حتی قیام ۱۵خرداد ۱۳۴۲ که هزاران مسلمان مبارز توسط رژیم ستمشاهی به شهادت رسیدند، انجمن همراه با اعتراضات شدید، حضرت امام (ره) را مورد مؤاخذه قرار داده و با هماهنگی با رژیم پهلوی، حرکت اسلامی را محکوم نمود. [۳]
در مقابل شاه و عوامل او نه تنها از مبارزهی انجمن حجتیه با بهائیت بیم و هراسی به دل راه نمیدادند، بلکه بر اساس تحلیلهای دقیق اجتماعی و روانی، آنان نیز میدانستند که اینگونه مبارزات فرعی و حاشیهای، در واقع سوپاپ اطمینانی برای حرکات آنان محسوب میشود. سران رژیم ستمشاهی به خوبی میدانستند که مبارزات خنثی به خوبی انرژی و شور انقلابی جوانان مذهبی را به تحلیل خواهد برد و جوان مذهبی با این نوع فعالیتها، هم به لحاظ روحی غنی خواهد شد و هم به لحاظ سیاسی و اجتماعی فرصت و مجال توجه به غدّه اصلی مشکلات را نخواهد داشت. و حتی در صورت توجه به رژیم که اُمّ الفساد و ریشهی تمام نابسامانیهای اجتماعی و مذهبی محسوب میشد، دیگر احساس تکلیفی در برخورد با رژیم نخواهد کرد و تعهدات خود را در قبال مذهب و جامعه انجام شده مییابد.
بنابراین برخورد رژیم ستمشاهی با انجمن حجتیه یک برخورد ملایمتآمیز و دوگانه بود؛ هم به انجمن میدان میداد، چون فعالیتهای انجمن را در راستای منافع خود میدید و هم برای آن محدودیت قائل میشد. آنهم از این جهت که مبادا همین مبارزات خنثی روزی به مبارزات جدی علیه اصل رژیم منجر شود. لذاست که میبینیم ساواک کاملاً بر فعالیتهای انجمن اشراف داشت، از بسیاری از آنان جلوگیری به عمل نمیآورد و سعی میکرد با فشارهای معین و محدود از گسترش کادر فعالیتهای انجمن جلوگیری به عمل آورد تا هواداران این مجموعه هرگز از مبارزات خنثی و حاشیهای پایشان را فراتر نگذارند. [۴]
و از طرف دیگر، شاه به انجمن حجتیه اجازه فعالیت میداد تا هروقت خواست بتواند به وسیله آنان بهائیت را سرکوب کند تا خطری برای رژیمش نباشند. [۵]
در نهایت میتوان اینچنین برداشت کرد که این انجمن با داشتن اهدافی به ظاهر خوب ولی در واقع تبدیل به آلت دستی برای رژیم ستمشاهی شده و خواسته یا ناخواسته در راستای اهداف آن گام برمیداشت.
پینوشتها:
[۱] در شناخت حزب قاعدین زمان، ص۵۵.
[۲] نشریه خراسان وابسته به بنیاد مستضعفان، ۳۰/۸/۱۳۶۰.
[۳] جریان شناسی انجمن حجّتیه، سیدضیاءالدین علیانسب، قم: زلال کوثر، ۱۳۸۵، ص۲۴.
[۴] انجمن حجتیه و انحرافات آن، پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱/۱۱/۱۳۸۴.
[۵] بهائیت در ایران، سعید زاهد زاهدانی (گفتوگو)، فصلنامه موعود شماره۳۸.
منبع: پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب