خدای من !
خدای من !اگر گناهانم دیگر
آبرویی برای من نگذاشتهاند؛
اگر خطاهایم نمیگذارند
تا صدایم به تو برسد؛
پس تو را به حقّ آن کس که او را
بیش از همه کس دوست داری، قسم میدهم؛
تو را به حقّ فرستاده خودت
محمّد مصطفی و اهل بیت(ع) او
میخوانم تا توبهام را قبول کنی
که من میدانم هیچ کس را
به اندازه آنها دوست نداری.
پس به حقّ آن عزیزانت تو را قسم میدهم
تا گناهم را ببخشی و مرا قبول نمایی.(109)
پـــایـــان
به پایان آمد این دفتر حکایت همچنان باقی.
به صد دفتر نشاید گفت حسب الحال مشتاقی