روزی غیر محتسبی نصیب شد و با راهیان اربعین همراه شدم.راهی که به سمت نور بود و طول راه سرشار از شور و عشق ؛شور و عشقی درهم تنیده با عقلانیت!
« اجتماع اربعین بزرگ ترین و با کیفیت ترین اجتماع بشری »
مسافران این سفر عشق آلود ظاهرا" همانند حاجیان در سرزمین وحی احرام برتن ندارند اما بوریایی از لباس دلدادگی همه آنان را محرم کرده تا پا در این راه بگذارند و به سمت قبله عاشقان طی طریق کنند و بین الحرمین را مطاف خود قرار دهند.
اجتماع اربعین را بزرگترین اجتماع بشری ارزیابی می کنند اما این اجتماع نه تنها بزرگترین بلکه با کیفیت ترین اجتماع بشری هم هست؛چرا؟
در این اجتماع از نوزاد یکی دو ماهه تا پیرمرد و پیرزن هفتاد هشتاد ساله از زن و مرد دیده می شوند. دراین اجتماع نه فقط ایرانی ها و عراقی ها که بسیاری ملیت های دیگر از افغانی و هندی و پاکستانی و مصری و اروپایی و لبنانی و سعودی وآذربایجانی و کویتی و بحرینی و ترکیه ای و حتی اهل سنت سوری حضور دارند.
این اجتماع از کارگر و افراد فقیر و بی سواد تا استاد دانشگاه و تاجر و هنرمند و صاحب منصبان و افراد متمول را در خود جای داده و نه فقط جا داده که به وفور افراد صاحب منصب و متمکن را می شود دید که بصورت ناشناس به زائران دیگر خدمت می کنند؛ از واکس زدن کفش گرفته تا جمع آوری زباله!
در این اجتماع، گذشت و ایثار مال امر دور از دسترسی نیست و آنقدر همه چیز از طریق نذورات خصوصا" توسط خود عراقی ها به زائران تقد یم می شود که زائران بعضا"با کمترین هزینه ممکن این سفر یک هفته ای را به پایان می رسانند.