برای ریحانه (رهنمودهایی برای دختران جوان )

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

انگیزههای خود نمائی



الف) ایجاد مقبولیت و محبوبیت در جامعه و کسب شخصیت
ب) جذب همسر
ج) هوسرانی و خوش گذرانی و ایجاد روابط نامشروع
د) ارضای حس خودکم بینی.


پی آمدها و آثار خودنمایی

الف) ذلّتافراد خودنما و جلوه گر،
گرچه در ظاهر چشم هایی را متوجه خود می سازند،
اما در واقع، جوانان با همه علاقه و خوش رویی که
به دختران نشان می هند هرگز برای چنین
دخترانی ارزش و بهایی قایل نیستند
و بویژه جوانان پاکدامن با چنین افرادی تن به ازدواج نمی دهند.

حتی بی تقواترین جوانان جامعه،
برای ازدواج خود به دنبال عفیف ترین دختران می روند.

دختران خودنما در چشم ها جای دارند،
ولی دختران عفیف و سنگین، در دل ها.

دخترانی که جلوه گری می کنند، باید بانند که
زمانی نخواهد گذشت که این جاذبه های ظاهریاز بین خواهد رفت.

چنین افرادی سرانجام، خود را تنها
و وجود را بی ارزش خواهند دید.

در غرب برای چنین زنانی مسئله ای است به نام «بحران چهل»
که در سن چهل سالگی جاذبه های خود را از دست داده،
دیگر نمی توانند با خودنمایی، چشم های دیگران را به خود جلب کنند.

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

انگیزههای خود نمائی


ب) فسادخودنمایی موجب چشم چرانی
و کشیده شدن جوانان به پرتگاه فساد می شود.

آنان که با جلوه گری، زیبایی خود را
به نمایش می گذارند و حراج می کنند،
باید بدانند که بزرگ ترین خیانت و جنایت را
نسبت به جوانان مرتکب می شوند؛

زیرا که جوانی که شرایط ازدواج برایش فراهم نیست،
با دیدن چنین صحنه هایی به گناه کشیده می شود
و گاه برای ارضای خود تا مرز جنایت پیش می رود.

آیا ارضای هوس، ارزش آن را دارد که جامعه آلوده شود
و پاکی و قداست خود را از دست دهد؟!

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

ج) سرد شدن کانون گرم خانواده

خودنمایی زنان و دختران جوان در
جامعه موجب سستی و بی علاقگی
افراد ظاهر بین و چشم چران به
زندگی زناشویی خود می شوند
و کم کم زمینه جدایی فراهم می گردد،

بنابراین، لذا قرآن کریم از چنین رفتارهایی نهی نموده و می فرماید:
(ولا تبرّجن تبرّج الجاهلیه) 1
زینت های خود را آشکار نکنید، چنان که در زمان جاهلیت ظاهر می کردند.

عصمیتان را به مقام جلال
جلوه حرام است مگر با حلال


دیده به هر روی نباید گشاد
پای به هر کوی نباید نهاد

حضرت علی، در این باره می فرماید:
صیانه المرأه انعم لحالها و ادوم لجمالها.
«حفاظت زن از آلودگی ها مفیدتر است
به حال او و ماندگار است برای زیبائی اش.»

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

مدگرایی

مدگرایی، بیماری خاصی است که
برخی دختران و زنان به آن مبتلا می شوند
و همواره چشم و گوش بسته، به هر زحمت
و قیمتی (ع) به دنبال تازه های لباس و آرایشند

تا برای خود شخصتی کاذب بسازند
و یا غریزه تنوع طلبی خود را ارضا نمایند،
غافل از آن که، نه تنها به خواسته
واقعی خود نمی رسند، بلکه همیشه
گروهی برتر و بالاتر از آنها هستند
که حسرت را برای آنان باقی گذارد.

دختران مدگرا باید بدانند که مدگرایی دامی است
که استعمارگران برای اسارت و به دام انداختن
دختران و زنان کشورهای اسلامی گسترده اند

تا بدان وسیله آنان را به سوی مصرف گرایی سوق دهند
و از ارزش های واقعی و حیاتی خود دور نمایند؛

زیرا هدف انها تنها ارائه مدل لباس
و زیبایی نیست بلکه هدف، اسارت فرهنگی
و کشانیدن جوانان به سوی ابتذال و پستی ها
و تبدیل شخصیت آدمی به عروسکی بی هویت و بی درد است.

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

عشق های زودگذر


عشق اگر آگاهانه و با انگیزه های الهی باشد،
یکی از عالی ترین تجلیات روحی انسان است؛ چنانکه قرآن می فرماید:
والذین آمنوا اشدّ حباله لله؛ 1
آنها که ایمان آوردند، بیشترین عشق و محبت را به خدا دارند.

پیامبران و امامان معصوم و مردان الهی
نمونه بارز آیه فوق هستند که به خداوند عشق می ورزند،
عشقی آگاهانه و از روی شناخت و معرفت.

اگر عشق، ریشه غریزی و نفسانی داشته باشد،
عشق شیطانی محسوب می شود که
عقل و ایمان را ضعیف می کند، به طوری که فرد عاشق،
دیوانه وار برای رسیدن به معشوق
به هر کار نامشروعی دست می زند؛

همچون دوستی های خیابانی، که با یک برخورد
و لبخند آغاز می شود و با وعده و عید ها ادامه می یابد
و گاهی به رسوایی و ندامت می انجامد.

1 . بقره (2) / آیه 165.

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

پیامدهای عشق های دروغین


1.بیشتر چنین عشق هایی به ازدواج نمی انجامد
و اگر هم بینجامد، دیری نمی پاید
که منجر به طالق می شود و اگر منجر به طلاق هم نشود،
زندگی گرمی در پی نخواهد داشت

زیرا از آن رویاهای شیرین خود اثری نمی بیند
و سردی غم انگیزی به جای آتش سوزان عشق پیشین،
قلب آنها را می فشارد و خود را در این معامله ورشکسته می بینند؛

درست مانند کسی که از دور، تابلو نقاشی
بسیار زیبایی را می بیند و سعی می کند با هزار زحمت
خود را به آن نزدیک کند،

اما همین که به آن نزدیک می شود،
جز یک مشت خطوط ساده
و رنگ های معمولی چیزی نمی بیند.

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

2.عاشقان آتشین، معمولاً گذشت های بی حسابی
در راه محبوب خود می کنند و اگر گذشتی
آن چنان نکرده باشند دست کم آمادگی آن را دارند،

به همین دلیل، هنگامی که آتش عق فرو می نشیند،
جای خود را به انتظارها و توقع های عجیب

و غریب می دهد، و چون این انتظارها هرگز
برآورده نمی شود، شروع به اظهار ناراحتی می کنند

و شکوه سر می دهند، و از این رو زندگی آینده
آنان حتی اگر به یکدیگر هم برسند، مبدل به جهنم سوزانی خواهد شد.

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

3.یکی دیگر از خطرهای بزرگ عشق های آن چنانی،
بیدرا شدن حس انتقام شدید و خطرناک به هنگام
یأس از وصال و نرسیدن به مقصود است.

در چنین مواقعی، فراد عاشق شکست خورده،
از تهمت و افترا گرفته تا اذیت و آزار دریغ نمی کنند؛
همان طور که همسر عزیر مصر چون درش عشق
به حضرت یوسف، خود را شکست خورده دید،
او را متهم کرد و انواع نسبت های دروغین
به او داد و او را به زندان افکند.

تاریخ معاصر و گذشته، پر از صحنه های خونین
و قتل های فجیعی است که به دست عاشقان بی قرار
روی داده و مقتول نیز کسی جز محبوب دیروز نبوده است.

اگر نتواند انتقام بگیرد، ناچار دست
به اعمال جنون آمیزی چون انتحار می زند.

اینها گوشه ای از خطرهای
عشق های آتشین و بی سرانجام است.

بدیهی است اگر این علاقه شدید و کشش نیرومندی
که نامش را عشق گذارده اند، به صورت افراطی خودنمایی نکند
در مسیر مشروع و صحیحی هدایت و رهبری شود، ممکن است
از این عواقب مصون بماند و پیوند محکم و ناگسستنی
پرارزشی را میان زن و مرد به وجود آورد.

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

گریز از زمینه های تهمت

یکی از مسایلی که گاه و بی گاه، میان دختران مطرح است
و موجب حزن و اندوه شدید و گریه و زاری آنان می شود
نسبت های ناروایی است که در اثر بی مبالاتی در رفت و آمدها
و یا رفتارهای سبک و حرکات مشکوک و نامناسب ایجاد می شود
و خلاصه زمینه های چنین نسبت هایی را خود دختران فراهم می کنند.

در ضرب المثل می گوید: «تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها».
گرچه ممکن است به کسانی نیز که هرگز حرکت ناشایستی انجام نداده اند،

نسبت های ناروا داده شود ـ همچون حضرت یوسف و حضرت مریم ـ
اما غالباً زمینه های تهمت از ناحیه خود افراد فراهم می شود.

از این رو، در روایات از فراهم نمودن
چنین زمینه ای نهی شده است.

حضرت علی (ع) فرمود:
من وقف نفسه موقف التّهمه فلا یلومنّ الا نفسه.
1هر کس خود را در محل تهمت قرار دهد، سرزنش نکنید مگر خود را.

امام صادق (ع) فرمود:
1-من یدخل مداخل السّوء تتّهم
کسی که به جاهای بد و آلوده وارد شود، متهم می شود.

البته، تنها بعد مکانی مطرح نیست،
بلکه باید از هر کاری که زمینه سوء ظن
را فراهم نماید دوری کرد؛

همچون خلوت کردن با نامحرمان،
گفت و گوی تلفنی با بیگانگان،
نامه نویسی دوستانه با نامحرمان
در غیر مسائل ضروری و مورد نیاز،

دیر آمدن به منزل، رفتن به مراکز آلوده
و پوشیدن لباس هیا سبک و نامناسب.

1 . بحارالانوار، ج 75، ص 90؛ تحف العقول، ص 387.

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

پرخوابی


خواب برای موجودات زنده ـ
اعم از حیوان و انسان ـ یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.

امام صادق، فرمود:
ما من حیّ الا هو ینام خلا الله وحده عزّوجل. 3
هر موجود زنده ای به جز خداوند عالم، به خواب می رود.

خواب با سلامتی جسم و روح، نشاط و شادابی، تجدید نروی و آمادگی
برای کارهای زندگی ارتباط تنگاتنگی دارد.

در قران کریم می خوانیم:
وجعلنا نومکم سباتاً. 4
ما خواب شما را مایه آرامش و آسایش قرار دادیم.

ارزش خواب را کسانی بهتر می دانند که مدتی دچار بی خوابی شده اند
و فشار بی خوابی یا کم خوبای را چشیده و لمس کرده اند.

با این حال، زیاده روی در خواب نیز همانند
زیاده روی در سایر جیزها نه تنها مفید نیست، بلکه مضر است.

امام علی (ع) فرمود:
کثره الاکل و النّوم یفسدان النّفس و یجلبان المضرّه. 1
پرخوری و پرخوابی، بدن را تباه می سازد و ضرر به بار می آورد.

امام صادق (ع) فرمود:
ان الله یبغض کثره و کثره الفراغ. .. کثره النوم مذهبه للدّین و الدّنیا. 2

خداوند پرخوابی و بی کاری را دشمن می دارد
پرخوابی دین و دنیای انسان را از بین می برد.

افراد پرخواب، نه حال عبادت و بندگی خداوند
را دارند و نه نشاط کاری و زندگی را.
3 . گفتار فلسفی (ایه الکرسی) / ص 136.
4 . نبأ (78) / آیه 9.