نشان دوست

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

دوستی و حب آل محمد(ص) و علی(ع) یکی از نشانه هایی است که ما را بدان می شناسند. این عشق و دوستی از کودکی و همراه با شیر مادر در گوشت و خون ما می آمیزد و تا مرگ همراه ماست. ما عاشق آنهاییم نه به خاطر تعصبات جاهلی و نه به خاطر پیوند و تبار، بلکه به خاطر منش و سیرت آنها که امامان و راهبران ما بوده اند .
بزرگی گفته بود:"محبت بی معرفت نجات نمی آورد !" و چه درست نیز گفته بود! اما مگر می شود نشناخته عاشق شد؟ مگر می شود آل علی را شناخت و عاشق نشد؟ اگرچه همواره کسانی بوده اند که کوشیده اند از این محبت مردم توشه ای و خوشه ای به نفع خود برچینند و خود را در سلسله آنان بندند و از عشق این مردم به آن خاندان سلاحی و از عاشقان آنها سپاهی برای لشکر خود تدارک ببینند و چه بسا موفق شده اند و چه بسیار بی بصیرتان را فریفته اند ولی این همه در مقابل آنچه که عشق محمد و آل محمد با این مردمان کرده است اندک است!
نمی شود و نباید به بهانه شناخت، عشق را از مردم دریغ کرد، چرا که این عشق است که گاه در تنگناها به یاری می رسد و در جایی که امید هیچ مفری و نجاتی نیست و عقل راه به جایی نمی برد به یاری می رسد و از سردار لشکر دشمن، پیشقراول کاروان دوست می سازد و حر مثال بارز این نجات است! کدام شناخت و بررسی عمیق عقلی در چنین فاصله کوتاهی چنین تحول شگرفی ایجاد می کند؟
تاریخ ما مالامال از جنگها و هجوم ها و قتل ها و غارت ها بوده و هست؛ چنانکه تاریخ غالب مردمان جهان چنین بوده است؛ ولی آنچه که محرک ما برای تسلیم نشدن و شکست را نپذیرفتن و از شکست پیروزی ساختن بوده است عشق این خاندان و یادآوری سرگذشت آنان بوده است. به همین دلیل است که در سالگرد شهادت آنان بر مصیبت خود می گرییم و در سوگواریهای خود گریزی به کربلا می زنیم تا با به یاد آوردن اینکه مصیبتی و فاجعه ای سهمگین تر از آنچه که بر سر ما آمده بر سر حسین و یارانش آمد و نه تنها آنان را نشکست بلکه جاودانه شان کرد به خود امیدواری دهیم که اگر بر سر پیمان خویش با خداوند باشیم گذر از هر مصیبتی و تحمل هر اندوهی آسان خواهد بود.
باز تاسوعا و عاشورا در پیش است و ما می رویم تا بار دیگر با بازسازی واقعه کربلا در ذهن و جانمان در آزمون بزرگ دیگری شرکت کنیم که آیا به ندای "هل من ناصر" حسین پاسخ خواهیم داد یا نه ! می رویم تا ثابت کنیم که کربلا را تنها در جغرافیا نمی شناسیم؛ می رویم تا بگوییم که در همه کربلاهای زمین؛ از بامیان تا سیستان و از سامرا تا غزه؛ تاسوعا و عاشورا را می شناسیم و تفاوت کاروان حسین و لشکر یزید را نیز !!!