ویژه نامه عید نوروز * عطر کمال طبیعت*

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دوبیتی های بهارانه

بهار مي‌رسد آيا بــــود كه در چمني
نشسته پاي گل و ياسمين تو باشي ومن

هلالي جغتايي

بهار رفته بــــــاز آمــــــــــد دوباره
پرستوي به غربت رفته بر گرد

مهدي سهيلي

رسم بد عهدي ايّام چو ديد ابر بهار
گريه‌اش بر سمن و سنبل و نسرين آمد

حافظ

مرا هرگه بهار آيد به خاطر ياد يار آيد
به خاطر ياد يار آيد مرا هر گه بهار آيد

شهريار

بهار مي‌رسد آهنگ باغ كن زان پيش
كه رفته باشي و بار دگر بهار آيد

هلالي جغتايي

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

رسید یار و ندیدیم روی یار افسوس
گذشت روز و شب ما به انتظار افسوس

گذشت عمر گرانمایه در فراق دریغ
نصیب غیر شد آخر وصال یار افسوس

گریست عمری آخر ز بیوفائی چرخ
ندید روی تو را چشم اشکبار افسوس

خزان چو بگذرد از پی بهار می‌آید
خزان عمر ندارد ز پی بهار افسوس

به خاک هاتف مسکین گذشت و گفت آن شوخ
ازین جفاکش ناکام صد هزار افسوس

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

من به هنگام شکوفایی گلها در دشت

باز بر می‌گردم ...

و صدا می‌زنم....

من به هنگام شکوفایی گلها در دشت

باز بر می‌گردم

و صدا می‌زنم

«آی

باز کن پنجره را , در بگشا

که بهاران آمد

که شکفته گل سرخ

به گلستان آمد!

باز کن پنجره را

که پرستو پر می‌شوید در چشمه نور

که قناری می‌خواند؟

می‌خواند آواز سرور؟

که:بهاران آمد

که شکفته گل سرخ

به گلستان آمد!»

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

سخن تازه از نوروز گفتن دشوار است.

نوروز یک جشن ملی است،‌

جشن ملی را همه می‌شناسند که چیست،

نوروز هر ساله برپا می‌شود و هر ساله از آن سخن می‌رود.

بسیار گفته‌اند و بسیار شنیده‌اید؛ پس به تکرار نیازی نیست؟

چرا، هست. مگر نوروز را خود مکرر نمی‌کنید؟

پس سخن از نوروز را نیز مکرر بشنوید.

در علم و ادب تکرار ملال‌آور است و بیهوده؛

“عقل” تکرار را نمی‌پسندد؛

اما “احساس” تکرار را دوست دارد،

طبیعت تکرار را دوست دارد،

جامعه به تکرار نیازمند است،

طبیعت را از تکرار ساخته‌اند؛

جامعه با تکرار نیرومند می‌شود،

احساس با تکرار جان می‌گیرد

و نوروز داستان زیبایی است که در آن،

طبیعت، احساس و جامعه هر سه دست‌اندرکارند.

نوروز که قرن‌های دراز است بر همه جشن‌های جهان فخر می‌فروشد،

از آن رو “هست” که یک قرارداد مصنوعی اجتماعی

و یا یک جشن تحمیلی نیست،

جشن جهان است و روز شادمانی زمین، آسمان و آفتاب،

و جوشِ شکفتن‌ها و شور زادن‌ها و سرشار از هیجانِ هر “آغاز”.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

پشت پلک‏ های باران خورده

طبیعت، جانی تازه می ‏گیرد.

ماهی ‏ها، هم ‏سفره ما می ‏شوند.

بهار، تا کنج خانه ‏ها نفوذ می‏ کند.

شمشاد ها، شاد ترین روزهای زندگی ‏شان را طی می‏ کنند

و آوای تازه منار ها سکوت سرد باغچه را می‏ شکند.

بهار، زنبیل عاشقی ‏اش را کوچه به کوچه می‏ گرداند

تا هر که دلی به وسعت آینه و لبخند دارد،

به کاروان سبز طبیعت بپیوندد

و روح و جانش را در آبشار جاری فروردین، جلا بخشد.

چشم‏ هایت را که باز کنی، بهار را با تمام سادگی ‏اش،

با ظهور تازه شکوفه‏ هایش و با آغاز انقلاب سبز و فراگیرش،

پشت پلک‏ های باران خورده‏ات احساس خواهی کرد؛

حس تازه بالندگی، دگرگونی آغاز ... .

تمام واژه ‏های خوب ذهنت را ردیف می‏ کنی

تا سبزترین فصل خدا را ترسیم کنی.


خدا بهار را برای تو آفرید؛

برای من،

برای او و برای

هر که

راز شگرف " یحیی " و " یمیت " را

در زیباترین اثر نقاش چیره ‏دست خلقت می‏ بیند

و باور می‏ کند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

گلان فصل بهاران هفته بی

زمان وصل یاران هفته بی

غنیمت دان وصال لاله رویان

که گل در لاله زاران هفته بی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

سال نو ،

از آغوش مطهر خداوند فرا میرسد

وقلب من نیایش می کند:

خدایا!

مرا متبرک کن

تا هر روز که در راه رسیدن به «تو» گام بر میدارم

با تحسین و حیرت

زیبائی را بجویم که همانا سرشت «تو»ست.

خدایا!

مرا برکت آن بخش

که هر روز وظیفه خویش را به انجام برسانم

به برادران و خواهرانم یاری برسانم

تا بار خود را در فراز و نشیب زندگی بر دوش کشند.

و هر روز نیایش کنم:

در آفتاب و باران بادا که خواست «تو» تحقق پذیرد.

آمین یا سمیع و یا بصیر

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

بهار آمده است
با قامتی خجسته و سبزینه پوش.
یادآور بلندای قیامت ،

و هر غنچه و گلی که قد می کشد ،
پیراهنی از معاد بر تن دارد.

بهار آمده است
با آیینه ای در دست از حکمت و معرفت و شکفتن ،
سرشار از آوازِ چلچله های بیداری ،
شوقمند و بی قرار ؛
چونان پرنده ای که از قفس رها می شود.

بهار آمده است ؛
این راز برجسته طبیعت ،
این تحول و تغییر ، این خاطره معطّر خاک ،
این غلغله گل و چهچهه بلبل و رقص سنبل.

بهار آمده است ؛
عطر کمال طبیعت ،
سرّ عیان شده عظمتِ خلقت ،
نشانه نور ، اشاره سرور ،
رمز شگفتی و شادی ،
فصل زیبای بیداری.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

یادم باشد که زیبایی های کوچک را دوست بدارم
حتی اگر در میان زشتی های بزرگ باشند

یادم باشد که دیگران را دوست بدارم آن گونه که هستند ،
نه آن گونه که می خواهم باشند

یادم باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگرم
که من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم
هیچ شخصی نمی تواند مرا با خود آشتی دهد

یادم باشد که خودم با خودم مهربان باشم
چرا که شخصی که با خود مهربان نیست
نمی تواند با دیگران مهربان باشد

عیدتان همیشه سبز و بهاری باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

عمری با حسرت و انده زیستن
نه برای خود فایده ای دارد و نه برای دیگران

باید اوج گرفت تا بتوانیم آن چه را که آموخته ایم
با دیگران نیز قسمت کنیم
.
لحظات از آن توست؛
آبی، سبز، سرخ، سیاه، سفید،...

رنگهایی را که بایسته است بر آنها بزن
روزهایت رنگارنگ

سال نو برشما مبارک باد