روز اربعین شهادت امام حسین(ع) در کنار یکی از هیئت های عزاداری در چند متری
حرم امام حسین علیه السلام کودکی معلول عراقی به نام احمد که
توان راه رفتن نداشت نشسته بود که ناگهان لب به سخن گشود
و مولای خود سید الشهدا(ع) را همراه با قطرات اشک
و قلب کوچک خود این گونه مخاطب قرار داد:
لبیک یا حسین، ای مولا و جد من، یکی از خادمان تو هستم، تو را قسم می دهم
به حق مادرت زهرا، به حق کسی که دو دستش را در کربلا بریدند
اکنون کسی جز تو ندارم و از تو می خواهم مرا از این بیماری
و رنج نجات دهی که اکنون به زیارت شما آمده ام،
پس مرا به حق بیمار کربلا شفاعت کن.