم یُبالِ بِسَخَطِ المَخلُوقینَ
وَ مَن أسخَطَ الخالِقَ فَلیَیقَنَ أن یَحِلَّ بِهِ سَخَطُ المَخلُوقینَ

امام علی النقی الهادی فرموده اند :

هر کس از خدا اطاعت کند از خشم مخلوق و مردم نمی ترسد
و آنکه خدا را به خشم آورد پروردگار، وی را دچار خشم مخلوق خود می نماید.

سفینة البحار، ج2، ص 343

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

پرستوها برگشته‏ اند و ابرهای حجاز،
بارش آغاز کرده ‏اند در دهمین جشن شکوفایی زمین.

امروز، سکه دولت به نام تو می‏زنند که زبانت،
زبان «علی بن ابی‏طالب» است و امتداد رسالت آسمانی‏ات،
به خطبه ‏های غدیر ختم می‏شود.

تو از پشت سال‏ها رنج و خفقان آمده ‏ای؛
از پشت سال‏ها سکوت و تهدید،
از پشت سال‏های بی‏ پناهی شیعیان.

صدای سم اسب‏های کربلا،
در رنج‏نامه ‏های زندگی‏ ات هست
وحنجره ‏ات گواهی می‏دهد به زخم‏های هجرت.

شانه‏ هایت، پر از پشته ‏های عدالت استکه باید ببخشی
و در دست‏هایت نامه ‏های رسالت است که باید بخوانی.

تو را پیشاپیش صبح فرستاده‏ اند
تا چشم‏های خواب‏ آلود را بیدار کنی
و بشارت دهی به دولت عشق.
نوبت از آنِ توست

فصل، فصل آمایش بوستان‏هاست.
نوبت از آنِ توست که بتابی
و آفتاب‏گردان‏ ها همه به سوی تو برگردند.

نوبت از آنِ توست که بتابی با انوار دانش؛
تا سایه ‏های تردید، بگریزند،
تا تیرگی‏ های جهل فرو بمیرند،
تا یخ‏ های پندار آب شوند
و شعله‏ های یقین جان بگیرند.

فصل، فصل فرسایش اندیشه‏ هاست.
نوبت از آن توست
که توشه ‏های معرفت را به دوش بگیری
و در مزرعه عشق، بذرهای هدایت بکاری
تا خوشه ‏های حکمت بروید.

باغ دل‏ها آماده شده است برای شکوفان شدن؛
تنها تو باید بیایی و هرزه ‏های
وسوسه و آفت ‏های ضلالت را بزدایی.

قرآن، با منطق گویای تو به زبان خواهد آمد.
ایمان، در مکتب تو آموزش خواهد دید و اسلام،
حیاتی تازه خواهد گرفت در مدرسه تعلیم و تربیت تو!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

امروز، وقتى آفتاب جمال تو طلوع كند،
خورشيدِ زيارت جامعه كبيره از افقِ جانت سر خواهد زد.
هادى، نامى است كه عصاره معناى توست.

اى امام اسرار پنهان عشق!
وقتى در جاده عشق قدم مى ‏گذارى،
سرنوشتت را پل‏ هاى پشت سر معلوم خواهند كرد
كه تو، بقيه نور معصوم امامتى.

اى امام هدايت!
اى امام هدايت و روشنى!
ميلاد تو، جاده‏ها را بى‏ طاقت مى ‏كند تا با همه رگ‏هايشان
، نبض قدم‏هاى تو را انتظار بكشند.

تو سر مى ‏رسى،
تا قلب‏ها در سايه‏ سار بلند نام تو آرام گيرند.

اگر چه شهر، در پيله تاريك خود فرو رفته بود،
اما شوق آمدن تو،
كوچه‏ هاى بنى ‏هاشم را به تپش واداشت
تا در مژده ديدار صبر مجسم،
به ادامه ريسمان نجات چنگ بزنند.

گرچه يوسفِ جمالِ تو را در اسارتگاه ‏ها پنهان كنند،
وعده «اِنَّ اللّه تُعِّزُ مَنْ تشاء و تُذِّل مَنْ تشاء»،
سرود زندگى تو خواهد بود، اى نور هدايت.

طراوت امامت !اى قتيل عشق!
آن هنگام كه پا به جهان گذاشتى،
گل‏ها دسته‏ جمعى سپيدى را از روحت آموختند
و سرخى را از پايانت و زردى را از رخسار شب‏ زنده ‏دارت.

امروز، آسمان،
شعر تازه‏اى سروده است:
اى پنجره ‏هاى بسته!
با ياد ذريه زهرا روزه را باز كنيد
تا آسمان، زمين را لمس كند.

هرچند مى‏ خواهند
طراوت‏ بارانى امامتش را پنهان كنند؛
ولى اين اقيانوس را سدّ سنگ‏ريزه ‏هاى كفر،
مسدود نخواهد كرد.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

در سایه هادی امت

حضرت امام علی بن محمد الهادی علیه السلام در نیمه ذیحجه سال 212 هجری
در "صریا "، منطقه ای واقع در 6 کیلومتری مدینه متولد شد.

نام مبارک ایشان "علی"، کنیه اش "ابوالحسن" و القاب آن بزرگوار : نجیب، مرتضی، هادی،
نقی، عالم، فقیه، امین، مۆتمن، طیب و عسکری می باشد که مشهورتر از همه "هادی" و "نقی" است.

پدر گرامی آن حضرت، امام جواد علیه السلام و مادر ایشان
بانوی گرانقدر و با فضیلتی به نام "سمانه مغربیه" است.

محمد بن فرج می گوید:
ابوجعفر ، محمد بن علی علیه السلام مرا خواست و فرمود: کاروانی از راه می رسد
که برده فروشیدر میان آن است و کنیزانی همراه خود دارد.

سپس هفتاد دینار به من داد و امر کرد با آن کنیزی را با مشخصاتی که داد، بخرم.
من ماموریت را انجام دادم. این کنیز همان مادر امام هادی علیه السلام است.

قدر و منزلت این بانوی گرامی تا آنجا بود
که امام هادی علیه السلام درباره اش فرمود :

«مادرم عارف به حق من و اهل بهشت است. شیطان سرکش به او نزدیک نمی شود،
خداوند حافظ و نگهبان اوست و او در زمره مادران صدیق و صالحان قرار دارد.»

(دلایل الامامة، ص 216)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

*********************

سالروز ولادت پيشوای دهم شيعيان
حضرت علي النقي الهادی (ع)،
منبع فياض نور حق بر مسلمانان مبارك باد.
*********************

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

«خدا را پیوسته برای هدایت مردم، حجت‌ هاست.
امام هادى(ع)، هادى امت و هدایت‌یافته غیب بود.

فروغی که از خورشید وجودش می‌ تابید، روشن‌گر افکار و راهنمای مردم بیدار بود.
ظلمت حاکم، آن حق مظلوم را به زندان افکند و در حصر نهاد،
ولی آن نور زندانى، پیوسته روشنایی می‌ بخشید و بر دل‌ های محبان حکومت داشت؛
نه با سلاح، که با فلاح؛ نه با قدرت نظامى، که با فضیلت اخلاقى.

سخن‌چینان از جاذبه معنوی و برتری علمی‌ اش در آتش حسد می‌‌ سوختند و حاکمان،
او را رقیب حکومت می‌ دانستند. او را از مدینه به سامرا بردند
تا مدینه بی‌ خورشید بماند و پروانه‌ها، سرگردان و شیعه، پریشان،
ولی خلفای کوردل عباسى، کورتر از آن بودند که فروغ جهان‌تاب او را درک کنند.

آنچه او را محبوب دل‌ ها ساخته بود، پیوند با خدا، تکیه بر خالق، غنای از مخلوق،
وارستگی از دنیا، وابستگی به ابدیت و دلدادگی به عبادت بود.

سلام بر جان روشن و ضمیر فروزانش که با نیایش و نجوا با خدا مأنوس بود
و سجاده و سحر، گواه یک عمر تهجد و شب‌زنده‌ داری‌ اش بود».

سید محمد صادق میرقصری