یا رسول اللّه صلی الله علیه و آله وسلم :
می رَوید امّا زمین، بعد از شما
می شود اندوهگین، بعد از شما
خون ز خون می روید و گل می کند
وای بر حال زمین، بعد از شما!
یا رسول اللّه صلی الله علیه و آله وسلم ،
ای آفتاب عالمتاب «لَولاکْ»!
ای آیت آیینه گشته از
دلِ افلاک تا خاک! ای رَحمةٌ لِلعالَمین!
ای مشرق سبز طلوع روشنِ دین!
تنهاترین محبوب یزدان!
ای سینه آیینه پوش مِهر قرآن!
جاری ترین نعمت در سایه هستی؛ تو هستی!
به رغم مدّعیانی که منع عشق کنند
جمال چهره تو، حجّت موجّه ماست
اگر به زلف دراز تو دست ما، نرسد
گناه بخت پریشان و دست کوته ماست
یا رسول اللّه صلی الله علیه و آله وسلم !
امروز ماتم سرای دل را به نام تو، سیه پوش کرده ایم
و نام مبارک تو را با درود و تحیّت بر زبان جاری می سازیم.
سرشار از اندوهان تو،
با مویه های غریبانه حضرت زهرا علیهاالسلام ؛
با گریه های جانکاهحضرت علی علیه السلام ؛
با بی قراری حضرت جبریل علیه السلام
و با شور و غوغای فرشتگان، همراه می شویم
و به یاد گیسوانِ عنایتت، گیسو پریشان،
مرثیه های تنهایی را زمزمه می کنیم.
درود خداوند، بر تو، بر زندگی ات،
بر روشنایی راهت،
بر عروج روحانی و رستاخیز جسمانی ات!
از ساعتی که به دنیا آمدی و در ساعتی که
نیازمندانِ شفاعت را دستگیر خواهی بود!
مولا جان، یا سیّدی!
ما را به جرعه ای از یک تبسّم، میهمان کن.
سیدعلی اصغر موسوی