قانون نیروی انتظامی ‌

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

ماده ۸۶: ماموریت: وضعیت پرسنلی است که برای مدت کمتر از یک سال در یکی از مشاغل سازمان غیر از شغل سازمانی خود و یا در شغلی که در سازمان محلی برای آن پیش بینی نشده است گمارده شود.
تبصره: در مورد مشاغلی که در جداول سازمان محلی برای آن پیش بینی نشده است نیروی انتظامی موظف است حداکثر ظرف مدت یک سال تکلیف آن را از لحاظ حذف شغل و یا درج آن در جداول سازمان مشخص نماید.
ماده ۸۷: مامور به خدمت: وضعیت پرسنلی است که حداکثر به مدت دو سال به یکی از وزارتخانه ها یا نهادها یا سازمان های دولتی یا وابسته به دولت مامور می گردند.
تبصره ۱: مامور به خدمت شدن در سایر نیروهای مسلح مشمول محدودیت زمانی مندرج در ماده فوق نمی باشد.
تبصره ۲: مامور به خدمت شدن پرسنل منوط به تصویب مقامات مذکور در ماده ۷۲ این قانون و درج مراتب در فرمان همگانی می باشد.
ماده ۸۸: مرخصی: وضع پرسنلی است که به مدت معین و به طور مجاز، به یکی از صور زیر در محل خدمتی حضور نداشته باشند:
الف ـ مرخصی استحقاقی: پرسنل اعم از کادر ثابت، وظیفه و پیمانی حق استفاده از یک ماه مرخصی سالانه را با استفاده از حقوق و مزایای مربوط دارا می باشند، مدت مرخصی در مناطق بد آب و هوا ۴۵ روز خواهد بود.
تبصره: مرخصی استحقاقی پرسنل در طول دوره های آموزشی طبق مقررات مندرج در اساسنامه مراکز آموزشی نیروی انتظامی خواهد بود.
ب ـ مرخصی استعلاجی: پرسنلی که به علت بیماری قادر به خدمت نمی باشند می توانند با تجویز مراجع درمانی ذیربط حداکثر تا ۴ ماه در سال با حقوق و مزایا از این مرخصی استفاده نمایند.
تبصره: پرسنل زن از نظر مرخصی دوران بارداری مشمول قانون استخدام کشوری می باشند.
ج ـ مرخصی اضطراری: پرسنلی که استحقاق مرخصی سالیانه را نداشته لیکن اضطرارا نیاز به مرخصی دارند می توانند حداکثر به مدت ۱۵ روز از مرخصی استحقاقی سال بعد استفاده نمایند.
د ـ مرخصی بدون حقوق: پرسنل در شرایط خاص و ضروری می توانند حداکثر جمعا سه سال در طول خدمت از مرخصی بدون حقوق استفاده نمایند. این مدت از لحاظ حقوق و ترفیعات و بازنشستگی جزو سنوات خدمتی محسوب نمی گردد.
ه ـ مرخصی تشویقی: به مقتضای ابراز لیاقت و شایستگی می توان حداکثر تا ۳۰ روز در طول سال به پرسنل مرخصی تشویقی با حقوق و مزایا داد.
و ـ مرخصی حج: پرسنل در طول خدمت می توانند برای یک بار جهت انجام حج تمتع از ۳۵ روز مرخصی با حقوق و مزایا استفاده نمایند.
تبصره ۱: نحوه استفاده از مرخصی های مذکور، تعیین مناطق بد آب و هوا موضوع بند الف این ماده و حدود و اختیارات فرماندهان و روسا در دادن مرخصی ها به موجب آیین نامه ای است که به وسیله نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور و سازمان امور اداری و استخدامی تهیه و پس از بررسی در ستاد کل به تصویب فرماندهی کل قوا خواهد رسید.
تبصره ۲: در شرایط جنگی و بسیج همگانی و در مواقعی که ضرورت ایجاب می نماید، اعطا مرخصی و مدت آن تابع شرایط مندرج در این ماده نبوده و در آیین نامه ای که بوسیله نیروی انتظامی تهیه و پس از بررسی در ستاد کل به تصویب فرماندهی کل قوا می رسد، مشخص خواهد شد.

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

ماده ۸۹: غایب: وضع پرسنلی است که بدون رعایت مقررات در محل خدمت حاضر نشوند.
ماده ۹۰: فراری: وضع پرسنلی است که مدت غیبت آنان در زمان صلح از ۱۵ روز و در زمان جنگ از ۵ روز تجاوز نماید، حقوق و مزایای این قبیل پرسنل از تاریخ غیبت قطع می گردد و پرسنل فراری پس از معرفی یا دستگیری بلافاصله شروع به خدمت نموده و به اتهام فرار آنان برابر مقررات کیفری مربوط رسیدگی می شود.
وضعیت خدمتی پرسنل کادر ثابت که مرتکب فرار از خدمت شده اند به شرح زیر خواهد بود:
الف ـ در صورت صدور رای برائت یا قرار موقوفی تعقیب یا قرار منع پیگرد و یا قرار تعلیق تعقیب، ایام غیبت و فرار به انتساب تبدیل خواهد شد.
ب ـ در صورت محکومیت به مجازاتی که مستلزم اخراج از خدمت نباشد، ایام غیبت و فرار جز خدمت محسوب نمی گردد.
ج ـ در صورت محکومیت به مجازاتی که مستلزم اخراج از خدمت باشد از تاریخ قطعیت رای اخراج خواهند شد.
تبصره ۱: هرگاه مدت فرار پرسنل کادر ثابت بالغ بر ۶ ماه گردد از زمان آغاز غیبت اخراج می گردند و پس از آن برابر مقررات کیفری مربوط محاکمه شده و فقط در صورت صدور رای برائت و یا منع پیگرد حکم اخراج کان لم یکن خواهد شد. در صورتی که محاکمه غیابی انجام گردد پرسنل می توانند پس از حضور به حکم صادره اعتراض نموده و در صورت صدور رای برائت یا قرار منع پیگرد در رسیدگی مجدد حکم اخراج آنان نیز کان لم یکن می گردد. مدت غیبت یا فرار پرسنل مذکور پس از بازگشت به خدمت در شمول بند الف قرار می گیرد.
تبصره ۲: چنانچه رسیدگی به پرونده پرسنل موضوع تبصره فوق منتهی به قرارهای موقوفی تعقیب یا تعلیق تعقیب گردد حکم اخراج لغو و به خدمت اعاده می گردند و مدت غیبت و فرار جز ایام خدمت محسوب نخواهد شد.
ماده ۹۱: بازداشت: وضع پرسنلی است که به موجب قرارهای صادره از مراجع ذی صلاح قضائی تا صدور حکم قطعی در توقیف به سر برده و یا برابر مقررات انضباطی در بازداشتگاه یا محل خدمتی تحت نظر باشد.
ماده ۹۲: منتظر خدمت: وضع پرسنلی است که برابر مقررات مربوط به علت ارتکاب تخلفات انضباطی به طور موقت از کار برکنار شده باشند. مدت انتظار خدمت، جز ایام خدمت برای ترفیع منظور نشده و تنها از نظر بازنشستگی منظور خواهد شد. کسور بازنشستگی این مدت بر اساس آخرین حقوق آنان قبل از انتظار خدمت به صندوق بازنشستگی واریز خواهد شد.
ماده ۹۳: تبدون کارت وضع پرسنلی است که به یکی از علل زیر موقتا از کار برکنار گردند:
الف ـ به موجب قرارهای صادره از مراجع ذی صلاح قضائی بازداشت و یا تعلیق از شغل شوند.
ب ـ برابر احکام صادره از دادگاه های صالح زندانی شوند.
ج ـ به علت عدم پرداخت محکوم به یا بدهی منجر به صدور اجرائیه، زندانی شوند.
د ـ به علت ارتکاب تخلفات انضباطی بدون کار شوند.
ه ـ در صورتی که محکوم به اقامت اجباری یا ممنوع از اقامت در محل معین شوند.
تبصره ۱: نیروی انتظامی می تواند پرسنل مشمول بند ت را بجای بدون کاری در آن محل حاضر به خدمت نماید.
تبصره ۲: مدت بدون کاری جز ایام خدمت برای ترفیع منظور نشده و تنها از نظر بازنشستگی محسوب می گردد. کسور بازنشستگی این مدت بر اساس آخرین حقوق آنان قبل از بدون کاری به صندوق بازنشستگی
واریز خواهد شد.
تبصره ۳: محکومیت ها به میزانی که مشمول عفو، آزادی مشروط، تعلیق اجرای مجازات، تاخیر اجرای حکم یا حبس با خدمت قرار گیرند باعث بدون کاری نخواهد شد.
ماده ۹۴:
منفصل از خدمت: وضع پرسنلی است که طبق احکام قطعی صادره از مراجع قضائی ذیصلاح به طور دائم یا موقت از خدمت منفک می گردند. با پرسنل مذکور به شرح زیر رفتار می شود:
الف ـ انفصال دائم در حکم اخراج می باشد.
ب ـ انفصال موقت تا یک سال مشمول ماده ۷ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۳/۳/۱۳۷۱ مجلس شورای اسلامی خواهد بود.
ج ـ انفصال موقت بیش از یک سال در کمیسیون ماده ۹۹ مطرح و از لحاظ ادامه خدمت و یا بازنشستگی و یا بازخریدی و یا اخراج برابر مقررات اتخاذ تصمیم می گردد.
ماده ۹۵:
منتسب: وضعیت پرسنلی است که در یکی از حالت های زیر از یگان خدمتی خود منفک گردیده و در اختیار معاونت پرسنلی نیروی انتظامی قرار می گیرند. مدت انتساب جز خدمت برای ترفیع منظور می گردد به استنثا پرسنل مفقودالاثر که موکول به تعیین تکلیف آنان است.
الف: پرسنلی که به واسطه حذف یا انحلال محل سازمانی موقتا بدون شغل می شوند که در این صورت نیروی انتظامی موظف است حداکثر ظرف سه ماه وضعیت شغلی این قبیل پرسنل را روشن نماید.
ب ـ پرسنلی که به دست دشمنان خارجی اسیر گردیده یا توسط ضد انقلاب یا اشرار یا سارقین مسلح و یا قاچاقچیان به گروگان گرفته شده باشند برای تمام مدت اسارت یا در گروگان بودن و حداکثر تا شش ماه پس از آزادی، نیروی انتظامی موظف است ظرف مدت مزبور وضعیت این قبیل پرسنل را روشن نماید.
ج ـ پرسنل مفقودالاثری که در نبرد با دشمنان خارجی یا رویارویی با ضد انقلاب یا اشرار یا سارقین مسلح و یا قاچاقچیان ناپدید شده و وضع آنان نامعلوم است، تا تعیین وضعیت.
د ـ پرسنلی که به لحاظ بیماری بیش از ۴ ماه از خدمت منفک و تحت معالجه باشند، حداکثر تا یک سال.
ه ـ مدت بدون کاری پرسنل موضوع بند الف ماده ۹۳ این قانون در صورت صدور رای برائت، قرار موقوفی تعقیب یا قرار منع پیگرد.
تبصره: پرسنل مامور و مامور به خدمت بیش از ۶ ماه و همچنین پرسنلی که در طول خدمت به دوره های آموزشی بیش از شش ماه اعزام می گردند در حکم منتسب خواهند بود.

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

فصل پنجم: امور انضباطی تشویقات، تنبیهات و نحوه رسیدگی به شکایات

ماده ۹۶: پرسنل نیروی انتظامی از نظر انضباطی تابع آیین نامه انضباطی نیروهای مسلح (مصوب فرماندهی کل قوا) می باشند.
ماده ۹۷: پرسنل به مقتضای ابراز لیاقت و شایستگی به شرح زیر تشویق می شوند:
الف ـ تشویق شفاهی.
ب ـ تشویق کتبی.
ج ـ تشویق در دستور قسمتی.
د ـ تشویق در دستور نیروی انتظامی یا سازمان.
ه ـ تشویق در فرمان همگانی.
و ـ مرخصی تشویقی حداکثر به مدت ۳۰ روز.
ز ـ پاداش و جوائز.
ح ـ سفر حج یا عتبات عالیات با هزینه نیروی انتظامی.
ط ـ اعطای ارشدیت، به میزان کمتر از حداقل مدت توقف قانونی در درجه یا رتبه مربوطه.
ی ـ اعطای درجه تشویقی به میزان یک درجه یا رتبه با احتساب مدت قدمت در درجه یا رتبه قبل.
ک ـ اعطای نشان.

تبصره ۱: فرماندهان و مسئولین در صورت اقتضا می توانند در حدود اختیارات قانونی خود تنبیه در حال اجرا را به عنوان تشویق مورد عفو قرار دهند.
تبصره ۲: مقامات مذکور در ماده ۷۲ این قانون همه ساله می توانند به نسبت حداکثر یک درصد آمار پرسنل جمعی که حداقل ۲۵ سال تمام سابقه خدمت داشته باشند به پرسنل زبده و شایسته برای یک بار به میزان حداکثر یک رتبه حقوقی تشویقی اعطا نمایند. رتبه مزبور صرفا در محاسبه حقوق طول خدمت موثر بوده و پس از خاتمه خدمت حذف می گردد. دستورالعمل اجرایی این تبصره توسط نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور تهیه پس از بررسی در ستاد کل به تصویب فرماندهی کل قوا خواهد رسید.

ماده ۹۸: تنبیهاتی که بعلت تخلفات پرسنل اعمال می شود به شرح زیر است:
الف ـ توبیخ شفاهی.
ب ـ توبیخ کتبی.
ج ـ توبیخ در دستور قسمتی.
د ـ توبیخ در دستور نیروی انتظامی یا سازمان.
ه ـ توبیخ در فرمان همگانی.
و ـ خدمت شبانه روزی در قسمت حداکثر به مدت ۳۰ روز.
ز ـ بازداشت غیر قابل تمدید در بازداشتگاه حداکثر به مدت ۳۰ روز.
ح ـ کسر حقوق حداکثر به میزان یک پنجم، حداکثر به مدت چهار ماه.
ط ـ انتظار خدمت حداکثر به مدت ۶ ماه.
ی ـ بدون کاری حداکثر تا ۳ ماه.
ک ـ محرومیت از ترفیع به مدت محدود و حداکثر دو سال در زمان صلح و چهار سال در زمان جنگ.
ل ـ تنزیل موقت یک درجه یا رتبه حداکثر به مدت دو سال.
م ـ تنزیل دائم یک درجه یا رتبه.
ن ـ معافیت از خدمت.
س ـ اخراج از خدمت.
تبصره:
در صورتی که تنزیل درجه یا رتبه برای مدت محدود اعمال می شود پس از انقضای مدت مذکور پرسنل مورد تنبیه با درجه یا رتبه قبل از تنبیه با همان قدمت به خدمت ادامه داده و ترفیعات بعدی آنان بر اساس درجه یا رتبه مزبور خواهد بود و در صورتی که تنزیل درجه یا رتبه به طور دائم اعمال شود پرسنل مورد تنبیه با احتساب قدمت خدمت در درجه یا رتبه قبل از تنبیه پس از طی حداقل مدت توقف به درجه یا رتبه بالاتر نائل شده و ترفیعات بعدی آنان طبق مقررات این قانون خواهد بود.

http://www.ghanoonbaz.com/anavin/Nir..._entezami.htm#

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

ماده ۹۹:
رسیدگی به تخلفات پرسنل که فرمانده ناحیه انتظامی یا روسا و مسئولین رده های همطراز و بالاتر برای آنان پیشنهاد محرومیت از ترفیع، تنزل درجه یا رتبه، معافیت از خدمت و یا اخراج می دهند در هیات هایی مرکب از اعضا مشروحه زیر به عمل می آید:
الف ـ معاون پرسنلی نیروی انتظامی و یا جانشین وی.
ب ـ رئیس بازرسی نیروی انتظامی.
ج ـ معاون سازمان عقیدتی سیاسی.
د ـ معاون سازمان حفاظت اطلاعات.
ه ـ نماینده سازمان قضایی نیروهای مسلح.
تبصره ۱: هیات های رسیدگی می توانند از اشخاصی که ضروری تشخیص می دهند به منظور اظهار نظر دعوت نمایند لیکن حق رای منحصر به اعضا اصلی هیات است.
تبصره ۲: دعوت از شخص متخلف جهت استماع دفاعیات در جلسه رسیدگی الزامی است لکن در صورتی که دوبار بدون عذر موجه در جلسه هیات حضور نیابد این حق از وی سلب می گردد و همچنین یک هفته قبل موضوع تخلف باید به وی ابلاغ شود.
تبصره ۳: حداقل یک هفته قبل از تشکیل جلسه رسیدگی، موضوع تخلف و دلائل مربوطه و خلاصه پرونده و سوابق پرسنل متخلف به تمامی اعضا هیات اعلام می گردد.
تبصره ۴: درجه یا رتبه خدمتی نمایندگان هیات های رسیدگی بایستی حداقل یک درجه یا رتبه از درجه یا رتبه خدمتی پرسنل متخلف بالاتر باشد در صورت عدم وجود و همچنین در مورد نمایندگان سازمان های عقیدتی و سیاسی و حفاظت اطلاعات درجه یا رتبه محل سازمانی ملاک عمل خواهد بود.
تبصره ۵: تصمیمات هیات با اکثریت آرا اعضا معتبر خواهد بود و جز در موارد معافیت یا اخراج از خدمت پس از درج در دستور نیروی انتظامی قطعی و قابل اجرا می باشد، در این موارد نیز در صورتی که ظرف مدت یک ماه پس از ابلاغ تصمیمات به شخص ذینفع، مورد اعتراض وی قرار نگیرد پس از درج در دستور نیروی انتظامی قابل اجرا است و در صورت تسلیم اعتراضیه، موضوع در هیات مذکور در ماده ۱۰۰ این قانون مورد رسیدگی قرار گرفته و رای هیات مزبور پس از درج در دستور نیروی انتظامی قابل اجرا خواهد بود. ذینفع نسبت به آرا قابل اجرا هر یک از دو هیات می تواند ظرف یک ماه پس از ابلاغ به مراجع صالحه تظلم نماید.
تبصره ۶: رسیدگی به تخلفات انضباطی و آموزشی محصلین بدو خدمت به عهده شورای آموزشی مرکز آموزش مربوطه بوده و تصمیمات متخذه با تصویب فرمانده نیروی انتظامی قابل اجرا خواهد بود.
تبصره ۷: کارمندانی که در طول و یا در پایان خدمت آزمایشی عدم صلاحیت یا شایستگی یا کارآئی آنان محرز شود به پیشنهاد فرمانده ناحیه انتظامی یا روسا و مسئولین همطراز و بالاتر و یا سازمان های عقیدتی سیاسی و یا حفاظت اطلاعات و تصویب فرمانده نیروی انتظامی از کار برکنار می شوند.
ماده ۱۰۰: هیات تجدید نظر از اعضا زیر تشکیل می گردد:
الف ـ وزیر کشور یا معاون ذیربط.
ب ـ فرمانده نیروی انتظامی یا جانشین وی.
ج ـ رئیس سازمان عقیدتی سیاسی یا جانشین وی.
د ـ فرمانده سازمان حفاظت اطلاعات یا جانشین وی.
ه ـ رئیس سازمان قضائی نیروهای مسلح یا جانشین وی.
تبصره: پرسنل معترض به تصمیمات هیات رسیدگی مذکور در ماده ۹۹ می بایست ظرف مدت یک ماه از تاریخ ابلاغ تصمیمات هیات، اعتراض کتبی خود را به دبیرخانه هیات تجدید نظر تسلیم و یا با پست سفارشی ارسال نمایند و تصمیمات این هیات با رای اکثریت اعضا معتبر خواهد بود.
ماده ۱۰۱: به شکایات پرسنل از رده های بالاتر در امور خدمتی به ترتیب سلسله مراتب تا فرمانده ناحیه انتظامی یا روسا و مسئولین رده های همطراز یا بالاتر رسیدگی می شود در صورت باقی بودن شاکی به شکایت خود مراتب در هیات موضوع ماده ۱۰۰ مطرح خواهد شد. رای هیات مذکور قطعی است.
تبصره ۱: شکایات پرسنل از فرماندهان نیروی انتظامی ناحیه و روسا و مسئولین همطراز و بالاتر بوسیله فرمانده نیرو رسیدگی و در صورتی که شاکی به شکایت خود باقی باشد موضوع در هیات موضوع ماده ۱۰۰ مطرح خواهد شد.
تبصره ۲: چگونگی تشکیل و نحوه رسیدگی هیات های رسیدگی و هیات تجدید نظر و همچنین میزان اختیارات هیات های مذکور در مورد رسیدگی به شکایات به موجب آیین نامه ای خواهد بود که به وسیله نیروی انتظامی با هماهنگی وزیر کشور تهیه و پس از بررسی در ستاد کل به تصویب فرماندهی کل قوا خواهد رسید.

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

فصل ششم: پایان خدمت

ماده ۱۰۲: خدمت پرسنل در نیروی انتظامی به یکی از صور زیر پایان می یابد:
الف ـ شهادت
ب ـ جانباز شدن
ج ـ بازنشستگی
د ـ بازخریدی
ه ـ انتقال
و ـ معلولیت
ز ـ فوت
ح ـ استعفا
ط ـ معافیت از خدمت
ی ـ اخراج
ماده ۱۰۳: پرسنل در موارد زیر شهید محسوب می شوند:
الف ـ کشته شدن یا فوت در میدان نبرد به سبب ماموریت.
ب ـ کشته شدن یا فوت در هرگونه ماموریت رزمی و یا جنگی و یا ویژه در طول رفت و برگشت به سبب ماموریت.
ج ـ کشته شدن یا فوت در اسارت دشمن یا ضد انقلاب یا اشرار یا سارقین مسلح یا قاچاقچیان و یا سایر تبهکاران تحت تعقیب.
د ـ کشته شدن در حین تعقیب و مراقبت دشمن یا ضد انقلاب یا اشرار یا تبهکاران یا قاچاقچیان و یا سارقین مسلح.
ه ـ کشته شدن در هرگونه حملات زمینی، هوائی و دریائی دشمن.
و ـ کشته شدن یا فوت در مسیر رفت و برگشت از منطقه عملیات تا محل مرخصی.
ز ـ کشته شدن توسط اشرار، سارقین مسلح، قاچاقچیان و سایر تبهکاران تحت تعقیب به سبب ماموریت.
ح ـ کشته شدن توسط ضد انقلاب و یا به سبب عملیات خرابکاری عوامل دشمن.
ط ـ کشته شدن در حین آموزش های رزمی و عملیات مانوری که در چارچوب مقررات سازمان اجرا می گردد.
ی ـ کشته شدن حین بررسی و آزمایش اسلحه و مهمات و خنثی سازی مواد منفجره و محترقه به سبب ماموریت.
ک ـ کشته شدن به سبب خدمت از طریق سوقصد اعم از این که در ایام خدمت یا غیر خدمت باشد.
ل ـ فوت در اثر تشدید جراحات و صدمات حاصله از موارد مندرج در بندهای بالا، مشروط براین که جراحات یا صدمات مذکور طبق تشخیص کمیسیون پزشکی علت فوت باشد.
تبصره: منظور از ماموریت های مندرج در این ماده کلیه وظائفی است که تحت همین عنوان به پرسنل اعم از انفرادی یا دسته جمعی از طرف یگان مربوط واگذار می شود.
ماده ۱۰۴: پرسنلی که یک یا چند عضو خود یا بخشی از آن را برای همیشه از دست دهند یا بیش از یک سال از خدمت منفک و تحت معالجه قرار گیرند و یا بعلت فقدان سلامتی تمام یا بخشی از توان کاری خود را از دست بدهند و تا یکسال کارائی خود را به دست نیاورند چنانچه در یکی از موارد مذکور در ماده فوق این وضعیت برای آنان بوجود آمده باشد جانباز و در سایر موارد معلول شناخته می شوند. جانبازان و معلولین از نظر وضعیت خدمتی مشمول یکی از بندهای زیر خواهند بود.

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

الف ـ پرسنلی که خسارت وارده بر عضو یا اعضا آنان و یا میزان کارایی از دست رفته ایشان جزئی بوده و امکان ادامه خدمت بدون مشقت برای آنان وجود داشته باشد به خدمت ادامه می دهند.
ب ـ پرسنلی که خسارت وارده بر عضو یا اعضا آنان و یا میزان کارآئی از دست رفته ایشان در حدی است که ادامه خدمت برای آنان توام با مشقت می باشد لکن شخصا مایل به ادامه خدمت باشند به خدمت ادامه می دهند و در صورت عدم تمایل حسب مورد به عنوان جانباز یا معلول بازنشسته می گردند.
ج ـ پرسنلی که خسارت وارده بر عضو یا اعضا آنان و یا میزان کارائی از دست رفته ایشان در حدی باشد که امکان ادامه خدمت را از آنان سلب نماید و پرسنلی که بیش از یک سال منفک از خدمت و تحت معالجه باشند حسب مورد به عنوان جانباز یا معلول بازنشسته می گردند.
تبصره ۱: تشخیص تطبیق وضعیت پرسنل با این ماده و بندهای آن از نظر پزشکی بر عهده کمیسیون عالی پزشکی برابر دستورالعمل مربوطه می باشد.
تبصره ۲: پرسنلی که بر اساس این ماده بازنشسته می گردند چنانچه حداکثر تا پنج سال پس از بازنشستگی سلامت خود را به نحوی باز یابند که به تشخیص کمیسیون عالی پزشکی امکان ارجاع شغل به آنان وجود داشته باشد در صورتی که واحد صلاحیت اعاده به خدمت باشند با تمایل شخصی و با تصویب مقامات مذکور در ماده ۷۲ این قانون با درجه یا رتبه قبل از بازنشستگی به خدمت اعاده می گردند.
ماده ۱۰۵: جانبازان بالای ده درصد در صورت ادامه خدمت به تناسب آسیب وارده از یک ماه تا چهار سال ارشدیت برخوردار می گردند.
تبصره ۱: طبقه بندی صدمات وارده بر جانبازان و میزان ارشدیت استحقاقی طبق آیین نامه ای خواهد بود که توسط نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور تهیه و پس از بررسی در ستاد کل به تصویب فرماندهی کل قوا می رسد.
تبصره ۲: تشخیص جانباز بودن پرسنل از نظر تطبیق وضعیت آنان (با موارد مذکور در ماده ۱۰۳ این قانون) و همچنین، تعیین میزان ارشدیت استحقاقی هر یک از جانبازان بر عهده کمیسیون مذکور در ماده ۱۱۷ این قانون می باشد.
تبصره ۳: مزایای شغلی جانبازان بند ب ماده فوق که به خدمت ادامه می دهند صرف نظر از مشاغلی که به آنان محول می گردد حداقل معادل مزایای شغل آنان در زمان جانباز شدن خواهد بود.
ماده ۱۰۶: پرسنل مشمول این قانون با داشتن ۳۰ سال خدمت یا ۶۰ سال سن بازنشسته می شوند.
تبصره ۱: در مواقع استثنائی و نیاز نیروی انتظامی به تشخیص و پیشنهاد فرمانده نیروی انتظامی و تمایل پرسنل، در صورت تصویب هیات مذکور در ماده ۱۰۰ این قانون بازنشستگی به مدت محدود حداکثر به مدت ۳ سال به تعویق خواهد افتاد. این مدت حداکثر برای یک بار بنا به تصویب هیات مذکور تمدید خواهد شد.
تبصره ۲: پرسنلی که دارای حداقل ۲۵ سال سابقه خدمت باشند می توانند شخصا تقاضای بازنشستگی نمایند، قبول یا رد تقاضای آنان موکول به نظر نیروی انتظامی می باشد و صرف تقاضای بازنشستگی رافع مسئولیت های محوله نخواهد بود این مدت برای زنان ۲۰ سال می باشد.
تبصره ۳: پرسنل شاغل در مشاغلی که به موجب قوانین خاص شرایط ویژه ای از نظر سنوات بازنشستگی برای آن ها پیش بینی شده است از قبیل مشاغل سخت و زیان آور و کار با اشعه و نظایر آن مشمول مقررات مربوطه خواهند بود.
تبصره ۴: در صورتی که پرسنل در طول اجرای تنبیه تنزیل موقت درجه یا رتبه بازنشسته شوند به استثنای مشمولین تبصره ۲ این ماده با درجه یا رتبه قبل از تنبیه بازنشسته خواهند شد.
تبصره ۵: تصویب بازنشستگی با رعایت مقررات این قانون به عهده مقامات مذکور در ماده ۷۲ این قانون خواهد بود.
ماده ۱۰۷: نیروی انتظامی در موارد استثنائی می تواند در صورت نیاز، پرسنل بازنشسته ای را که صلاحیت اعاده به خدمت داشته باشند و بیش از ۵ سال از تاریخ بازنشستگی آنان نگذشته باشد با تمایل شخصی آنان و تصویب هیات مذکور در ماده ۱۰۰ این قانون با درجه یا رتبه و قدمت خدمت قبل از بازنشستگی برای مدت محدود (حداکثر ۳ سال) به خدمت اعاده نماید.
تبصره ۱: هیات فوق می تواند مدت یاد شده را برای یک بار دیگر به مدت حداکثر سه سال تمدید نماید.
تبصره ۲: تقاضای بازنشستگی مجدد قبل از انقضای مدت فوق ممنوع است، لیکن سازمان می تواند قبل از انقضای مدت مزبور آنان را مجددا بازنشسته نماید.
تبصره ۳: پرسنلی که به خدمت اعاده می گردند از تاریخ اعاده، حقوق بازنشستگی آنان قطع شده و از حقوق درجه یا رتبه خود و مزایای شغل مربوط استفاده می نمایند و از نظر کلیه امور استخدامی مانند سایر شاغلین با آنان رفتار و مدت خدمت جدید این قبیل پرسنل بر سنوات قبلی اضافه و موجب تجدید نظر در حقوق بازنشستگی آنان خواهد بود.
ماده ۱۰۸: نیروی انتظامی می تواند از پرسنل بازنشسته مشمول این قانون و سایر بازنشستگان دولت با حفظ وضعیت و حقوق بازنشستگی به طریق خرید خدمت استفاده نماید.
تبصره: آیین نامه اجرائی این ماده توسط نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور و سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه و پس از بررسی در ستاد کل به تصویب فرماندهی کل قوا خواهد رسید.
ماده ۱۰۹: پرسنل انتظامی بازنشسته حق استفاده از لباس مخصوصی انتظامی را ندارند مگر در موارد خاصی که استفاده از آن از طرف نیروی انتظامی اعلام گردد.
ماده ۱۱۰: پرسنل پس از انجام خدمت به میزان حداقل ۲ برابر مدت آخرین دوره آموزشی بعد از اتمام آن دوره مشروط بر این که حداقل پنج سال بیش از مجموع سنواتی که به هزینه نیروی انتظامی تحصیل کرده اند سابقه خدمت داشته باشند، می توانند تقاضای بازخریدی نمایند. تصویب این تقاضا به عهده مقامات مذکور در ماده ۷۲ این قانون خواهد بود.
تبصره: در زمان جنگ و مواقع بحرانی و شرایطی که احتمال وقوع جنگ وجود دارد تصویب بازخریدی در اختیار فرمانده کل قوا می باشد.
ماده ۱۱۱: به پرسنلی که سوابق خدمتی آنان بازخرید می شود به ازا هر سال خدمت قابل احتساب از نظر بازنشستگی مبلغی معادل یک و نیم برابر آخرین حقوق و مزایا پرداخت خواهد شد.
تبصره: پرسنلی که به تنزیل دائم یا موقت درجه یا رتبه تنبیه می شوند در صورت بازخریدی با درجه یا رتبه موجود بازخرید خواهند شد

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

ماده ۱۱۲: نیروی انتظامی می تواند در صورت نیاز، پرسنل بازخرید شده ای را که صلاحیت اعاده به خدمت داشته باشند و از زمان برکناری آنها بیش از پنج سال نگذشته باشد با تقاضای شخصی و تصویب مقامات مذکور در ماده ۷۲ این قانون فقط برای یک بار با درجه یا رتبه و سابقه خدمت قبلی به خدمت اعاده نماید. این قبیل پرسنل بایستی وجوهی را که بابت بازخرید از سوابق خدمتی مربوطه دریافت داشته اند مسترد نمایند.
ماده ۱۱۳: در صورت درخواست یکی از وزارتخانه ها، موسسات دولتی یا وابسته به دولت یا نهادهای انقلاب اسلامی پرسنل با تمایل شخصی و موافقت نیروی انتظامی با تصویب مقامات مذکور در ماده ۷۲ این قانون منتقل می گردند.
تبصره ۱: در زمان جنگ و شرایط بحرانی و مواقعی که احتمال وقوع جنگ وجود دارد انتقال پرسنل با تصویب فرمانده کل قوا امکان پذیر است و در شرایط مزبور در صورت امر فرماندهی کل قوا، پرسنل منتقل شده به سازمان های دیگر به نیروی انتظامی اعاده می گردند. سابقه خدمت در مدت انتقال جز سنوات خدمتی و ترفیعات محسوب می گردد.
تبصره ۲: نیروی انتظامی در صورت نیاز می تواند پرسنلی را که منتقل شده اند در صورت تمایل شخصی و داشتن کارائی لازم و صلاحیت اعاده به خدمت با همان درجه یا رتبه قبل از انتقال و احتساب سابقه خدمت مدت انتقال از نظر پایه حقوق و بازنشستگی با تصویب مقامات مذکور در ماده ۷۲ این قانون اعاده نماید.
تبصره ۳: نیروی انتظامی مکلف است کسور بازنشستگی و بیمه پرسنل (عم از سهم دولت و پرسنل) را پس از انتقال به سازمان یا وزارتخانه ذیربط واریز و در صورت اعاده به نیروی انتظامی مسترد نماید.
ماده ۱۱۴: پرسنلی که به یکی از بیماری هائی که قانون، شرایط ویژه ای برای مستخدمین مبتلا به آن ها پیش بینی نموده است (از قبیل سل و سرطان) مبتلا شوند، از تسهیلات آن قوانین برخوردار خواهند شد.
ماده ۱۱۵: موارد فوت در حین انجام وظیفه یا به سبب آن به شرح زیر است:
الف ـ فوت در محل خدمت و همچنین در حال رفت و برگشت یا خارج از محل خدمتی در ارتباط با امور خدمتی.
ب ـ فوت در طول ماموریت غیر از موارد مذکور در ماده ۱۰۳ این قانون از لحظه ابلاغ تا خاتمه ماموریت در ارتباط با ماموریت.
ج ـ چنانچه پرسنل در ساعات خدمت یا به سبب امور خدمتی یا در طول ماموریت بیمار شده و یا در اثر حوادث و سوانح مصدوم و مجروح گردیده و بعدا فوت شوند.
د ـ فوت در اثر بیماریهای ناشی از موقعیت یا شرایط خاص خدمتی.
ه ـ فوت در رفت و برگشت از مرخصی.
تبصره ‍: پرسنلی که در موارد موضوع این ماده معلول شوند معلول خدمتی محسوب می شوند.
ماده ۱۱۶: فوت یا معلولیت در غیر از موارد مذکور در ماده ۱۱۵ فوت یا معلولیت عادی محسوب می گردد.
ماده ۱۱۷: برای تشخیص شهادت، جانبازی، فوت در حین انجام وظیفه یا به سبب آن، فوت عادی و همچنین تشخیص موارد مختلف معلولیت کمیسیونی با عضویت اعضا زیر تشکیل می گردد:
الف ـ نماینده معاونت پرسنلی نیروی انتظامی
ب ـ نماینده بازرسی نیروی انتظامی
ج ـ نماینده امور قوانین پرسنلی نیروی انتظامی
د ـ فرمانده یگان ذیربط یا نماینده وی
ه ـ نماینده بهداری نیروی انتظامی (پزشک)
و ـ نماینده سازمان عقیدتی و سیاسی
ز ـ نماینده سازمان حفاظت اطلاعات
ماده ۱۱۸: چنانچه نظریه کمیسیون مندرج در ماده فوق ظرف مدت یک ماه از تاریخ ابلاغ مورد اعتراض جانباز یا معلول یا یکی از وراث شهدا یا متوفی قرار گیرد صدور رای نهایی بر عهده کمیسیون تجدید نظر که از مقامات زیر تشکیل می گردد خواهد بود:
الف ـ معاون امنیتی - انتظامی وزارت کشور
ب ـ معاون پرسنلی نیروی انتظامی یا جانشین وی
ج ـ رئیس بهداری نیروی انتظامی یا جانشین وی
د ـ مسئول اداره قوانین پرسنلی نیروی انتظامی یا جانشین وی
ه ـ مسئول سازمان عقیدتی سیاسی یا جانشین وی
و ـ مسئول سازمان حفاظت اطلاعات یا جانشین وی
تبصره: در مواردی که پرونده مربوط به پرسنل جمعی ستاد کل یا وزارت دفاع باشد حسب مورد نماینده مربوطه در کمیسیون با حق رای شرکت خواهد نمود.
ماده ۱۱۹: آیین نامه اجرائی مواد ۱۰۳، ۱۱۵، ۱۱۷ و ۱۱۸ این قانون توسط نیروی انتظامی و وزارت کشور با هماهنگی ستاد کل تهیه و به تصویب فرماندهی کل قوا می رسد.
ماده ۱۲۰: استعفا پرسنل در صورت تقاضای شخصی و تصویب مقامات مذکور در ماده ۷۲ این قانون حسب مورد تابع یکی از بندهای زیر می باشد:
الف ـ محصلین در مدت طی دوره آموزشی بدو خدمت در نیروی انتظامی یا به هزینه آن یا بلافاصله پس از پایان آموزش با پرداخت دو برابر هزینه های تحصیلی مستعفی می گردند.
ب ـ پرسنلی که علاوه بر سنوات آموزشی، مدتی خدمت نموده اند به میزان یک دوم مدت مزبور از پرداخت هزینه موضوع بند الف معاف خواهند شد. در مورد آخرین دوره آموزشی، سنوات خدمتی پس از آن ملاک محاسبه خواهد بود.
ج ـ پرسنلی که نیروی انتظامی برای تحصیل آنان هزینه ای پرداخت نکرده است پس از خدمت به میزان مدت حداقلی که برای تقاضای استعفا در قرارداد استخدامی تعیین گردیده مستعفی می گردند.
تبصره: در محاسبه مبلغی که برای تحصیل پرسنل صرف شده است کمک هزینه تحصیلی، حقوق و مزایای پرداختی به آنان در مدت تحصیل، هزینه های جاری تحصیلی در مراکز آموزشی، وجوهی که بابت شهریه به موسسه های آموزشی پرداخت شده است، فوق العاده ماموریت آموزشی در داخل یا خارج از کشور و هزینه نوشت افزار و تهیه مدارک تحصیلی، خوراک و پوشاک منظور می گردد.
ماده ۱۲۱: تصویب استعفا در زمان جنگ و شرایط بحرانی و مواقعی که احتمال وقوع جنگ وجود دارد در اختیار فرماندهی کل قوا می باشد.
ماده ۱۲۲: پرسنل مستعفی در صورت نیاز نیروی انتظامی با تقاضای شخصی و داشتن شرایط و صلاحیت اعاده به خدمت در صورتی که از تاریخ برکناری آنان تا تاریخ تسلیم تقاضا بیش از ۵ سال نگذشته باشد با تصویب مقامات ماده ۷۲ این قانون با حفظ درجه یا رتبه و قدمت خدمت قبل از استعفا ممکن است برای یک بار به خدمت اعاده شوند. این پرسنل باید وجوهی را که در زمان استعفا دریافت داشته اند مسترد نمایند و متقابلات وجوهی را که پرداخت نموده اند بازگردانده می شود.
ماده ۱۲۳: پرسنلی که تا چهار سال پس از حداقل مدت توقف در درجه یا رتبه صلاحیت نیل به ترفیع را به دست نیاورند و همچنین پرسنلی که فاقد توانائی لازم برای انجام وظایف متناسب با درجه یا رتبه و تخصص مربوط باشند و نیز پرسنلی که ادامه خدمت آن ها به مصلحت نیروی انتظامی نبوده و در حد اخراج نباشند با تشخیص هیات های رسیدگی موضوع ماده ۹۹ و رعایت تبصره ۵ ماده مزبور از خدمت معاف گردیده و با درج در فرمان همگانی با آنان به ترتیب زیر رفتار می شود:
چنانچه حداقل بیست سال سابقه خدمت داشته باشند در ردیف بازنشستگان منظور خواهند شد و در غیر این صورت سوابق خدمتی آنان بر اساس مقررات این قانون بازخرید می گردد.
ماده ۱۲۴: نیروی انتظامی می تواند در موارد حذف و یا تعدیل سازمان، پرسنل مربوط را مشروط بر این که در سایر نیروهای مسلح شغل مناسبی برای آنان وجود نداشته باشد با داشتن ۱۵ سال سابقه خدمت بازنشسته و کمتر از ۱۵ سال را بازخرید نماید.
به مدت خدمت مشمولین این ماده فقط از نظر احتساب وجوه بازخریدی و حقوق بازنشستگی ۵ سال اضافه می گردد لیکن در هر صورت سنوات موثر در حقوق بازنشستگی آن ها از ۳۰ سال بیشتر نخواهد بود.
تبصره ۱: کسور مربوط به سنوات اضافه شده از محل اعتبارات نیروی انتظامی تامین می گردد.
تبصره ۲: تصویب بازنشستگی و بازخریدی موضوع این ماده به عهده مقامات مذکور در ماده ۷۲ این قانون خواهد بود.
تبصره ۳: حذف یا تعدیل سازمان پس از بررسی در وزارت کشور و ستاد کل با تصویب فرماندهی کل قوا خواهد بود.
ماده ۱۲۵: پرسنل در موارد زیر اخراج می گردند:
الف ـ با حکم یا به تبع حکم دادگاه صالح.
ب ـ با رای هیات های رسیدگی موضوع مواد ۹۹ و ۱۰۰ این قانون.
تبصره ۱: چنانچه اخراج محصلین و پرسنلی که مدت تعهد خدمت آنان (خدمت دو برابر مدت آموزش) به پایان نرسیده است، ناشی از عمل ارادی آنان باشد ملزم به پرداخت هزینه های تحصیلی مصروفه هستند.
تبصره ۲: تشخیص ارادی یا غیر ارادی بودن عمل ارتکابی در مورد محصلین به عهده شورای آموزش و در مورد کارمندان در مدت آزمایشی به عهده فرمانده و یا رئیس مستقیم و در مورد سایر پرسنل به عهده کمیسیون ماده ۹۹ این قانون می باشد.

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

فصل هفتم: دریافتی ماهانه پرسنل

بخش اول: حقوق
ماده ۱۲۶: وجوه دریافتی ماهانه پرسنل، کادر ثابت و پیمانی عبارتست ازمجموع حقوق و مزایای مستمر به علاوه مزایای شغل منهای کسورات.
ماده ۱۲۷: حقوق ماهانه پرسنل از مجموع عوامل ذیل تشکیل می گردد:
الف ـ حداقل حقوق مبلغ معینی است که به عنوان کمترین میزان حقوق دریافتی در سطح پرسنل مشمول این قانون پرداخت می گردد.
ب ـ حق کارائی - مبلغی است برابر با حاصل ضرب رتبه حقوقی به توان دو در واحد حق کارائی.
تبصره: اولین رتبه حقوقی پرسنل اعداد مشخصی است که به موجب ماده ۱۳۰ این قانون برای هر یک از مقاطع تحصیلی تعیین شده است و رتبه حقوقی پرسنل برابر است با مجموع اولین رتبه حقوقی و تعداد درجات یا رتبه های دریافتی پس از اولین درجه یا رتبه.
ج ـ حقوق پایه - مبلغی است معادل ۳ یا ۴ یا ۵ درصد مجموع حداقل حقوق و حق کارائی و حق پایه سال های قبل که بر اساس ارزشیابی پرسنل پس از هر یک سال خدمت به پرسنل تعلق می گیرد و به حقوق آنان اضافه می شود.
ماده ۱۲۸: میزان عوامل مذکور در ماده فوق به شرح زیر تعیین می گردد:
الف ـ حداقل حقوق ۴۸۰ واحد.
ب ـ واحد حق کارائی ۲ و برای پرسنل دارای مدرک تحصیلی لیسانس یا معادل آن و بالاتر عدد ۲/۵.
ج ـ پرسنل نیروی انتظامی در قبال هر سال خدمت قابل قبول خود تا پایان سال ۱۳۶۹ از حقوق پایه میزان ۳% مجموع حداقل حقوق و حق کارائی مربوط به آخرین درجه یا رتبه برخوردار می گردند.
تبصره ۱: ضریب ریالی واحدهای تعیین شده در این ماده همواره معادل ضریب ریالی حقوق مشمولین قانون ارتش می باشد.
تبصره ۲: تعیین همطرازی مقامات نیروی انتظامی با مقامات مندرج در تبصره ۲ ماده ۱ قانون نظام هماهنگ پرداخت و برخورداری آنان از امتیازات متعلقه به استناد ماده مذکور بر اساس دستورالعملی خواهد بود که نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور تهیه و از طریق ستاد کل نیروهای مسلح به تصویب فرماندهی کل قوا می رسد.
تبصره ۳: مقامات مذکور در تبصره ۲ پس از پایان دوران تصدی به ترتیب در بالاترین گروه های جدول مربوط تخصیص می یابند و حقوق هر یک از آنان بر اساس عدد مبنای گروه مربوطه تعیین و افزایش سنواتی نیز بر اساس آن محاسبه خواهد شد.
تبصره ۴: مقامات مذکور در صورت اشتغال در هر یک از دستگاه های دولتی و نهادهای انقلاب اسلامی و موسسات و شرکت هائی که شمول حکم بر آن ها مستلزم ذکر نام است از افزایش سنواتی بر اساس عدد مبنای گروه مربوطه برخوردار خواهند شد.
ماده ۱۲۹: با توجه به سختی و کیفیت خاص خدمت در نیروی انتظامی و به منظور حفظ قدرت جذب نیروی انسانی حداقل و حداکثر حقوق مشمولین این قانون از حداقل و حداکثر حقوق مشمولین قانون استخدام کشوری ۲۰% اضافه خواهد بود و در کلیه مواردی که نظام پرداخت یا اعداد حقوقی مشمولین قانون ارتش تغییر نماید عوامل مندرج در این قانون به همان نسبت و به طور همزمان تغییر خواهد نمود در صورت اصلاح گروه یا گروه های ورودی مشمولین قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت توسط هیات دولت واحد حق کارائی موضوع بند ب ماده ۱۲۸ با رعایت مفاد این ماده توسط هیات دولت برای همان مقطع یا مقاطع مشابه نیروی انتظامی افزایش می یابد.
ماده ۱۳۰: اولین رتبه حقوقی پرسنل با توجه به مدارک تحصیلی قابل قبول و مورد نیاز نیروی انتظامی به شرح زیر تعیین می گردد:
الف ـ پائین تر از پایان دوره ابتدایی: ۱
ب ـ پایان دوره ابتدائی (جدید و قدیم): ۳
ج ـ پایان دوره راهنمائی یا سیکل اول متوسطه سابق: ۶
د ـ پایان دوره متوسطه: ۹
ه ـ پایان دوره های کاردانی و آموزشگاه های افسری و همافری سابق و دوره اول دانشکده های علوم نظامی و انتظامی و سایر دوره های آموزشی همطراز: ۱۱
و ـ پایان دوره های کارشناسی و دانشکده های افسری و خلبانی سابق و دوره دوم دانشکده علوم نظامی و انتظامی و سایر دوره های آموزشی همطراز: ۱۳
ز ـ پایان دوره های کارشناسی ارشد و همچنین دکترای رشته های درمانی بجز پزشکی عمومی: ۱۵
ح ـ دکترای پزشکی عمومی و دکترای سایر رشته های علوم: ۱۶
تبصره ۱: اولین رتبه حقوقی دارندگان مدرک تحصیلی چهارم و پنجم متوسطه نظام سابق که مدرکشان اساس استخدام بوده به ترتیب ۷ و ۸ تعیین می گردد.
تبصره ۲: به اولین رتبه حقوقی دارندگان مدرک تحصیلی دکترا در کلیه رشته ها که دوره های تخصصی و یا فوق تخصصی قابل قبول و مورد نیاز نیروی انتظامی را طی نموده باشند حسب مورد ۳ و ۴ واحد اضافه می گردد.
تبصره ۳: در مواردی که طول دوره های مذکور در تبصره ۲ و بندهای (ز، ح، ه) به موجب مدارک مورد تایید یکی از وزارتین فرهنگ و آموزش عالی، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بیش از سنوات مورد محاسبه در بندهای مزبور باشد به ازا هر سال تحصیل بالاتر یک واحد به اولین رتبه حقوقی آنان افزوده می گردد.
تبصره ۴: اولین رتبه حقوقی پرسنلی که قبل از تصویب قانون ارتش مصوب ۷/۷/۱۳۶۶ در اثر رشادت و به فرمان فرماندهی کل قوا یا در اجرای حضور در جبهه بر طبق ماده ۳۳ قانون سابق ارتش از طریق درجه موقت ستوان سومی به درجات بالاتر نایل گردیده اند و مدرک تحصیلی آنان پائین تر از فوق دیپلم (کاردانی) باشد ۱۱ تعیین می گردد.
تبصره ۵: مدارک تحصیلی که حسب مورد به موجب ارزیابی وزارتخانه های آموزش و پرورش، فرهنگ و آموزش عالی، بهداشت، درمان و آموزش عالی، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی معادل یکی از مقاطع مذکور در این ماده شناخته شوند دارای ارزش برابر خواهد بود.
تبصره ۶: پرسنلی که به علت داشتن مدرک هنری یا ورزشی و یا تخصصی به موجب مقررات استخدامی سابق نیروهای مسلح و یا مقررات سازمان امور اداری و استخدامی کشور از نظر استخدامی معادل هر یک از مقاطع تحصیلی فوق الذکر طبقه بندی شده یا بشوند در محاسبه حقوق آنان اولین رتبه حقوقی همان مدرک تحصیلی ملاک عمل خواهد بود.
تبصره ۷: مدارک تحصیلی پایان دوره متوسطه و مقاطع پائین تر استخدامی همین قانون در هر وضعیت خدمتی مورد نیاز و قابل قبول تلقی گردیده و چنانچه اولین رتبه حقوقی این مدارک از اولین رتبه حقوقی قبلی بیشتر باشد، در مورد مدرک پایان دوره متوسطه بر اساس این ماده و در سایر موارد رتبه حقوقی بالاتر ملاک محاسبه قرار خواهد گرفت.
ماده ۱۳۱: اولین رتبه حقوقی کارمندان موضوع بند ب ماده ۱۹ این قانون برابر است با رتبه خدمتی موضوع ماده ۶۹ همین قانون.
ماده ۱۳۲: به محصلینی که قبل از نیل به درجه یا رتبه در بدو استخدام دوره های آموزشی را طی می نمایند ماهانه مبلغی به میزان یک دوم حقوق حاصله از عوامل مذکور در مواد ۱۲۷ و ۱۲۸ و بر اساس رتبه حقوقی مدرک تحصیلی اساس استخدام و سنوات قابل قبول آموزشی آنان تعیین و پرداخت می گردد.
تبصره: به محصلینی که در رشته های پروازی، دریانوردی، تکاوری و هوابرد آموزش می بینند طبق ضوابط مذکور در آیین نامه اجرائی ماده ۱۴۵ این قانون حسب مورد مبالغی تا ۵۰ درصد مزایای شغلی که در آن کارآموزی می نمایند به عنوان مزایای ویژه آموزشی در طول مدت آموزش عملی پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۳۳: با پرسنل مشروحه زیر چنانچه با دارا بودن شایستگی و کارائی لازم امکان اعطا درجه یا رتبه بالاتر به آنان وجود نداشته باشد با رعایت حداکثر تعداد ارتقا مندرج در ماده ۱۳۶ این قانون در ازای هر چهار سال یک واحد حق ارتقا به حقوق آنان اضافه می شود.
الف ـ آن گروه از پرسنل انتظامی که قبل از تصویب این قانون استخدام شده اند و بعلت نداشتن مدرک تحصیلی دوم متوسطه سابق و یا پایان دوره راهنمائی، درجه نهائی آنان ستوان سوم می باشد برای سنوات خدمتی مازاد بر چهار سال در درجه ستوان سومی.
ب ـ پرسنل استخدام شده قبل از تصویب این قانون که به علت داشتن مدرک تحصیلی قابل قبول و مورد نیاز بالاتر و یا آموزش های بدو استخدام بیشتر، با درجه یا رتبه بالاتر از پرسنل مشابه خود آغاز به خدمت نموده اند در ارتباط با سنوات خدمتی مازاد بر چهار سال پس از نیل به درجه یا رتبه نهائی مربوط.
ج ـ پرسنلی که پس از سی سال خدمت در اجرای امریه فرماندهی کل قوا و یا تبصره یک ماده ۱۰۶ و یا ماده ۱۰۷این قانون حداقل به مدت یک سال مشغول خدمت بوده و یا می باشند برای سنوات خدمتی مازاد بر چهار سال در آخرین درجه یا رتبه.
د ـ پرسنل مذکور در بند ج ماده ۶۳ این قانون پس از ۴ سال توقف در درجه سرتیپ دومی.
ه ـ پرسنل تطبیق شده با دستورالعمل تعیین جایگاه خدمتی پاسداران کمیته انقلاب اسلامی مصوب مقام معظم رهبری پس از رسیدن به درجات و رتبه های نهائی.
تبصره ۱: آن گروه از پرسنل انتظامی تطبیق شده با قانون ارتش به استثنا پرسنل مذکور در این ماده در صورتی که با داشتن شایستگی و کارائی لازم و داشتن چهار سال قدمت خدمت در درجه ستوان یکمی امکان اعطا درجه سروانی به آنان وجود نداشته باشد، در خاتمه بیست و نهمین سال خدمت از ارتقا حقوقی نیل به درجه مزبور برخوردار می گردند.
تبصره ۲: فارغ التحصیلان آموزشگاه های افسری و همافری سابق و دوره کاردانی و دوره اول دانشکده علوم نظامی و انتظامی به استثنای پرسنل مذکور در این ماده و پرسنلی که در طول خدمت تغییر وضعیت یا تغییر مدرک تحصیلی داده اند، در صورتی که با داشتن شایستگی و کارائی لازم و نداشتن عقب افتادگی های ناشی از تنبیهات موثر در ترفیع امکان اعطا هفتمین ارتقا حقوقی به آنان وجود نداشته باشد در خاتمه بیست و نهمین سال خدمت از ارتقا حقوقی هفتم برخوردار می گردند.
تبصره ۳: کلیه پرسنل مشمول این ماده و تبصره های فوق در صورتی که به هر علت به ارتقا درجه یا رتبه بعدی نائل گردند از همان تاریخ به همان میزان بجای ارتقا حقوقی فوق از ارتقا حقوقی مربوط به درجه یا رتبه جدید برخوردار خواهند شد.
ماده ۱۳۴: چنانچه فارغ التحصیلان آموزشگاه انتظامی و دوره کاردانی دانشکده علوم پایه انتظامی و پرسنل موضوع بندهای الف و ب ماده ۶۳ این قانون به علت دریافت ارشدیت پس از طی حداقل مدت توقف در درجات نهائی مذکور در مواد ۵۹، ۶۰ و ۶۱ این قانون حداکثر ۲۸ سال سابقه خدمت داشته و شایستگی و کارائی لازم جهت نیل به درجه بالاتر را نیز دارا باشند ولی امکان اعطا درجه به آنان وجود نداشته باشد به ازا هر چهار سال یک واحد به رتبه حقوقی آنان اضافه می شود. در صورتی که باقیمانده خدمت پرسنل کمتر از حداقل مدت توقف در درجات نهائی و حداقل ۲ سال باشد معادل یک دوم مابه التفاوت حق کارائی رتبه حقوقی بالاتر با رتبه حقوقی آنان، به حقوق ایشان افزوده می گردد.
ماده ۱۳۵: در محاسبه حقوق پرسنلی که به درجات سرتیپی و بالاتر نائل می گردند در ازا هر درجه دو واحد به رتبه حقوقی آنان افزوده می گردد.
ماده ۱۳۶: به استثنای پرسنلی که به درجات سرتیپی و بالاتر نائل شده و یا می شوند و پرسنلی که پس از تاریخ ۷/۷/۱۳۶۶ به درجات یا رتبه های تشویقی و یا موقت و یا ارتقا حقوقی تشویق نائل گردیده و یا می گردند حداکثر از هفت ارتقا حقوقی بهره مند می شوند.
تبصره: تعداد ارتقا آن گروه از پرسنل نیروی انتظامی که بر اساس سنوات خدمتی تطبیق گردیده اند و یا تغییر وضعیت داشته اند به تفکیک بر اساس تبصره های ۱ و ۲ ماده ۶ قانون حقوق و مزایای مستمر مشمولین قانون ارتش تعیین می شود.
ماده ۱۳۷: پرسنلی که مدرک تحصیلی قابل قبول و مورد نیاز بالاتر از مدرک پذیرفته شده قبلی خود ارائه نمایند. تعداد ارتقا آنان برای تعیین حق کارائی و حق ارتقا به شرح زیر محاسبه می گردد.
الف ـ ارتقاهای جدید عددی برابر حاصل ضرب جمع جبری ارتقاهای قبلی در کسری، معادل اولین رتبه حقوقی مدرک قبلی بر اولین رتبه حقوقی مدرک جدید خواهد بود.
ب ـ چنانچه مدرک تحصیلی در فاصله دو درجه یا رتبه ارائه شود جمع جبری ارتقاهای قبلی به کسری معادل مدت خدمت قابل قبول پرسنل در آخرین درجه یا رتبه با مدرک قدیم به ماه بر حداقل مدت توقف لازم برای نیل به درجه یا رتبه بعدی به ماه اضافه شده و در صورتی که ارائه مدرک جدید منجر به تغییر درجه یا رتبه نگردد از تاریخ ارتقا بعدی به میزان همان کسر از مجموع ارتقاهای جدید کسر می گردد.
تبصره ۱: مجموع جبری ارتقا تا دو رقم اعشار و کسر مذکور در بند ب این ماده حداکثر تا ۹۸ درصد قابل محاسبه بوده و حقوق ماهانه حاصل بدون در نظر گرفتن ارقام اعشاری قابل پرداخت می باشد.
تبصره ۲: پرسنلی که قبل از اجرای فصل تطبیق قانون ارتش مدارک تحصیلی بالاتر قابل قبول و مورد نیاز نیروی انتظامی ارائه نموده اند در صورتی که بر اثر ارائه مدارک تحصیلی مشمول ماده ۱۸۸ قانون ارتش نشده باشند نیز با توجه به درجه یا رتبه و قدمت و ارتقا تطبیقی زمان ارائه مدارک تحصیلی مشمول این ماده می باشند.
ماده ۱۳۸: پرسنلی که با اجرای این قانون حقوق آنان در مقایسه با مجموع حقوق و فوق العاده شغل مستمر قبل از اجرای این قانون قبل از اعمال کسورات مربوطه کاهش یابد مابه التفاوت مبلغ مزبور را تا رفع کاهش به عنوان مابه التفاوت تطبیق فوق العاده شغل مستمر قبلی دریافت می نمایند این تفاوت با هرگونه افزایش بعدی حقوق به همان میزان کاهش خواهد یافت.
ماده ۱۳۹: در محاسبه حقوق پایه پرسنل، سنوات آموزشی بدو استخدام و همچنین سنوات خدمتی مازاد بر سی سال منظور خواهد شد. لیکن خدمت مذکور در ماده ۱۶۳ این قانون حداکثر سی سال محاسبه می گردد.
تبصره: در مورد پرسنلی که خدمت آنان از سی سال تجاوز می نماید بابت سال های مازاد بر سی، فقط از افزایش حقوق آنان در طول خدمت مذکور حق بازنشستگی کسر خواهد شد.
ماده ۱۴۰: مزایای مستمر پرسنل مبالغی است که به تناسب تعداد عائله تحت تکفل آنان به عنوان کمک هزینه مسکن و کمک هزینه عائله مندی پرداخت می گردد.
ماده ۱۴۱: کمک هزینه عائله مندی عائله تحت تکفل پرسنل شاغل، بازنشسته، جانباز و معلول مشمول این قانون طبق ماده ۹ قانون نظام هماهنگ پرداخت مصوب ۱۳/۶/۱۳۷۰ مجلس شورای اسلامی تعیین و پرداخت خواهد شد.
تبصره ۱: عائله تحت تکفل پرسنل مجرد مشمول این قانون از مزایای بند ۱ ماده ۹ قانون نظام هماهنگ پرداخت بهره مند خواهند شد.
تبصره ۲: پرسنل نسوان مشمول این قانون که دارای همسر ازکارافتاده باشند که تحت تکفل آنان هستند، از کمک هزینه عائله مندی موضوع ماده ۹ قانون نظام هماهنگ پرداخت مصوب ۱۳/۶/۱۳۷۰مجلس شورای اسلامی برخوردار می گردند.
تبصره ۳: کسانی که از خانه های سازمانی استفاده نمایند از کمک هزینه عائله مندی برخوردار نخواهند شد.
تبصره ۴: پرسنلی که از خانه های سازمانی یگان های مرزی و نقاط صعب المعیشه استفاده می نمایند مشمول مفاد تبصره ۳ این ماده نمی باشد.
تبصره ۵: فهرست یگان های مرزی و نقاط صعب المعیشه توسط نیروی انتظامی تهیه و از طریق وزارت کشور به تصویب فرماندهی کل قوا خواهد رسید.
ماده ۱۴۲: میزان کمک هزینه مسکن پرسنلی که از خانه های سازمانی استفاده نمی کنند و میزان اجاره بهای خانه های سازمانی باید به نحوی تعیین گردد که با توجه به اجاره بهای مسکن در سطح جامعه، به پرسنل استفاده کننده از خانه های سازمانی و سایرین به میزان واحدی در امر مسکن کمک شود.
ماده ۱۴۳: میزان کمک هزینه مسکن پرسنل شاغل که از خانه های سازمانی استفاده نمی نمایند. با توجه به عائله تحت تکفل آنان مبلغی معادل حاصلضرب یک سیصدم حداقل حقوق مندرج در ماده ۱۲۸ این قانون در متراژ زیربنای مسکن متناسب با عائله به شرح زیر تعیین و محاسبه می گردد:
ردیف تعداد عائله تحت تکفل متراژ زیربنای مسکن متناسب با عائله
۱ مجرد ۵۰ متر مربع
۲ یک نفر ۷۰ متر مربع
۳ دو نفر ۹۰ متر مربع
۴ سه نفر ۱۰۰ متر مربع
۵ چهارنفر ۱۳۰ متر مربع
۶ پنج نفر و بیشتر ۱۵۰ متر مربع

ماده ۱۴۴: حقوق پرسنل وظیفه و دوران خدمت ضرورت برابر است با حاصل ضرب ضریب ریالی مذکور در تبصره ۱ ماده ۱۲۸ این قانون در اعداد حقوقی درجه مربوط به شرح جدول زیر:
ردیف درجه عدد حقوقی
۱ سرباز ۶۵
۲ سرباز دوم ۶۷
۳ سرباز یکم ۷۰
۴ سرجوخه ۷۵
۵ گروهبان سوم ۹۰
۶ گروهبان دوم ۲۰۰
۷ گروهبان یکم ۲۱۰
۸ استوار یکم ۲۳۰
۹ ستوان سوم ۲۵۰
۱۰ ستوان دوم ۳۰۰
۱۱ ستوان یکم ۳۹۰
۱۲ ستوان یکم پزشک ۴۵۰

تبصره ۱: حقوق پرسنل وظیفه در طول دوره آموزش قبل از نیل به درجه با اعداد حقوقی زیر محاسبه می گردد:
الف ـ پرسنل وظیفه ردیف های ۱ تا ۴ عدد حقوقی ۶۵
ب ـ پرسنل وظیفه ردیف های ۵ و ۸ عدد حقوقی ۷۰
ج ـ پرسنل وظیفه ردیف های ۹ و ۱۰ عدد حقوقی ۷۵
د ـ پرسنل وظیفه ردیف های ۱۱ و ۱۲ عدد حقوقی ۹۰
تبصره ۲: میزان حقوق وظیفه پرسنل مذکور و مستمری بگیران آنان بر اساس آخرین مدرک تحصیلی در مقاطع و مواد مربوط در فصل هشتم این قانون محاسبه می گردد.
بخش دوم: مزایای شغل
ماده ۱۴۵: به پرسنل نیروی انتظامی ماهانه مبلغی با در نظر گرفتن نوع و شرایط شغل از قبیل کیفیت، سختی خطرات، میزان مسئولیت، فرسودگی ناشی از شغل، میزان ارتباط با مردم و مهارت لازم در مشاغل تخصصی به عنوان مزایای شغل پرداخت می گردد.
مزایای شغل فقط به شغل تعلق گرفته و هیچگونه ربطی به درجه یا رتبه ندارد و پرسنلی حق استفاده از آن را دارند که عملات در شغل واگذار شده انجام وظیفه نمایند.
تبصره ۱: میزان فوق العاده شغل پرسنل شاغل در نیروی انتظامی نباید از (۵۰%) پنجاه درصد مجموع حداقل حقوق و حق کارائی شاغل کمتر و از (۱۵۰%) صد و پنجاه درصد آن بیشتر باشد و فوق العاده شغل پرسنل شاغل در مشاغل فرماندهی، مدیریت و سرپرستی و همچنین فوق العاده شغل پرسنل متصدی مشاغل تحقیقی و تخصصی و یا آموزشی هر کدام تا (۲۵%) بیست و پنج درصد مجموع حداقل حقوق و حق کارائی پرسنل قابل افزایش است.
تبصره ۲: حقوق و فوق العاده شغل دارندگان مدارک تحصیلی دکتری و فوق لیسانس و مدارک همطراز از لحاظ استخدامی که در مراکز یا واحدهای آموزشی، مطالعاتی و تحقیقاتی اشتغال به کار دارند نباید از (۸۰%) هشتاد درصد مجموع حقوق و فوق العاده شغل کارکنان مشابه مشمول قانون اعضا هیات علمی دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی کمتر باشد.
ماده ۱۴۶: نیروی انتظامی حداکثر ظرف سه ماه آیین نامه اجرائی مزایای شغل نیروی انتظامی را تهیه و توسط وزارت کشور با هماهنگی ستاد کل به تصویب هیات وزیران می رساند.
تبصره: پرداخت مزایا بر اساس این قانون تا زمان تصویب و ابلاغ آیین نامه مذکور بر مبنای مقررات قبلی خواهد بود.
بخش سوم: کسورات
ماده ۱۴۷: وجوه زیر ماهانه از دریافتی پرسنل کسر می گردد:
الف ـ حق بازنشستگی به میزان ده درصد (۱۰%) مجموع حقوق ماهانه، مزایای شغل و فوق العاده جذب موضوع ماده (۶) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت.
تبصره: در احتساب حقوق بازنشستگی، وظیفه و مستمری پرسنل نیروهای مسلح موضوع تبصره (۵) ماده (۲) قانون نظام هماهنگ حقوق بازنشستگی و وظیفه مصوب ۱۳۷۳ حقوق، تفاوت تطبیق حقوق، مزایای شغل و سایر فوق العاده هایی که از بابت آنها کسور بازنشستگی دریافت می شود مورد محاسبه قرار می گیرد.
ب ـ حق بیمه پرسنل به میزان یک درصد از حقوق ماهانه.
ج ـ حق بیمه درمانی پرسنل به میزان (۲/۵) برابر ضریب ریالی حقوق به ازای هر نفر که از خدمات درمانی، برخوردار می گردد.
د ـ سهم ماهانه پس انداز پرسنل در صورت تمایل به شرح ذیل:
۱- در دهه اول خدمت، ماهانه ۱۰۰۰ ریال
۲- در دهه دوم خدمت، ماهانه ۱۵۰۰ ریال
۳- از دهه دوم به بعد، ماهانه ۲۰۰۰ ریال
ماده ۱۴۸: وجوه زیر بر حسب مورد از دریافتی ماهانه پرسنل کسر می گردد:
الف ـ حقوق اولین ماه خدمت.
ب ـ هرگونه افزایشی که در طول خدمت در حقوق پرسنل اعمال می گردد در ماه اول افزایش.
ماده ۱۴۹: وجوه بند الف ماده ۱۴۷ این قانون به اضافه معادل آن که از بودجه نیروی انتظامی تامین می گردد به طور ماهیانه و همچنین وجوه ماده ۱۴۸ این قانون حسب مورد به حساب صندوق بازنشستگی نیروی انتظامی واریز می گردد.
ماده ۱۵۰: هزینه خدمات درمانی پرسنل و عائله تحت تکفل آنان به شرح زیر به سازمان تامین خدمات درمانی پرداخت می گردد:
الف ـ وجوه بند ج ماده ۱۴۷.
ب ـ معادل ۲ درصد حقوق ماهانه از بودجه نیروی انتظامی.
ج ـ معادل یک دوم وجوه بند الف این ماده از محل صندوق بیمه حوادث در مورد مشترکین این صندوق.
ماده ۱۵۱: درآمد صندوق های پس انداز ثابت پرسنل کادر ثابت مشمول این قانون به شرح زیر تعیین می گردد:
الف ـ وجوه بند د ماده ۱۴۷.
ب ـ معادل وجوه مذکور در بند الف این ماده از بودجه نیروی انتظامی.
ماده ۱۵۲: درآمد صندوق بیمه حوادث کادر ثابت مشمول این قانون به شرح زیر تعیین می گردد:
الف ـ وجوه بند ب ماده ۱۴۷.
ب ـ به میزان دو درصد حقوق ماهانه پرسنل از بودجه نیروی انتظامی.
بخش چهارم: دریافتی ماهانه پرسنل در موارد خاص
ماده ۱۵۳: دریافتی ماهانه پرسنل اسیر، گروگان، مفقودالاثر، منتسب و مامور به خدمت بر مبنای حقوق و مزایای مستمر پرسنل حاضر به خدمت همطراز آنان و مزایای آخرین شغل آنان محاسبه می گردد.
ماده ۱۵۴: میزان دریافتی پرسنل مامور در داخل نیروی انتظامی بر مبنای حقوق درجه یا رتبه مربوط و مزایای شغل جدید آنان محاسبه می گردد.
ماده ۱۵۵: پرسنل بازنشسته ای که به موجب ماده ۱۰۷ این قانون به خدمت اعاده می گردند از تاریخ اعاده به خدمت حقوق بازنشستگی آنان قطع شده و از حقوق درجه یا رتبه خود و مزایای مستمر مربوطه و مزایای شغلی که در آن انجام وظیفه خواهند کرد استفاده می نمایند و از نظر کلیه امور پرسنلی مانند سایر شاغلین خواهند بود.
ماده ۱۵۶: میزان دریافتی ماهانه پرسنل منتظر خدمت بر مبنای دو سوم و پرسنل بدون کار یک دوم حقوق درجه یا رتبه آنان محاسبه و تعیین می گردد.
بخش پنجم: سایر پرداخت ها
ماده ۱۵۷: پاداش، هزینه سفر، فوق العاده ماموریت در داخل و خارج کشور و فوق العاده های انتقال، محل خدمت، بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات زندگی به میزان مشمولین قانون استخدام کشوری به پرسنل پرداخت می گردد.
تبصره ۱: آیین نامه پرداخت فوق العاده اشتغال خارج از مرکز و بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات زندگی هماهنگ با آیین نامه مربوط در مورد مشمولین قانون ارتش باید به نحوی تهیه گردد که مبالغ پرداختی بابت موارد مذکور جز در صورت تجدید نظر در مورد مشمولین قانون استخدام کشوری معادل کارکنان همطراز پرسنل در قانون استخدام کشوری باشد.
تبصره ۲: وزارت کشور با هماهنگی ستاد کل آیین نامه فوق العاده اشتغال خارج از مرکز و بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات زندگی را به گونه ای که فوق العاده شاغلین پاسگاه ها و پاسگاه های کوهستانی و مرزی سردسیر و گرمسیر از فوق العاده شاغلین مراکز شهرستان ها و بخش ها و شهرهای مذکور بیشتر باشد تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رساند.
ماده ۱۵۸: جز در زمینه نگهبانی و مواردی که پرسنل از فوق العاده ماموریت استفاده می نمایند، در مواردی که به تشخیص بالاترین مقام نیروی انتظامی ادامه کار پرسنل در غیر ساعات خدمت ضرورت پیدا کند با در نظر گرفتن افزایش بازده کار به تناسب افزایش ساعات خدمت به پرسنل مربوطه اضافه کار پرداخت می گردد. میزان اضافه کار طبق آیین نامه ای خواهد بود که به وسیله نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد بود.
تبصره: نیروی انتظامی نیز مشمول ماده ۶ قانون نظام هماهنگ پرداخت می باشد.
ماده ۱۵۹: به پرسنل مجردی که متاهل می شوند مبلغی برابر حاصلضرب ضریب ریالی در عدد دو هزار (۲۰۰۰) تحت عنوان هزینه ازدواج برای یکبار، در طول خدمت پرداخت می گردد.
ماده ۱۶۰: در صورتی که ضرورت و مقتضیات خدمتی ادامه خدمت روزانه پرسنل را ایجاب نماید، خوراک و سایر هزینه های ضروری آنان به هزینه نیروی انتظامی تامین می گردد.
ماده ۱۶۱: لباس آن عده از پرسنل که الزاما بایستی از لباس متحدالشکل استفاده نمایند و یا مشاغل آنان ایجاب می نماید که لباس خاصی بپوشند به هزینه نیروی انتظامی تهیه خواهد شد.

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

فصل هشتم: حقوق بازنشستگی - وظیفه مستمری

ماده ۱۶۲: تحقوق بازنشستگی ت، تحقوق وظیفه ت و تحقوق مستمری ت عبارتست از وجوهی که حسب مورد به بازنشستگان، جانبازان، معلولین و عائله تحت تکفل پرسنل برابر مقررات مربوط از صندوق بازنشستگی نیروی انتظامی به طور ماهانه پرداخت می گردد.
تبصره ۱: حقوق و مزایای پرسنل شهید و جانباز از کار افتاده و مفقودالاثر بر اساس قانون حالت اشتغال مستخدمین شهید، جانباز از کار افتاده و مفقودالاثر جنگ تحمیلی مصوب ۳۰/۶/۱۳۷۲ مجلس شورای اسلامی پرداخت خواهد شد.
تبصره ۲: حقوق پرسنل مفقودالاثر در غیر از موارد مذکور در قانون حالت اشتغال مستخدمین شهید، جانباز از کار افتاده مفقودالاثر جنگ تحمیلی بر اساس ماده ۱۵۳ این قانون پرداخت می گردد.
ماده ۱۶۳: به پرسنل بازنشسته ماهانه مبلغی معادل افزایش حقوق آنان در طول خدمت به اضافه حاصلضرب سنوات خدمت در یک سی ام حقوق بدو خدمت آنان به عنوان حقوق بازنشستگی پرداخت می
گردد.
تبصره ۱: حقوق بازنشستگی، وظیفه و مستمری کسانی که قبل از تاریخ ۷/۷/۱۳۶۶ خدمت آنان پایان پذیرفته بر اساس مقررات قانون ارتش و مشمولین قانون حقوق و مزایای ارتش تعیین می گردد.
تبصره ۲: چنانچه رتبه حقوقی پرسنل بازنشسته در طول خدمت در اثر ارائه مدرک تحصیلی بالاتر ارتقا یافته باشد حقوق بدو خدمت پرسنل به تناسب سنواتی که با هر مدرک تحصیلی خدمت کرده اند محاسبه خواهد شد.
تبصره ۳: از تاریخ ۱/۱/۱۳۷۷حداکثر حقوق بازنشستگی و وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث (جمع پرداختی به وراث) معادل ۱۱۰% حداکثر عدد مبنا و حداقل آن معادل ۱۲۵% حداقل عدد مبنای جدول موضوع ماده ۱ قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت تعیین می گردد.
تبصره ۴: حداکثر حقوق بازنشستگی و وظیفه موضوع این ماده شامل مستخدمینی است که از تاریخ ۱/۱/۱۳۷۷ به بعد بازنشسته، ازکارافتاده و یا فوت می شوند.
تبصره ۵: از تاریخ ۱/۱/۱۳۷۷ به حقوق بازنشستگی و وظیفه ازکارافتادگی و مستمری وراث قانونی مستخدمین متوفی که تا قبل از تاریخ مزبور بازنشسته و یا وظیفه بگیر یا مستمری بگیر شده اند به میزان (۲۰%) حقوق قبلی آنان (اسفند ۱۳۷۰) اضافه می گردد.
تبصره ۶: اولین رتبه حقوقی پرسنل بازنشسته که قبل از تصویب قانون ارتش مصوب ۷/۷/۱۳۶۶ مجلس شورای اسلامی به درجات ستوان سومی و بالاتر نائل گردیده اند و مدرک تحصیلی آنان پائین تر از فوق دیپلم (کاردانی) باشد (۱۱) یازده تعیین می گردد و مابه التفاوت آن از تاریخ ۱/۱/۱۳۷۷ قابل محاسبه می شود.
ماده ۱۶۴: دریافت حقوق بازنشستگی یا وظیفه و سهمیه مستمری تواما ممنوع بوده و در این حالت فقط مبلغ بیشتر پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۶۵: فرزندانی که یکی از والدین آن ها فوت شود حق دریافت سهمیه مستمری از حقوق وی را خواهند داشت اگر چه پدر یا مادر آن ها که در حال حیات است به هر عنوان حقوق یا حقوق بازنشستگی یا وظیفه از دولت دریافت دارد.
ماده ۱۶۶: حقوق شهدا، جانبازان ازکارافتاده و مفقودالاثر انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی بر اساس قانون حالت اشتغال مستخدمین شهید، جانباز از کارافتاده و مفقودالاثر انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی مصوب ۳۰/۶/۱۳۷۷ مجلس شورای اسلامی تعیین و افزایش حقوق پایه با ضریب ۵% تا رسیدن به شرایط عمومی بازنشستگی (سی سال خدمت) محاسبه و پس از خاتمه سی سال مطابق قوانین و مقررات مربوط حقوق مستمری تعیین و به عائله تحت تکفل آنان پرداخت می گردد.
ماده ۱۶۷: میزان حقوق وظیفه، جانبازان موضوع بندهای تب ت و تج ت ماده ۱۰۴ این قانون چنانچه در شمول قانون حالت اشتغال مستخدمین شهید، جانباز از کار افتاده و مفقودالاثر انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی قرار نگیرند به شرح زیر تعیین می گردد:
الف ـ در مورد کادر ثابت و پیمانی حقوقی معادل مجموع حقوق یک درجه یا رتبه بالاتر و آخرین مزایا.
ب ـ در مورد محصلین، حقوقی معادل حقوق درجه یا رتبه ای که بعد از پایان دوره آموزشی به آن نائل می شدند با قدمتی معادل سابقه تحصیل.
ج ـ در مورد پرسنل وظیفه حقوقی معادل حقوق پرسنل کادر ثابت یک درجه بالاتر.
تبصره: حقوق مستمری بگیران جانبازان پس از فوت عبارتست از آخرین حقوق وظیفه آنان.
ماده ۱۶۸: میزان حقوق وظیفه و حقوق مستمری بگیران پرسنلی که بنا به تشخیص کمیسیون مندرج در ماده ۱۱۷ در هر یک از موارد پیش بینی شده در ماده ۱۱۵ این قانون در حین انجام وظیفه یا به سبب آن معلول یا فوت شوند به شرح زیر تعیین می گردد:
الف ـ در مورد کادر ثابت و پیمانی آخرین حقوق و مزایا.
ب ـ در مورد محصلین نه دهم حقوق درجه یا رتبه ای که بعد از پایان دوره آموزشی به آن نائل می شدند با قدمتی معادل سابقه تحصیل.
ج ـ در مورد پرسنل وظیفه حقوقی معادل حقوق پرسنل همطراز کادر ثابت.
تبصره: حقوق مستمری بگیران معلولین این ماده در صورتی که بنا به تشخیص کمیسیون مندرج در ماده ۱۱۷ این قانون فوت ناشی از معلولیت باشد معادل آخرین حقوق وظیفه و در صورتی که ناشی از معلولیت نباشد نه دهم آخرین حقوق وظیفه خواهد بود.
ماده ۱۶۹: میزان حقوق وظیفه و حقوق مستمری بگیران پرسنلی که به تشخیص کمیسیون مندرج در ماده ۱۱۷ این قانون به طور عادی معلول یا فوت می شوند به شرح زیر تعیین می گردد:
الف ـ در مورد کادر ثابت و پیمانی حقوق معادل آخرین حقوق دریافتی.
ب ـ در مورد محصلین چهارپنجم حقوق درجه یا رتبه ای که بعد از پایان دوره آموزشی به آن نائل می شدند با قدمتی معادل سابقه تحصیل.
ج ـ در مورد پرسنل وظیفه نه دهم حقوق پرسنل همطراز کادر ثابت.
تبصره: حقوق مستمری بگیران معلولین موضوع این ماده معادل آخرین حقوق وظیفه آنان خواهد بود.
ماده ۱۷۰: پرسنل بازنشسته در صورتی که جانباز از کار افتاده و یا شهید و یا مفقودالاثر شوند حسب مورد را بر مواد ۱۶۲ و ۱۶۷ این قانون رفتار خواهد شد و در صورت فوت چهار پنجم آخرین حقوق بازنشستگی استحقاقی به عنوان حقوق مستمری به مستمری بگیران آنان پرداخت خواهد گردید.
ماده ۱۷۱: پرسنل وظیفه دوره احتیاط و ذخیره که قبل از خدمت از کارمندان دولت بوده اند در صورت شهادت، جانباز شدن، فوت و یا معلولیت حقوق مستمری و وظیفه آنان برابر مقررات این قانون بر مبنای آخرین حقوق دریافتی از سازمان مربوط و از بودجه همان سازمان پرداخت خواهد شد و چنانچه حقوق آنان در سازمان مربوطه کمتر از حقوق پرسنل کادر ثابت همطراز آنان باشد حقوق مستمری و وظیفه آنان بر مبنای حقوق پرسنل کادر ثابت همطراز محاسبه شده و مابه التفاوت آن از اعتباری که بدین جهت همه ساله در بودجه نیروی انتظامی منظور می شود، پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۷۲: هرگاه سابقه خدمت جانبازان موضوع ماده ۱۶۷ و معلولینی که از حقوق وظیفه استفاده می نمایند کمتر از ۲۰ سال باشد حقوق وظیفه مقرره را از بودجه نیروی انتظامی دریافت نموده و سالانه از مبلغی معادل افزایش حقوق پایه مربوط استفاده خواهند کرد و کسور بازنشستگی به صندوق مربوط واریز و پس از رسیدن به ۲۰ سال خدمت، از مبلغی معادل آخرین حقوق دریافتی از صندوق بازنشستگی نیروی انتظامی برخوردار خواهند شد.
ماده ۱۷۳: در صورتی که حقوق مستمری بگیران بیش از حقوق بازنشستگی باشد تا میزان حقوق بازنشستگی بر مبنای سنوات خدمت از صندوق بازنشستگی نیروی انتظامی و مازاد آن از محل اعتباراتی که بدین منظور همه ساله در بودجه نیروی انتظامی منظور می گردد پرداخت خواهد شد.
دولت مکلف است کمبود بودجه صندوق بازنشستگی نیروی انتظامی را از نظر جبران پرداخت حقوق وظیفه جانبازان و مستمری بگیران که احکام خاصی در مورد آنان پیش بینی شده است همه ساله در لایحه بودجه کل کشور منظور نماید.
ماده ۱۷۴: پرسنلی که با داشتن حداقل ۲۰ سال قدمت خدمت اخراج می شوند به عائله تحت تکفل آنان وجوهی معادل سه پنجم حقوق مندرج در ماده ۱۶۳ این قانون پرداخت می گردد.
تبصره: کسانی که به موجب احکام مراجع قضائی که صلاحیت تعیین حقوق بازنشستگی، مستمری و یا وظیفه را دارا باشند برای آنان مبالغ مشخصی تحت عناوین مذکور مقرر گردیده و در مواردی که به موجب احکام بعدی مبالغ جدیدی برای آنان مقرر گردد از مبالغ جدید برخوردار خواهند شد. به هر حال مبالغ فوق از میزان استحقاقی مندرج در این ماده تجاوز نخواهد کرد.
ماده ۱۷۵: مستمری بگیران مشمول این قانون عبارتند از:
الف ـ همسر دائم، جز در صورتی که شوهر اختیار کرده یا شاغل باشد و شوهر در صورتی که همسرش مخارج وی را تامین می نموده است.
ب ـ اولاد ذکور غیر شاغل تا سن ۲۰ سال تمام و در صورتی که مشغول تحصیل باشند تا خاتمه تحصیل حداکثر ۲۵ سال تمام.
ج ـ اولاد اناث جز در صورتی که شوهر داشته یا شاغل باشند.
د ـ پدر و مادری که در کفالت متوفی بوده اند.
ه ـ برادر محجور یا بیمار که در کفالت متوفی بوده و قادر به اداره امور خود نباشد.
و ـ برادر صغیری که در کفالت متوفی بوده تا سن ۲۰ سال تمام، و در صورت تحصیل تا سن ۲۵ سال تمام، مشروط بر این که شاغل نباشد.
ز ـ خواهری که در کفالت متوفی بوده جز در صورتی که شوهر داشته یا شاغل باشد.
ح ـ نوه هائی که تحت کفالت متوفی بوده اند، پسر تا سن ۲۰ سال و در صورت تحصیل تا سن ۲۵ سال تمام و دختر جز در صورتی که شوهر داشته یا شاغل باشد.
تبصره ۱: هر یک از مستمری بگیران چنانچه به بیماری غیر قابل علاج و یا نقص عضو مبتلا گردند به طوری که برابر تشخیص کمیسیون عالی پزشکی برای همیشه قادر به تامین معاش خود نباشند مستمری آنان مادام العمر پرداخت خواهد شد.
تبصره ۲: پرداخت مستمری به مستمری بگیران در طول خدمت دوره ضرورت نیز صرف نظر از شرط سنی ادامه خواهد یافت.
ماده ۱۷۶: حقوق مستمری بگیران به طور مساوی تقسیم خواهد شد و ملاک تشخیص و تعیین اشخاصی که برابر ماده ۱۷۵ این قانون تحت الکفاله می باشند تعرفه خدمتی یا اظهار نامه سالانه ای است که پرسنل در زمان اشتغال، بازنشستگی، جانبازی یا معلولیت تنظیم می کنند برای رسیدگی به اعتراض کسانی که خود را محق به دریافت مستمری می دانند و در تعرفه های خدمتی پرسنل جزو افراد تحت تکفل قید نشده اند در صورتی که شهادت یا فوت در طول خدمت اتفاق افتاده باشد هیات رسیدگی مرکب از اعضای زیر تشکیل می شود:
الف ـ معاون ذیربط وزارت کشور
ب ـ معاون پرسنلی نیروی انتظامی و یا جانشین وی
ج ـ مسئولن امور قوانین پرسنلی نیروی انتظامی یا جانشین وی
د ـ مسئول بازرسی نیروی انتظامی یا جانشین وی
تبصره: در صورتی که شهادت یا فوت در زمان بازنشستگی، جانبازی یا معلولیت اتفاق افتاده باشد هیات رسیدگی با حضور مسئول امور بازنشستگی و بیمه نیروی انتظامی یا معاون وی تشکیل می گردد.
ماده ۱۷۷: چنانچه هر یک از مستمری بگیران فوت شود و یا شرایط دریافت حقوق مستمری را از دست بدهد سهم وی به سهم سایر مستمری بگیران افزوده خواهد شد.
ماده ۱۷۸: جانبازان و خانواده های شهدا علاوه بر دریافت حقوق وظیفه و مستمری از نظر کلیه خدمات رفاهی و مزایای دیگر مانند سایر جانبازان و شهدا در سطح کشور، به ترتیب تحت پوشش بنیاد جانبازان و مستضعفان و بنیاد شهید قرار می گیرند.
ماده ۱۷۹: به وراث کلیه پرسنل اعم از شاغل، بازنشسته، جانباز، معلوم یا وظیفه بگیر که شهید یا فوت شوند مبلغی معادل حاصلضرب ۱۲۰۰ واحد حقوقی در ضریب ریالی جهت هزینه کفن و دفن، همسان با سایر نیروهای مسلح پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۸۰: به پرسنلی که خدمت آنان پایان می پذیرد و به مستمری بگیران پرسنلی که شهید یا فوت می شوند به میزان مدتی که از سال ۱۳۵۸ به بعد در طول خدمت از مرخصی استحقاقی استفاده نکرده باشند حداکثر معادل ۴ ماه و در صورتی که سازمان با مرخصی آنان موافقت نکرده باشد معادل تمام مدت مرخصی استفاده نشد بر اساس آخرین حقوق و مزایا از محل اعتبارات نیروی انتظامی پرداخت می گردد.
تبصره: به کسانی که بازخرید، مستعفی و یا اخراج می گردند علاوه بر وجوه مذکور، کسور بیمه و بازنشستگی که از حقوق آنان کسر شده است از محل صندوق بازنشستگی و بیمه نیز پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۸۱: هرگاه حقوق ماهانه پرسنل شاغل اضافه یا کسر گردد به همان نسبت که در قانون آورده می شود حقوق بازنشستگان، وظیفه بگیران و مستمری بگیران اضافه یا کسر خواهد شد و مبلغ اضافی از محل بودجه نیروی انتظامی تامین می گردد.
ماده ۱۸۲: کسانی که از حقوق بازنشستگی و یا حقوق وظیفه برخوردارند در صورت ترک تابعیت با عائله تحت تکفل آنان برابر مستمری بگیران فوت عادی رفتار می گردد.
تبصره: ترک تابعیت مستمری بگیران موجب قطع حقوق آنان حسب مورد به نفع صندوق بازنشستگی یا صندوق دولت یا سایر مستمری بگیران خواهد شد.
ماده ۱۸۳: در صورتی که میزان صدمات وارده به جانبازان و معلولین حین انجام وظیفه یا به سبب آن در حدی باشد که به تایید کمیسیون عالی پزشکی نیروی انتظامی در انجام کارهای روزانه زندگی محتاج کمک و معاضدت عملی دیگران باشند، در صورتی که در آسایشگاه جانبازان نگهداری نشوند بر حسب مورد و متناسب با میزان ازکارافتادگی از حقوق نگهداری که حداقل آن ۵۰۰ و حداکثر آن ۱۰۰۰ برابر ضریب ریالی می باشد استفاده خواهند کرد.
تبصره ۱: هزینه درمان جانبازان مبتلا به بیماریهای سرطان و تالاسمی مشمول قوانین نیروهای مسلح به میزان هزار (۱۰۰۰) برابر ضریب ریالی تعیین می شود.
تبصره ۲: سایر بیماریهای مشمول تبصره (۱)، همچنین اصلاحات بعدی ضرایب فوق الذکر به هیات وزیران واگذاری می شود.
تبصره ۳: حق نگهداری این قبیل جانبازان در صورت اشتغال قطع خواهد شد

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

فصل نهم: امور خدماتی پرسنل

ماده ۱۸۴: نیروی انتظامی مکلف است در حدود امکانات و اعتباراتی که به موجب بند یکم اصل ۴۳ قانون اساسی به منظور تامین نیازهای اساسی و رفاهی پرسنل شاغل و بازنشسته و همچنین استفاده کنندگان از حقوق وظیفه مستمری اختصاص می یابد امکان برخورداری عادلانه و بدون تبعیض آن ها را ایجاد نماید.
ماده ۱۸۵: نیروی انتظامی مکلف است بیمارستان ها و درمانگاه های خود را از نظر امکانات درمانی به نحوی تجهیز نماید که پاسخگوی نیازمندی های پرسنل باشد.
تبصره ۱: در مناطقی که امکانات منحصر به یگان انتظامی مستقر در آن ها است عائله تحت تکفل پرسنل می توانند از امکانات مزبور استفاده نمایند.
هزینه خدمات ارائه شده برابر مقررات خدمات درمانی نیروهای مسلح به یگان های مزبور پرداخت می گردد.
تبصره ۲: در مواردی که امکانات بیمارستان های نیروی انتظامی بیش از نیازهای درمانی پرسنل باشد بیمارستان های مزبور مجازند در غیر موارد اورژانس با رعایت تقدم پرسنل کادر و وظیفه شاغل به کلیه اشخاص خدمات درمانی ارائه نمایند و هزینه خدمات ارائه شده برابر مقررات به بیمارستان های مربوط پرداخت می گردد.
تبصره ۳: یگان ها و بیمارستان های مذکور در تبصره های فوق موظفند وجوه دریافتی فوق را به حساب خزانه واریز و در پایان هر ماه معادل وجوه واریز شده را حداکثر در حدود اعتبارات مصوب در قانون بودجه هر سال از خزانه دریافت و صرف تامین نیازمندی ها و توسعه امکانات فضای درمانی خود نمایند.
ماده ۱۸۶: جانبازان، معلولین، بازنشستگان، مستمری بگیران و عائله تحت تکفل پرسنل شاغل و بازنشسته، وظیفه بگیر و مستمری بگیران زیر پوشش سازمان تامین خدمات درمانی خواهند بود.
تبصره: پرسنل کادر ثابت می توانند از امکانات سازمان تامین خدمات درمانی نیز استفاده نمایند.
ماده ۱۸۷: نیروی انتظامی مکلف است حتی المقدور نسبت به تامین خانه های سازمانی برای استفاده پرسنل اقدام نماید. استفاده از خانه های سازمانی بر اساس آیین نامه ای است که توسط نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور با تایید ستاد کل تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.
ماده ۱۸۸: کلیه پرسنل در قبال حوادثی که منجر به شهادت، فوت، بیماری، نقص عضو یا ازکارافتادگی شود بیمه بوده و در مقابل سوانح مشابه متساوی الحقوق خواهند بود.
تبصره ۱: مقررات مربوط به اجرای این ماده تابع قانون بیمه پرسنل خواهد بود.
تبصره ۲: اعتبارات مربوط به این ماده از محل صندوق بیمه نیروی انتظامی تامین می گردد.
ماده ۱۸۹: نیروی انتظامی موظف است صندوق پس انداز ثابت را به منظور اعطای وام در حین خدمت و تادیه وجوه پس انداز حاصله از سهم پرسنل کادر ثابت و سهم دولت پس از اتمام خدمت تشکیل دهد.
آیین نامه نحوه استفاده از خدمات این صندوق توسط نیروی انتظامی با هماهنگی وزارت کشور و تایید ستاد کل تهیه و به تصویب هیات وزیران می رسد.
ماده ۱۹۰: نیروی انتظامی موظف است خدمات فرهنگی و تفریحی لازم را به خانواده ایثارگران و پرسنل نیروی انتظامی و عائله تحت تکفل آنان ارائه نماید.