۩ **♪♪**۩ ويژه نامه ولادت فرخنده حضرت زينب (س)و گراميداشت روز پرستار۩ **♪♪**۩

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

۩*♪*۩ ويژه نامه ولادت فرخنده حضرت زينب(س) ۩*♪*۩
۩*♪*۩ و گراميداشت روز پرستار ۩*♪*۩

سر ني در نينوا مي ماند اگر زينب نبود
كربلا در كربلا مي ماند اگر زينب نبود

چهره سرخ حقيقت بعد از آن طوفان رنگ
پشت ابري از ريا مي ماند اگر زينب نبود

درعبور از بستر تاريخ؛ سيل انقلاب
پشت كوه فتنه ها مي ماند اگر زينب نبود

ميلاد با برکت دخت گرامي زهرا (س) و علي (ع ) حضرت

زينب کبري سلام الله عليها ؛اسوه صبر و استقامت

و گراميداشت روز پرستار بر زنانسرافرازمسلمان

وپرستاران دلسوز و فداکارمبارک باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

سلام بر زينب پبام آور عاشورا

سلام بر زينب سبط گرامي حضرت مصطفي"ص"

سلام بر زينب ، دخت بزرگوار حضرت علي مرتضي "ع"

سلام بر زينب، يادگار حضرت زهرا"س"

سلام بر زينب، خواهر حضرت مجتبي و سيدالشهدا "ع"

سلام بر زينبي که فرزندش عون اکبر يکي از قربانيان کوي امام حسين "ع" بود

دسلام بر زينبي که تربيت يافته مکتب وحي بود

سلام بر زينب که علم لدني او را امام زمانش حضرت زين العابدين امضاء کرد
سلام بر بي بي زينب که با سخنانش کاخ بيداد يزيد را ويران کرد

سلام بر زينب که معلمه اولين دانشگاه معارف اسلامي بود و با تدريسخود بسياري از زنان ود ختران را با دانستنيهاي اسلام آشنا کرد

سلام بر زينب که وارث صفات حضرت علي مرتضي "ع" و زهرا"س" بود
سلام بر زينب که فريده حجاب و عفاف بود

سلام بر زينب که پرستار آقا امام سجاد "ع" بود و پرستاران جهان به وجودش مفتخرند

سلام بر زينب که امام حسين"ع" وقت وداع به ايشان فرمود: در نماز شب مرا فراموش نکن

سلام بر زينب که بار اسارت بر شانه او بود

سلام بر زينب بانوي بانوان ،‌

سلام بر بانوي حريم رسالت، صاحب بلاغت در سخن، داراي فصاحت در سخن،

عابده خاندان علي، ستاره درخشان آسمان بزرگي،

نو رچشم علي مرتضي"ع"، قهرمان کربلا و نشانه اي از نشانه هاي خدا

سلام بر زينب:
يکتا زني که در زنان بلکه در مردان عالم کمتر نظيرش را ميتوان ديد.

توانا بانوئي که عاليترين نمونه اي از شهامت و دليري، دانش و بينش، کفايت و خردمندي، قدرت روحي، و تشخص موقعيت بوده، و هر وظيفه اي از وظايف گوناگون اجتماعي را که بعهده گرفت، بخوبي انجام داد .

و سلام خاص بر حضرتش باد که خردمند ترين زن در ميان زنان و بزرگ بانوي بانوان است

دانشمند بانوئي که بايد جهان از خوان تعليماتش بهره برگيرند، و از خرمن کمالاتش خوشه ها بچينند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مادر زینب یعنی فاطمه زهرا (علیهاالسلام) نیز الگوی فضایل و در تربیت فرزندانش بسیار كوشا بود. تمام كارهای خانه را خود انجام می‏داد. گندم آرد می‏كرد و آرد را خمیر می‏نمود و نان می‏پخت و لباس ‏وصله می‏زد.

شب‎های جمعه تا صبح در حالت ركوع و سجده به سر می‏برد و جز برای دیگران برای خود هیچ دعا نمی‏كرد. در اثر كار زیاد بدنش رنجور شد، تا آنجا كه علی(علیه‌السلام) فرمود: در پی آب كشیدن از چاه اثر آن بر سینه زهرا باقی ماند و در اثر آرد كردن با آسیاب، دست‏هایش پینه بست و در اثر نظافت و پخت و پز لباسش پیوسته گردآلود بود.

در سخن گفتن از راستگوترین افراد بود.
این خانواده بهترین الگو برای احترام متقابل نسبت ‏به یكدیگر است، احترام به همسر یكی از اصول زندگی خانه آنهاست، علی(علیه‌السلام) می‏فرماید:

«به خدا قسم من هیچ زمان فاطمه را خشمناك نكردم و او را بر كاری اجبار ننمودم تا این كه از دنیا رحلت كرد و همچنین هیچ‏گاه فاطمه مرا خشمناك نكرد و از من نافرمانی ننمود و هر وقت‏به او نگاه می‏كردم غم‏ها از وجودم رخت‏ برمی‏بست.»

انفاق این خانواده سرمشق زندگی همگان است، زیرا پناهگاه یتیمان، فقیران و بردگان بوده و از كوچك تا بزرگ ایشان حتی غذای خود را برای خدا از خویش دریغ می‏داشتند و به نیازمند می‏دادند. (آیات ‏7 تا 11 سوره «هل اتی‏» بیان كننده روحیه جود و بخشش این خانواده است.)

فرزندان این خانواده كه از جمله آنها «زینب‏» است، از مكارم اخلاق این پدر و مادر بهره‏ها گرفته‏اند؛ در دانش، زهد، صبر، عفت، حضور در صحنه‏های سیاسی.

از روایات و اخبار استفاده می‏شود كه بخشی از علوم بانو زینب سلام الله علیها از جانب پروردگار به او افاضه شده بود.

زینب در چنین خانواده و محیطی بزرگ شد. او نزد بهترین آموزگاران بشریت تربیت ‏یافت.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دانشی از سوی خدا

از روایات و اخبار استفاده می‏شود كه بخشی از علوم بانو زینب سلام الله علیها از جانب پروردگار به او افاضه شده بود. امام سجاد(علیه‌السلام) در خطابی به عمه‏اش زینب فرموده است: «انتَ ‏بِحمداللهِ عالمةٌ غیرَ مُعلمه و فهمه غیرَ مُفهمه‏»؛ تو بحمدالله دانشمندی معلم ندیده هستی و دارای درك و فهمی هستی كه ذاتی تو است.

او «مفسر قرآن‏» بوده است و در ایامی كه علی (علیه‌السلام) در كوفه حضور داشت این بانوی بزرگ مجلسی در منزل خود داشته و برای زنان تفسیر قرآن بیان می‏فرموده است. در یكی از روزها بیان تفسیر «كهیعص‏» را می‏فرمود.

در آن میان امیرمؤمنان (علیه‌السلام) وارد شد و فرمود: ای نور دیده! شنیدم كه تفسیر كهیعص را برای زنان بیان می‏نمودی. عرض كرد: بلی فدایت ‏شوم! فرمود: ای نور دیده! این رمزی است در مصیبتی كه پس از این بر شما عترت پیغمبر، وارد می‏شود پس برخی از آن مصایب را برایش برشمرد تا جایی كه گریه آن مظلومه بلند شد.

گواه دیگر بر دانش انبوه آن بانو خطبه‏هایی است كه در كوفه و شام ایراد كرده است و دانشمندان زیادی آنها را ترجمه و شرح كرده‏اند. این خطبه‏ها نشان‏دهنده تسلط علمی آن بانو در علوم اسلامی به ویژه قرآن كریم بوده است. آیاتی كه او در این خطبه‏ها مطرح كرده است جواب دهنده شبهات بسیاری در زمینه‏های اعتقادی و غیر آن است.

حضرت زینب علیهاالسلام در خطبه‏های خود نشان داده كه به معارف قرآن كاملا آشنا بوده است. اگر كسی به آیات قرآن معرفتی جامع نداشته باشد چگونه می‏تواند هر آیه‏ای را برای استدلال مخصوص به گونه‏ای كه دشمن را محكوم كند، به كار برد.

آری، تنها غواص ماهر دریای قرآن و حقایق آن می‏تواند حامل پیام امامت ودیعه‏دار اسرار الهی باشد. او در زمان بیماری امام سجاد (علیه‌السلام) از جانب امام حسین(علیه‌السلام) نیابت ‏خاصی برای مراجعات و رفع مشكلات مذهبی مردم داشته است و مردم نیز در امور حلال و حرام به زینب سلام‎ الله ‎علیها مراجعه می‏كردند تا زمانی كه امام سجاد (علیه‌السلام) از بیماری شفا پیداكرد.

شاهد دیگر بر مقام علمی او روایاتی است كه آن محدثه نقل كرده است، از جمله آنها، خطبه مادرش فاطمه(علیهاالسلام) در مسجد مدینه است. و حدیث «ام ایمن‏» پیرامون حوادثی كه در آینده در كربلا به وقوع خواهد پیوست.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

در محضر خدا

چنانكه نوشته‏اند آن بانوی پاك در همه عمر هیچ‎گاه نمازهای نافله را ترك نكرده است. امام سجاد علیه‌السلام فرمود: «عمه‏ام زینب در مسیر كوفه تا شام نمازهای واجب و مستحب را به جا می‏آورد و در بعضی جاها به علت گرسنگی و تشنگی زیاد نمازش را نشسته می‏خواند.»

از آنجا كه امام حسین(علیه‌السلام)، از عبادت‏های خواهرش زینب كاملا مطلع بود می‏دانست كه او نزد پروردگار خود مقام استجابت دعا دارد در آخرین وداع به وی می‏فرماید:

«یا اختاهُ لا تَنسینی فِی نافلةِ اللیل‏»؛

ای خواهرم! مرا در نمازهای شبت فراموش نكن.

مراتب عرفانی حضرت زینب علیهاالسلام با مقام امامت چندان فاصله‏ای ندارد. او مانند مادرش زهرا چنان در عبادت كوشا بود كه پاهای مباركش متورم شد.

نشان داد كه تفاوتی بین زن و مرد برای رسیدن به عبودیت پروردگار نیست و ملاك و امتیاز انسان نزد خداوند مذكر و مؤنث ‏بودن نیست.

قرآن می‏فرماید:
« مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاةً طَیِّبَةً وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ‏»(نحل/97)؛
هر كس عمل صالحی انجام دهد - مرد باشد یا زن - در صورتی كه ایمان داشته باشد ما حتما به او زندگی پاكیزه روزی گردانیم و بهتر از آنچه عمل كرده‏اند به آنها پاداش می‏دهیم.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

در آیینه زهد

زاهد آن فقیری نیست كه به دلیل ناتوانی خویش دنیا را نخواهد بلكه كسی است كه با وجود ثروت و امكانات، به زر و زیور دنیا دلبسته نباشد. زینب پاك در دامن مادری تربیت‏ شد كه پوست گوسفند، فرش خانه‏اش بود و پدر بزرگوارش بارها كفش خود را پینه می‏زد و در زمان خلافت هرگز دو خورشت‏ یكجا مصرف نكرد.

همسرش «عبدالله بن ‏جعفر» از نیكان زمان و ثروتمندان آن عصر بود و در جود و بخشش مشهور به «ابوالمساكین‏» است. با این حال زینب سلام الله علیها برای خود هیچ اندوخته‎ای نداشت و با دست‏ خالی به كربلا به اسارت رفت و بازگشت.

امام سجاد(علیه‌السلام) فرمود:
«زینب سلام الله علیها در زندگانی خود برای آینده‏اش هیچ چیز ذخیره نكرد.»

او هجرت و شركت در حماسه كربلا و اسارت را بر ماندن در مدینه و زندگی در كنار شوهر و داشتن كنیزان و غلامان ترجیح داد و فریفته خوشی چند روزه دنیا نشد و نام خود را در كنار امام حسین(علیه‌السلام) ثبت كرد، آگاهی داشتن آن بانو از حوادث كربلا، شهادت برادرش و اسارت خود، بر عظمت این زهد می‏افزاید.

وی دو فرزند خود را نیز به كربلا برد و آنها به شهادت رسیدند. با این كه علاقه مادر نسبت‏ به فرزند امری ذاتی و فطری است وقتی كه آن دو به شهادت رسیدند برای این كه در صبر و ایمان او خللی پیدا نشود برای دیدن دو فرزند شهیدش از خیمه‏ها بیرون نیامد.

او به زنان مسلمان آموخت ‏به جای نظاره و تقلید زندگی دیگران و توجه به زیورهای دنیا و دل بستن به آنها باید دنیا را وسیله رسیدن به آخرت دانست و زخارف دنیا انسان را ابدی نمی‏كند و آنچه به انسان حیات جاوید می‏بخشد تكیه به معنویت است.

منبع:
مجله ماهنامه كوثر، شماره 6 ، حسین علوی مهر .

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ولادت


ثمره ازدواج مبارك علي عليه السلام و فاطمه زهرا عليها السلام پنج فرزند به
نام هاي حسن، حسين، زينب، ام كلثوم و محسن است

بنابر آن‌چه كه از امام صادق عليه السلام رسيده است «محسن» كه آخرين
فرزند زهرا بود، بر اثر تجاوز و هجوم دشمنان اسلام به خانه آن حضرت،
در شكم مادر جان داد و به دنبال اين حادثه دردناك و صدماتي كه بر
جسم فاطمه عليها السلام وارد آمد، آن حضرت بيماري شديد پيدا كرد
و به شهادت رسيد.

زينب، سومين فرزند مهد ولايت است كه به احتمال قوي در سال ششم هجرت
در مدينه چشم به جهان گشود.


زينت پدر


زينب، يعني زينت پدر و اين نامي است كه خداوند براي دختري انتخاب كرد ،
كه با انجام رسالت خويش زينت بخش تاريخ شد و موجب افتخار و سرافرازي خاندان وحي و ولايت گشت.
و اين است كه نام زينب در تاريخ كربلا كه تاريخ جاودانگي اسلام و تشيع است،
به خاطر فداكاري‌هايش، زيبا،‌درخشان و جاوداني است.

مراسم نام‌گذاري اين درّ ولايت را در تاريخ اين گونه مي‌خوانيم:'


نامي آسماني

هنگام ولايت زينب كبري، چون رسول خدا در سفر بود،
فاطمه از همسرش علي درخواست كرد كه نامي براي فرزندشان انتخاب كند.
علي عليه السلام در جواب فرمود: من بر پدرت سبقت نمي‌گيرم، صبر مي‌كنيم
تا پيامبر از سفر برگردد. چون پيامبر بازگشت و خبر ولادت نوزاد زهرا را
از زبان علي عليه السلام شنيد فرمود: فرزندان فاطمه فرزندان منند
ولي خداوند در باره آنان تصميم مي‌گيرد.

بعد از آن جبرئيل نازل شد و پيام آورد كه خداوند سلام مي‌رساند و مي‌فرمايد:
نام اين دختر را زينب بگذاريد كه اين نام را در لوح محفوظ نوشته‌ام.
آن گاه رسول خدا زينب را گرفت و بوسيد و فرمود:
توصيه مي‌كنم كه همه اين دختر را احترام كنند، كه او مانند خديجه كبري است.

يعني همان گونه كه فداكاري هاي خديجه در پيشبرد اهداف پيامبر و اسلام بسيار ثمربخش بود، ايثار، صبر و استقامت زينب در راه خدا نيز در بقا و جاودانگي اسلام از اهميت ويژه‌اي برخوردار است.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

با مادرش فاطمه

فاطمه بعد از پدر گرامي خويش چند ماهي بيش در اين دنيا نماند. بنابراين زينب
از محبتهاي مادري چون صديقه كبري بيش از چند ماهي بهره نجست.
اين دوران كوتاه چند ساله، پر است از فراز و نشيبها و خاطره‌هاي تلخ
و شيريني كه زينب را براي ادامه حركت و مجاهدت در راه خدا و استقبال
از مشكلات و مصائب زندگي آماده مي ساخت. زينب مادرش فاطمه را بعد از
رحلت رسول خدا خندان و متبسم نمي ديد. فاطمه در غم از دست دادن پدري
چون رسول خدا و حمايتهاي او چندان گريست كه نام او را در شمار گريه كنندگان
معروف تاريخ چون آدم،‌ يعقوب، يوسف و امام سجاد آورده‌اند.

زينب در تمامي اين دوران با مادر در كنار او بود و صحنه‌هاي مصيبت‌بار
رحلت پيامبر خدا و اندوه بيكران مادر و ظلم و جنايت دشمنان*
در حق اهلبيت پيامبر را نظاره مي‌كرد و همه اين ناملايمات بر قلب كوچكش
فرود مي‌آمد و او براي خدا صبر مي‌كرد و پايداري در راه خدا را پيشه
خود مي‌ساخت،‌ تا زمينه‌اي باشد براي تحمل مصيبتها و رنجهاي بزرگتري
كه در انتظار او بود.

دفاع از حق

زينب در مجلس سخنراني مادرش فاطمه در مسجد رسول خدا در دفاع از حقوق
اهلبيت و فدك حاضر بود و خطبه و سخنان مادرش را در آن مجلس به ياد داشت؛
به طوري كه خود يكي از راويان آن خطبه به شمار مي‌آيد.

او از مادرش آموخت كه چگونه بايد در مقابل دشمنان ايستادگي كرد
و آنان را رسوا ساخت. او آماده مي‌شد كه با سخنان خود در بازار كوفه
و كاخ ابن زياد و يزيد، ظلم و جنايت آنان را برملا سازد و از اسلام و ولايت دفاع كند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

صبر را معنا و مفهومی بنام زینب است
احترام عشق هم از احترام زینب است

شهربی میخانه وساقی نباشد شهرعشق
تشنگان عشق رامستی زجام زینب است

فرش راتاعرش پیمودن نه کارهرکسی است
این مسافت هرچه باشدزیرگام زینب است

کیست زینب علم اول علم آخر پیش اوست
متن عاشورا مدون با پیام زینب است

داوری بنگر که در بیدادگاه شهر شام
با حسین همدست گشتن اتهام زینب است

گرچه جایز نیست از بهر زنان امر جهاد
چادرو پوشش نمادی ازقیام زینب است

افتخار سید خوش زاد می دانی زچیست
افتخار او همان بس که غلام زینب است

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

زندگي مشترك

اينك زينب به سالهاي تشكيل زندگي مشترك نزديك شده است. او مي‌داند كه ازدواج براي هر زني حق طبيعي و شرعي است و روي گرداني از اين سنت، خارج شدن از آئين پيامبر اسلام است.

ولي زينب با ازدواج كه عمل به سنت پيامبر خداست،‌ رسالت بزرگي را كه بر دوش دارد فراموش نمي‌كند. او مي‌داند كه بايد در تمام صحنه ها و لحظه ها در كنار برادرش باشد. او مي‌داند كه به ثمر نشستن قيام حسين و شهادت عزيزانش، نيازمند آزادگي در اسارت، صبر و پايداري،‌ و پيام رساي او به گوش تاريخ بشريت است.

از اين رو زينب در قرارداد ازدواجش شرط همراهي با برادرش حسين را قيد مي‌كند تا از وظيفه مهم خود باز نماند. از شخصيتي متعهد به اسلام و دوستدار اهلبيت، چون عبدالله بن جعفر كه به خواستگاري دختر علي آمده است، انتظاري جز پذيرش اين شرط نيست. به هر صورت مراسم خواستگاري پايان مي‌يابد و عبدالله بن جعفر به افتخار همسري زينب كبري نائل مي‌گردد.


همسر زينب

عبدالله از فرزندان جعفر است و جعفر، فرزند ابوطالب و برادر علي و از جانبازان جبهه موته و شهيدان بزرگ اسلام است. شخصيت جعفر بن ابي‌طالب را كه معروف به جعفر طيار است، مي‌توان از اظهار علافه و سخنان پيامبر اكرم درباره او دريافت. هنگام فتح خيبر،‌ زماني كه جعفر از حبشه مراجعت كرد پيابمر او را آغوش گرفت و ميان ديدگانش را بوسيد و فرمود: نمي‌دانم به خاطر كدام يك خوشحال‌تر باشم، به خاطر ورود جعفر يا فتح خيبر؟ و رسول خدا او را در جوار مسجد منزل دادند.

زماني كه جعفر در جبهه موته جنگيد و دو دستش قطع شد و حاضر نشد پرچم را بر زمين بيفكند،‌ پيامبر خدا فرمودند: خداوند به جاي دو دست دو بال به جعفر عنايت كرد كه در بهشت با آن‌ها پرواز كند و از همين روست كه او به جعفر طيار معروف شد.

عبدالله در حبشه متولد شد و اين ولادت زماني رخ داد،‌ كه جعفر به همراه همسرش و عده‌اي ديگر از مسلمانان بر اثر فشار دشمنان اسلام و به پيشنهاد پيامبر اكرم(ص)‌ به حبشه هجرت كرده بود. عبدالله بعد از شهادت پدرش جعفر مورد محبت و علاقه پيامبر اكرم بود.

در تاريخ آمده است: هنگامي كه جعفر پدر عبدالله به شهادت رسيد،‌ پيامبر فرمود: فرزندان جعفر را نزد من بياوريد. حضرت آنان را در آغوش عطوفت خود گرفت،‌ بوسيد و چشمهايش پر از اشك شد. و اين گونه از عبدالله كه كودكي بيش نبود تفقد و دلجويي فرمود.

بعد از پيامبر اكرم تاريخ شاهد رشادتها و فداكاريهاي عبدالله در كنار اميرالمؤمنين(ع) بوده و او در جنگ صفين از شجاعان صحنه نبرد به شمار رفته است و جود و سخاوت او نيز در آن زمان زبانزد بوده است.