گریز از فریب و نومیدی
خداوند حکیم به آدمی می فرماید :
یَابْنَ آدَمَ !
1 . لا یَغُرَّنَّکَ ذَنْبُ النّاسِ عَنْ ذَنْبِکَ .
2 . وَلا نِعْمَهُ النّاسِ عَنْ نِعْمَهِ اللّهِ عَلَیْکَ .
3 . وَلا تُقْنِطِ النّاسَ مِنْ رَحْمَهِ اللّهِ ، وَأَنْتَ تَرْجُوها لِنَفْسِکَ .
ای فرزندآدم !
1 . گناه مردمان ، تو را از گناه خویشتن فریب ندهد و مغرورت نکند !
[مبادا گناهان دیگران ، گناهان تو را در دیدهات ناچیز بنماید
و مپندار : اکنون که دیگران گناهکارند ، من نیز مانند آنان ! . . . ]
2 . و نعمت دیگران ، تو را از نعمتی که خداوند عطایت فرموده است ،
غافل نکند [مبادا با نگریستن در نعمتها و داراییهای دیگران ، مأیوس شوی
و نعمتها و الطاف خداوند بر خودت را نادیده و یا ناچیز انگاری ! ]
3 . و مردمان را از رحمت خداوند ، ناامید مکن;
در حالی که خودت ، خواهان رحمت خداوند هستی .
هله ! نومید نباشی اگرت یار برانَد
گرت امروز براند ، نه که فردات نخواند
گر به روی تو ببندد همه درها و گذرها
در دیگر بگشاید که کس آن راه نداند
در به روی تو ببندد ، تو مرو ، صبر کن آنجا
که پس از صبر
، تو را او به سرِ صدر نشاند
نقل قول
