ویژه نامه وفات حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها * بانوی آیینه و راستی *

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

۩۩✿۩۩ بانوی آیینه و راستی ۩۩✿۩۩

✿ویژه نامه وفات حضرت فاطمه معصومه (س)✿

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

قال الامام الصَّادِقِ (علیه السلام):

إِنَّ لِلَّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَكَّةُ وَ لِرَسُولِهِ حَرَماً وَ هُوَ الْمَدِينَةُ وَ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ حَرَماً
وَ هُوَ الْكُوفَةُ وَ لَنَا حَرَماً وَ هُوَ قُمُّ وَ سَتُدْفَنُ فِيهِ امْرَأَةٌ مِنْ وُلْدِي
تُسَمَّى فَاطِمَةَ مَنْ زَارَهَا وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ؛

امام صادق عليه السلام: خدا را حرمي است و آن مكه است، پيامبر را حرمي
است و آن مدينه است، اميرالمومنين را حرمي است و آن كوفه است
و براي ما حرمي است و آن قم است و در آن خانمي از فرزندان
من به نام فاطمه دفن خواهد شد، هركس وي را زيارت كند
پاداشش بهشت خواهد بود.

(بحارالأنوار ج : 99 ص : 266)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

فاصله من تا مرگ فقط یک آه است؛تیر آهی که چون از چله کمان
نَفَس رها شود،جام عمر من نیز چون بغض
فروخورده ای که ناگاه بشکند، تکه تکه می شود.

اکنون این دل هزار پاره من است؛آغشته به زخم های تن پدرم
که با غل و زنجیر اسارت،مرهم می یافت و آمیخته به نسیم غربتی
که ازسوی تبعیدگاه برادرم وزیدن می گیرد.

خدا نخواهد که هیچ مسافری در غربت بمیرد
و چشم به راه عزیزش جان بسپارد!

در مهربانی خوبانِ این سرزمین تردیدی نیست؛
اما هر دلی به خاکی انس دارد که ریشه اجدادی اش
در آن نهفته است و خانه و خاندانش آنجا پا گرفته اند.

اگر مرغ دل، کوچِ هم آشیان خویش را تاب می آورد،
کجا می توانستم دل از مدینه برگیرم و دامن از آن خاک برکشم؟

چه می توان کرد که چون بزرگ قبیله ای محمل
بربندد و راه غربت پیش گیرد، اهالی آن خاندان را تاب
و توانی نمی ماند که بر سرای خویش بمانند و بر دوری او صبر کنند.

پس اگر رسم روزگار چنین است که امام و حجت
خدا، پرده نشین غربت تحمیلی اش شود، همان
بهتر که من هم در غربت جان سپارم!

ای زادگان آفتاب شرقی!
میان من و شما عهدی بماند به یادگار!

اگر روزی گذار کسی از میان شما به شهر برادرم
افتاد و نگاهتان در نگاه ازلی اش گره خورد، او را باز
گویید که ما زنی را می شناسیم که در آخرین نگاه، آه
حسرت چشمانش را به ما بخشید تا در تلاقی نگاه ها مان،
آن را در کاسه خونین دیدگانت رها سازیم.

به او بگویید، رشته عمر خواهرش ـ معصومه علیهاالسلام ـ
از زنجیر غربت او نازک تر و کوتاه تر
بود و با یک تیغ آه پاره شد

و این فاصله های بی انتها و فراق های بی مرز که
بر تقدیر تاریخی اش سنگینی می کرد، به یک چشم بر هم زدن،
زیر پا نهاده شد و او در آغوش یادت رها گردید؛
مثل پری که بر موج لغزان باد می رقصد.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ﺗﺎ ﮐﯽ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﺳﻼ‌ﻣﯽ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ
ﺍﺯﺗﻮﺧﺒﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻧﮕﺮﺍﻧﻢ

جان بی تو به لب آمده ﺍﯼ ﭘﺎﺭﻩ ﺟﺎﻧﻢ
دلگیرم ازین شهر و روا ، نیست بمانم

ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﯾﻌﻘﻮﺏ(ﻉ) ﺍﮔﺮﺟﺎﻣﻪ ﺭﺳﯿﺪﻩ
ﺣﺎﻻ‌ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺭﺿﺎ(ﻉ) ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺳﯿﺪﻩ

ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺧﺒﺮﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ
ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﭘﺮﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ

ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﺳﻔﺮﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ
ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺑﻪ ﻗﻢ ﻫﻢ ﻧﻈﺮﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ

ﺑﺎ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﺳﻮﺩﻩ ﺑﻤﺎﻥ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﻢ
ﯾﮏ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﻣﺤﺮﻡ ﺑﺨﺪﺍ ﻫﺴﺖ ﺳﭙﺎﻫﻢ!

ﺍﯾﻦ ﺟﺎﺩّﻩ ﻫﺎ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻗﺪﻡ ﻣﺎﺳﺖ
ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﺮﺳﺪ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﺗﺎ ﻃﻮﺱ، ﻏﻢ ﻣﺎﺳﺖ

ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﮎ ﻋﺮﺍﻕ ﻋﺠﻢ ﻣﺎﺳﺖ
ﺣﺎﻻ‌ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﻮﻝ ﭘﺪﺭﻡ، ﻗﻢ ﺣﺮﻡ ﻣﺎﺳﺖ

حاشا ﮐﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﻢ ﺩﻟﺒﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ
ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﺎﺯﻡ ﺣﺮﻡ ﻣﺎﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ

ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺮﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺭﺿﺎ (ﻉ) ﺭﺍ ﺑﭙﺬﯾﺮﻡ
ﺣﺎﻻ‌ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺑﺮﺳﻢ ﯾﺎﮐﻪ ﺑﻤﯿﺮﻡ

ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﻢ ﻭ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﻭ ﺍﺳﯿﺮﻡ
ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺠﺮﻩ ﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﻭﺿﻪ ﺑﮕﯿﺮﻡ

ﺑﺎﯾﺎﺩ ﻏﻢ ﻓﺎﻃﻤﻪ (ﺱ) ﻫﻖ ﻫﻖ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ
ﺑﺮ ﺣﺎﺷﯿﻪ ﯼ ﺑﺮﮒ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ

ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﯼ ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﮐﺴﯽ ﮐﺎﺭ ﻧﺪﺍﺭﺩ
ﻗﻢ ﮐﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﻋﺰﺍﺩﺍﺭ ﻧﺪﺍﺭﺩ

ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﺩﺭﯼ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﻤﺎﺭ ﻧﺪﺍﺭﺩ
ﻣﻌﺼﻮﻣﻪ ﯼ (ﺱ) ﺗﻮ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻧﺪﺍﺭﺩ

نامحرم اگر هست در این کوچه غمی نیست
اینجا زدن فاطمه ها (س) حرف کمی نیست

ﺑﯿﻦ ﻧﻈﺮ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻓﺮﻕ ﺍﺳﺖ
ﺑﯿﻦ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﻭ ﻫﻤﻬﻤﻪ ﻓﺮﻕ ﺍﺳﺖ

ﺑﯿﻦ ﺍﺛﺮ ﻫﻠﻬﻠﻪ ﺑﺎ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻓﺮﻕ ﺍﺳﺖ
ﻣﺎﺑﯿﻦ ﻏﻢ ﻓﺎﻃﻤﻪ (س) ﺑﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ (ﺱ) ﻓﺮﻕ ﺍﺳﺖ

از مردم نامرد دراینجا اثری نیست
در شهر قم از ضربه سیلی خبری نیست

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

بخش فرهنگی : ادبی ،‌صوتی و تصویری

	ویژه نامه وفات حضرت فاطمه معصومه (س)*بانوی آیینه وراستی*سال95-94
	غروب خورشید قم{ویژه نامه وفات حضرت فاطمه معصومه(س)}سال(92_93)
	درسوگ چشمه خورشید{ویژه نامه وفات حضرت فاطمه معصومه ع (سال91)
	عروج دخت آفتاب{ویژه نامه وفات شهادت گونه کریمه اهل بیت} (سال 90 )
	دانلود مداحی و روضه خوانی وفات حضرت معصومه (س)
	زیارتنامه حضرت معصومه سلام الله علیها (صوت)
	آلبوم تصاوير ويژه وفات حضرت معصومه (س)
	پيامک هاي تسليت وفات حضرت معصومه (س)
	اشعار ویژه وفات حضرت معصومه (س)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مقالات و سایر مطالب مرتبط :

	محبت و مباهات حضرت معصومه (س) به برادرش امام رضا (ع)
	حضرت ولىّ‏ عصر(عج) و زیارت حضرت معصومه(س)
	رواياتي در باب زيارت فاطمه معصومه سلام الله عليها
	پاداش عظيم زيارت مرقد حضرت فاطمه معصومه (س)
	شباهت حضرت معصومه به حضرت زینب علیهاالسّلام
	نگاهی به فضایل حضرت معصومه (سـلام الله علیها)
	سی نکته کوتاه برای شناخت حضرت معصومه (س)
	جایگاه معنوی حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام
	زیارتنامه حضرت معصومه سلام الله علیهـا (متن)
	مقام علمى حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها
	دلائل هجرت حضرت معصومه علیهاالسلام به قم
	کرامات حضرت معصومه (سلام الله علیها)
	القاب حضرت معصومه در زیارتنامه ها

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

در وفات بانوی تقوا و مهربانی، حضرت فاطمه معصومه(س)
به مرثیه می نشینیم و دست اخلاصمان را به سوی
ضریحش بر سینه می گذاریم.

بوی مرثیه می آید و شیعیان علیع) به سوگواری بانویی نشسته اند
که آوازه تقوا و دانشش زبانزد قرون و اعصار است.

حضرت معصومه (س)، هویت زنان مسلمانی است که پاک دامنی
و عفافشان را هیچ دستی آلودن نمی تواند.

کوچ جان سوز دختر امامت و خواهر هشتمین حجت خداوند
را به امت مسلمان و ولایت مدار ایران تسلیت می گوییم.

مفتخریم که میزبان بانویی هستیم که کرامتش بی بدیل است
و آیینه قلبش ضامن دل های بی پناه مردم این سرزمین.

ای بانوی آیینه و راستی! آسمان ها در سوگت باران ریزند
و زمین، رفتنت را سیاه پوش می گرید.

سلام و درود خداوند بر بانویی که چشمان معصومش
روشن ترین افق ها را نشانمان داد.

دهم ربیع الثانی، سالروز وفات ملکوتی
حضرت فاطمه معصومه(س)
را به همه مسلمانان جهان تسلیت عرض می کنیم.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

نفست بوی یاس می دهد

روزهایت خود خوری می کنند و لحظه هایت بی تابی.
و تو آرام آرام نفس هایت را در فضای بیت النور رهامی سازی.

چه روزها که غربت، خزان زردش را به گونه های
بهاری ات ریخت.

سرخی چهره ات در پرتو شمع های فرو خورده
رو به زردی می رود و شعله های نگاهت
اندکی تا خاموشی فاصله دارند.

نفست بوی یاس گرفته است. یک چشم به مشهد
کاظمین دوخته ایچشم دیگر به مشرق خراسان.

بهاری شدی در آغوش پاییز.
غربت، ریشه های امیدت را جویده بود.

دیگر نفس هایت بوی یاس گرفته اند.سوارانی از
سمت نور می آیندهیچ کس نمی داند آنها کیستند.

چون برگ گلی بر نسیم دست هایشان
سوار می شوی؛ تو را به خاک می سپرند.

طیبه تقی زاده

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

«عمّه سادات! سلام علیک»

به حریم حرمت می آیم، آشفته و شوریده سر، خسته و تنها، غرق در غربتی
دیرینه که هر غروب،با یاد تو در سینه ام رخنه می کند وتنها
ضریح مقدس توست که نگاه مضطرب
و نابسامان مرا آرام می کند.

به حریم حرمت می آیم تا بغض مانده در گلو را مجال شکستن دهم
و اشک را فرصتی ،تا وجودم را صاف و زلال سازد.

به سوی حریم مقدس حرمت می آیم،خسته از تمام نامردی ها و نامردمی ها،
از تمام روزمرّگی های خود،غرق در گناه.

خسته می آیم و محتاج تا با تمام تشنگی و نیاز، مانندکبوتران حرمت، مسافرانی
که از دوردست ها به امیدت می آیند و پیشانی بر ضریح مقدست می سایند
تا هم نغمه با فرشتگان،زمزمه کنم:«عمّه سادات سلام علیک»

چه قدر ستودنی است قم،آن زمان که نگاه تو بر سرش سایه افکنده و چه قدر
آبی است آسمانش، آن زمان که مناره های بارگاهت چون
دستان سبز دعا نوازشش می دهند.

چه منّتی که تو به سوی شهر ما بیایی و چه سعادتی که ساکن
دیار ما گردی!اگر نبود آمدنت و اقامت سبزت،
شهری نبود که از آن ما باشد.

به سویت می آیم تا در دریای عشق غوطه ور شوم و دلم را به امید نگاه
بلند وآسمانی ات، همرنگ دریا سازم. هرچند از راه دور

اکرم السادات هاشمی پور

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

بانوی نور و نافله

صدای دسته های عزادار، چرخ بی تابانه کبوتران
در آسمانِ کدر، صدای سنج و زنجیر و گام هایی خسته
که شهر در ردّ عبورشان مچاله می شود.

ملائکِ مغموم که سر بر دیواره های ممکنات می گریند
و طیفی از غم که شهر را در خود شناور می خواهد.
تو را کدام پنجره باز خواهد شناخت.
عطر نفس هایت مرا به یاد بهارهای ناممکنم می اندازد.

تو نورانی ترین خورشیدی که بر کائنات
درخشیدی؛ افولت را چگونه باور کنم؟

چشمانت، شبچراغ های روشن ایمان شهرند
و بوی حریمت، بوی بهشتی جاری است.

گویی تکّه ای از خاک به افلاک پیوسته است.
تکّه ای از خاک، بوی عروج گرفته است.

... و تکّه ای از خاک، چگونه به خود جسارت
داده است تا تو را در آغوش بگیرد

و تو چگونه در خاک فرو خمیدی، بی آن که بدانی
لباس شهر، از این پس لباس عزاست و چشم هایمان تا ابد ماتم زده؟!

بال های کدام ملائک، پرنیان راهت خواهد بود
و کدام مسیر تورا تا آسمان عروج می دهد.

می خواهم چشم هایم را قربانی کنم.
می خواهم دهانم را به ستایش تو وا دارم.

می خواهم از تو بگویم، بنویسم و در یاد توجاری شوم و اشک بریزم.
چگونه است که از بزرگی ات نمی توانم سرود؟کلمات از دستم
فراری اند.کلمات از نورِ نام تو ذوب می شوند.

کلمات استعداد بیان شکوه تو را ندارند.نامت از بوی بابونه های
تازه سرشار است.نامت از بهارهای داغ خورده می سوزد.

نامت مرا به یاد سکوت و صبر می اندازد و چه
اندازه بزرگی و چه اندازه سرشار و بی نهایت!

چگونه بر سر بکوبم؟ گریبان چاک کنم؟
خاک عزا بر سر بریزم؟
چگونه؟...

مرا به حال خود بگذارید تا از این پس، سایه ای باشم
بر ستون های پوسیده مرگ؛

سایه ای که حتی قدرت اندک شناخت عظمت
بانوی نور و نافله را تا ابد نخواهد داشت.