نرینگی وضعیتی زیست شناسانه است که ما ممکن است با آن متولد شویم یا نشویم اما مردانگی امری است که باید آن را به دست آوریم و به قول رایج نسل ما، “نر بودن یک جنسیت است و مرد بودن یک هـــویت!”
اما آسیب شناسی این عقاید وقتی آشکار می شود که با این بحث ها با عنوان “کلیشه” بودن موافقت یا مخالفت می شود:
یعنی به قول معروف، برای فرار از این کلیشه آنقدر برخلاف آن حرکت می کنیم که مخالفت ما با آن خود به نوعی “کلیشه” بدل می شود! ما در این مطلب آسمونی برآنیم تا تنها به برخی انتقادات رایج از سربازی که بعضا از آن به عنوان نقاط منفی و یا “غیرمنطقی” یاد می شوند از دیدگاهی هستی گرایانه و روانشناسانه تحت عنوان “مردانگی ایرانی” پاسخ بگوییم.
امیدواریم که این پاسخ، به عنوان تنها یکی از پاسخ های موجود، به این انتقادات پایان دهد.
برای این منظور در این بخش آسمونی ابتدا به طرح انتقاد و سپس به پاسخ آن می پردازیم و نشان می دهیم که این انتقاد صرفا به کشور ایران منحصر نمی شود بلکه در اکثر کشورها وجود دارد و ناشی از ناکامی در درک درست از مردانگی است.