" یُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمالَكُمْ وَ یَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظِیماً"
(احزاب71)
" اصلاح اعمال" و "مغفرت ذنوب" را نتیجه قول سدید دانسته، و فرموده:
قول سدید بگویید، تا اعمالتان صالح گردد، و گناهانتان آمرزیده شود،
و این بدان جهت است كه وقتى نفس آدمى عادت كرد به راستى،
و به قول سدید، و به هیچ وجه آن را ترك نكرد، دیگر دروغ از
او سر نمى زند، و سخن لغو، و یا سخنى كه
فساد از آن برخیزد از او شنیده نمى شود،
و وقتى این صفت در نفس رسوخ یافت،
بالطبع از فحشاء و منكر، و سخن لغو دور گشته،
در چنین وقتى اعمال انسان صالح مى شود، و بالطبع از
عمرى كه در گناهان مهلك صرف كرده، دریغ مى خورد،
و از كرده ها پشیمان مى گردد، و همین پشیمانى توبه است.
و وقتى توبه كرد، و خدا هم در مابقى عمر از ارتكاب گناهان مهلك
محافظتش فرمود،دیگر گناهان كوچك خیلى خطرى نیست، چون
خود خدا وعده داده كه اگر از گناهان كبیره اجتناب
كنید، ما صغیره هایتان را مى آمرزیم،
" إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَیِّئاتِكُمْ"
(نساء31)
و در نتیجه ملازمت قول سدید انسان را به سوى صلاح اعمال
كشانیده،و به اذن خدا به آمرزش گناهان منتهى مى شود.
(ترجمه تفسیر المیزان، ج 16، ص: 523)
نقل قول
