غرور، تبختر، خودبرتر بینی، اعتماد به نفس کاذب و مردم را به عنوان زیر دست دیدن و خود را صاحب اصلی انقلاب و کشور دانستن نتایج طبیعی سبک زندگی اشرافی و راحت طلبی عده ای سابقا انقلابی خسته و پشیمان است که اتفاقاتی مانند هفت تیر کشی سه راه یاسر، هر از چندی مانند سر باز کردن یک دمل چرکین، چرک و کثافت این نوع زندگی را بیرون می ریزد ...
۹ دی نوشت: هفتتیرکشی محافظ ع - م برای فرزند شهید لاجوردی خبری بود که هفته گذشته در رسانه ها منتشر شد و حیرت و تعجب مردم را در پی داشت. از همان بدو رسانه ای شدن این ماجرای تلخ، واکنشهای جالبی که اکثرا در قالب طنز بودند در فضای مجازی و رسانه ها به این اتفاق نشان داده شد. برخی نوشتند: اگر بعد از تصادف کروکی بکشید، هفت تیر می کشند! بعضی از قول عفت مرعشی نوشتند: «اگر پلیس کروکی کشید، بریزید تو خیابونا!»؛ «هرگز در مسیر خودروهای خاندان هاشمی قرار نگیرید، چون علاوه بر خسارت مالی خسارت جانی هم به دنبال دارد!» و بسیاری جملات دیگر که همه آنها نشان دهنده یک حقیقت بسیار تلخ در این ماجراست.
سرمستان از «آقازادگی»
ضرب و شتم یک شهروند عادی مسلمان ولو فرزند شهید والامقامی چون لاجوردی هم نباشد و هفت تیرکشی برای او، در ملأعام و جلو چشمان خانواده اش، به خاطر یک تصادف ساده که اتفاقا مقصر هم او نیست، به قدری زشت و زننده است که رسانه های همیشه طرفدار خاندان رفسنجانی هم در این چند روز نتوانستند از آن دفاع کنند و تنها با سکوت ماجرا را گذرانده اند. اما به راستی این نوع مشی و منش که البته ظاهرا در خانواده هاشمی سابقه دار هم هست، از کجا منشأ گرفته است؟ چرا برخی باید خود را به گونه ای بالاتر و برتر از بقیه مردم ببینند که به خود اجازه چنین رفتارهایی را داده و همچنان خودشان را محق هم بدانند؟ آیا اینها نتیجه پدیده شوم «آقازادگی» نیست که خود، مولود «رفاه طلبی» و «اشرافیت گرایی» در میان برخی مسئولین است؟
منظور از آقازادگی نه معنای لغوی آن، که بسیاری از فرزندان مسئولین و بزرگان ما اشخاصی بسیار محترم و انقلابی اند (اگر معنای لغوی مد نظر باشد فرزند شهید لاجوردی هم آقازاده است) بلکه معنای خاص اجتماعی اش مد نظر است. مصداق بارز و تامّ «آقازادگی» را می توان در منش و کردار فرزندان خاندان رفسنجانی مشاهده کرد. اتفاق چند روز قبل سه راه یاسر، شاید تنها یکی از چند ده نمونه اتفاقاتی از این دست است که به خصوص مردم تهران روزانه با آن مواجه می شوند. مشاهده برخی رفتارهای متکبرانه و از سرِ دل خوشیهای سرمستانه توسط عده ای از آقازاده ها و منتسبین مسئولین، مشاهده خانه های مجلل و شبه کاخ برخی از مسئولین و فرزندانشان برای شهروندان تهرانی به امری عادی تبدیل شده است.